باخرزی، یحیی بن احمد: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class="wikiInfo">

! نام!! data-type="authorName" |باخرزی، یحیی بن احمد

| data-type="authorOtherNames" | ابوالمفاخر یحیی باخرزی

| data-type="authorfatherName" |شيخ احمد

| data-type="authorbirthDate" |

| data-type="authorBirthPlace" |کرمان

| data-type="authorDeathDate" |736 ق

| data-type="authorTeachers" |شيخ احمد پدرش

 

 

| data-type="authorWritings" |[[أوراد الأحباب و فصوص الآداب]]

|- class="articleCode"

| data-type="authorCode" |AUTHORCODE03369AUTHORCODE

نخستين استاد و مرشد او، پدرش شيخ برهان‌الدین احمد بود كه از وى خرقه گرفت.

وى پس از مرگ پدر، در 696ق، به سير و سياحت در ایران، شام و مصر پرداخت و از بسيارى از مشايخ صوفيه، محدثان و مفسران شهرها، چون شيخ فخر‌الدين مجندرى (مجندرانى) در تبريز، شيخ كمال‌الدين عذرى در قاهره و شيخ حسام‌الدين رومى در قدس، تلقين ذكر، خرقه و اجازه روايت يافت و كتاب‌هاى مهم صوفيه چون مصابيح، عوارف المعارف، فصوص الحكم و آثار ابن سبعين را نزد آنان خواند.

شهرت و اهميت باخرزى به سبب تأليف كتاب «[[أوراد الأحباب و فصوص الآداب|اوراد الاحباب و فصوص الاداب]]» مى‌باشد كه آن را در بخارا و گويا بر سر قبر سيف‌الدين تأليف كرده است.

#وقف‌نامه. اين اثر مشتمل است بر نام و نشان اراضى و املاك بسيار و عوايد آن‌ها كه باخرزى همه را وقف خانقاه و مزار سيف‌الدين باخرزى كرده و نيز مصارف آن موقوفات را معين نموده است. نخست، بقا و عمارت خانقاه و روضه سيف‌الدين را مد نظر داشته و سپس ديگر مصارف آن را مانند رسيدگى به احوال دراويش و صوفيه براى تأمين لباس، غذا، حمام و... برشمرده و در آخر نيز براى استنساخ و كتابت اوراد الاحباب، مخارجى تعيين كرده است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/6069 شمس، محمدجواد، ج11، ص59]</ref>.

[[أوراد الأحباب و فصوص الآداب (نسخه خطی)]]