الكامل في أصول‌الدين في اختصار الشامل في أصول‌الدين: تفاوت میان نسخه‌ها

'''الكامل في أصول الدين في اختصار الشامل في أصول الدين'''، اثر ابن امیرالحاج موسی بن محمد تبریزی (1270-‎1333ق)، برگزیده‎ای است از کتاب «الشامل في أصول الدين»، اثر امام‎الحرمین عبدالملک بن عبدالله جوینی (متوفی 478ق).

«الشامل في أصول الدين»، کتابی است در بیان اصول دین و عقاید اشاعره که دایرةالمعارفی در علم کلام، محسوب شده و جوینی در آن، به بیان فروع علم پرداخته و احتمال می‎رود که در آن، به شرح کتاب «لمع الأدلة» و توسعه موضوعات و ادله و مناقشه در آن، اقدام نموده و آراء فرق و مذاهب دیگر، از جمله معتزله و کرامیه را نقل و نقد نموده و به تقویت مذهب اشاعره پرداخته است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ج1، ص48</ref>.

این کتاب، دربردارنده موضوعات مختلفی‎است که هرکدام، «کتاب» نامیده شده و عبارتند از: كتاب النظر، كتاب التوحيد، كتاب العلل، كتاب الصفات، كتاب الإرادة، كتاب القدرة، كتاب النبوات، كتاب إبطال القول بالتولد، كتاب الرد علی الطبائعيين و كتاب العلل و التجويز. جوینی مباحث کتاب را به اسلوب فلسفی عرضه نموده و از اصطلاحات فلاسفه، مانند جزء، جسم، حرکت، سکون، تداخل و جهت، علل و اسباب، عرض و جوهر در مناقشه با کرامیه، استفاده کرده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

این کتاب، با تحقیق جمال عبدالناصر عبدالمنعم چاپ و عرضه شده است. در ابتدای کتاب، مقدمه مفصلی از محقق در دو قسمت آورده شده است. قسمت اول، خود شامل دو بخش بوده که در بخش نخست، ضمن اشاره به اهمیت تراث و جایگاه آن، به موضوعات زیر پرداخته شده است: علم اصول دین؛ رکود علم کلام؛ اصول شش‎گانه ایمان؛ تعریف اصطلاحات مذکور در بحث؛ زندگی‎نامه جوینی و ابن امیر؛ اهمیت کتاب «الشامل في أصول الدين» و اقدامات تحقیقی صورت‎گرفته در کتاب. محقق همچنین در این قسمت از مقدمه، به دلایل برگزیدن این اثر به‎منظور تحقیق، اشاره کرده است که عباتند از اینکه:

در بخش دوم مقدمه، به مهم‎ترین مسائل مطالعاتی مربوط به کتاب «الكامل» اشاره شده است که ده موضوع زیر را به خود اختصاص داده است: سلف و اشاعره بین عقل و نقل؛ صفات الهی؛ قضا و قدر و مسئولیت انسان در قبال اعمال خود؛ کلام الهی؛ حسن و قبح بین عقل و نقل؛ خبر واحد؛ نبوت بین مؤیدین و منکرین؛ خدمت جوینی به مذهب اشعری؛ مقدار تأثیرپذیری جوینی از فلسفه و معتزله و رجوع جوینی از کلام و بازگشت به مذهب سلف<ref>ر.ک: همان، ص61-‎150</ref>.

# وی در اختصار مطالب، التزام به عبارات جوینی داشته و در مواردی که مطلبی از کلام جوینی دشوار بوده، توضیح داده و پاره‎ای از احالات جوینی را تعلیقه زده؛ مثلا جوینی گفته است: این مطلب را در فلان باب یا... توضیح خواهیم داد و محقق گفته است: مصنف در این باب به‎درازا سخن گفته است که ما آن را در اینجا ذکر نمی‎کنیم و به تعلیقه آن در فلان باب اکتفا می‎نماییم یا به تعلیقه آن در ذیل فلان حدیث پیشین بسنده می‎کنیم... محقق در هر مورد برای آسان کردن مطلب بر خواننده، به حذف موارد تکراری پرداخته است.

# ابن امیر، پاره‎ای تعلیقات بر آرای جوینی دارد؛ گرچه صراحتا غیر از این را بر زبان رانده بود: «و لم أنظر في غير هذا الكتاب من هذا الفن عند جمعه و كتابته، فكل ما فيه فهو مذكور في الشامل بعبارة طويلة أو إيراد إليه في بعض الأوقات».

وی بعضی از عبارات جوینی را شرح و پیچیدگی‎های آن را، توضیح داده است و آن‎ها را در چهارچوب اصول جوینی، اصلاح نموده است.

# ابن امیر دارای روش و چهارچوب کلامی بارز و رأی منحصربه‎فردی نبوده و مباحث و عقاید او، بیشتر بر مدار مطالب جوینی می‎چرخد؛ به‎عنوان مثال، در جایی از کتاب با چنین عباراتی مواجه می‎شویم: «ثم ذكر كلاما طويلا أکثره ما تقدم مفرقا فرأيت اختصاره اكتفاء بما سبق» و یا «و قد وقع في هذا الموضوع غلط في النسخة التي أنظر فيها و هو غلط فاحش و كلام لا يفهم معناه و لا يعقل فتركته و هو تقدير صفحة و لم أذكر منه شيئا و عدلت إلی ما بعده»<ref>ر.ک: همان، 59</ref>.

== وابسته‌ها ==