آغاز و انجام سجده: تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

[[پرونده:NUR00654J1.jpg|بندانگشتی|آغاز و انجام سجده]]

|+ |

! نام کتاب!! data-type='bookName'|آغاز و انجام سجده

|-

|نام‌های دیگر کتاب

|data-type='otherBookNames'|سجده بر زمین

|-

|data-type='authors'|[[احمدی میانجی، محمد]] (مترجم)

|زبان  

|data-type='language'|فارسی

|کد کنگره  

|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏186‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏الف‎‏3‎‏آ‎‏6‎‏

|موضوع  

|data-type='subject'|سجده

|ناشر  

|data-type='publisher'|[[جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامی]]

|مکان نشر  

|data-type='publishPlace'|قم - ایران

|-

|سال نشر

|data-type='publishYear'| 1417 ‌‎ق

|-class='articleCode'

|کد اتوماسیون

|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE654AUTOMATIONCODE

|}

</div>== کتاب =='''آغاز و انجام سجده''' يا سجده بر زمين توسط آیت‌الله شيخ [[على احمدى ميانجى]] به زبان عربى نگارش يافته و به واسطه فرزندش [[محمد احمدى ميانجى]] به فارسى برگردانده شده است.

==انگيزه تأليف==در طول تاريخ اسلام، در برخى از مسائل فقهى بين فقهاى شيعه و اهل سنت اختلاف بوده است. از جمله اين مسائل كيفيت سجده در نماز است كه آيا بر چه چيزهايى سجده كردن جايز و بر چه چيزهايى جايز نيست. مصنف با هدف روشنگرى اين مسئله را از ديدگاه آيات كريمه، روايات و گفتار و عملكرد صحابه، تابعين و فقهاى فريقين بررسى كرده است تا صحت و قسم اين مسئله آشكار گردد.

==ساختار==شيوه تاريخى دگرگونى‌هايى كه در طول تاريخ در نحوه سجده كردن پديد آمده است ذكر شده؛ سپس به نقل قولها پرداخته، و در ادامه شيوه انجام سجده را در چهار دوره متفاوت بيان مى‌شود.

==گزارش محتوا==نگارنده به شرح اختلاف فريقين در موضوع سجده پرداخته و مى‌گويد: شعيه به پيروى از امامان معصوم(ع) تنها سجده بر زمين را مانند: خاک، رمل، سنگ، سنگريزه يا آنچه از زمين روييده و پوشيدنى و خوردنى نيست، جايز دانسته و براى اثبات ادعاى خود، علاوه بر تمسك به سيره پيامبر اسلام(ص) و صحابه، به احاديث رسول خدا(ص)، منقول از امامان معصوم(عليهم‌السلام) و رواياتى كه صحابه از پيامبر عظيم الشأن نقل نموده‌اند، احتجاج مى‌نمايد. او معتقد است اين عمل عبادى در بدو تشريع داراى احوال و شرايط و كيفيت خاصى بوده كه به مرور زمان دست‌خوش تحولات شده است. و به همين جهت سجده را در 4 دوره متمايز بررسى مى‌كند.

مؤلف دوره‌ى اول يعنى سجده بر خاک و اجزاى زمين را با ادله وجوب سجده بر زمين شروع مى‌كند و آنها را در سه گروه ارائه مى‌نمايد:

#گروه اول رواياتى كه سجده بر زمين را واجب دانسته است. در اين گروه روايات فراوانى را نقل مى‌كند كه از جمله آنها حديث «جعلت لي الأرض مسجداً و طهوراً» و حديث خنك كردن ريگ‌ها و شكايت صحابه از گرمى سنگريزه‌هاست.

#گروه دوم احاديثى است كه دلالت بر جواز سجده كردن بر لباس بافته شده از پشم، پنبه و كتان در حالت اضطرار و ضرورت دارد.

#: مفهوم اين احاديث اين است كه در حال عادى سجده به اين اشياء جايز نيست.

#:نگارنده مطالبى را براى بيان حد ضرورت ارائه كرده است.

#گروه سوم از ادله وجوب سجده بر زمين، راههاى اعمال شده توسط صحابه براى برطرف كردن ناراحتى حاصل از سرما و گرما در حال سجده است كه خنك كردن سنگريزه‌ها با دست، خنك كردن سنگريزه‌ها با زير و رو كردن آنها، خنك كردن سنگريزه‌ها با تأخير انداختن نماز تا هنگام خنكى هوا از جمله آن موارد است. مصنف روايات متعددى را نيز براى اين بخش به همراه مستندات روايى آنها ذكر كرده و نتيجه مى‌گيرد كه اگر سجده بر زمين لازم نبود انجام اين كارها بى‌معنا بود و بهترين راه آن بود كه روى لباس خود سجده كنند. در حالى كه مى‌بينيم آنها سختى‌هاى فراوان را تحمل مى‌كردند و حتى نماز را به تأخير مى‌انداختند تا بر زمين سجده كنند.

[[رده: مباحث خاص فقه]]