۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
جز (ویرایش Hbaghizadeh@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که A-esmaili@noornet.net انجام داده بود وا...) |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type='authorDeathDate'|826 | |data-type='authorDeathDate'|826 هـ.ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE6414AUTHORCODE | |data-type='authorCode'|AUTHORCODE6414AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div>«ابن عراقى، ابوزرعه ولىالدين احمد بن عبدالرحيم» (3 ذىحجه 762 - 27 شعبان 826ق)، فقيه و قاضى شافعى مصرى، فرزند عالم مشهور حديث، حافظ زينالدين عراقى است. | </div> | ||
«ابن عراقى، ابوزرعه ولىالدين احمد بن عبدالرحيم» (3 ذىحجه 762 - 27 شعبان 826ق)، فقيه و قاضى شافعى مصرى، فرزند عالم مشهور حديث، حافظ زينالدين عراقى است. | |||
ابن عراقى در قاهره متولد شد و در سه سالگى همراه پدر به دمشق رفت. پدر از كودكى مشوق او در تحصيل علم بود و او را در دمشق در مجالس درس شاگردان فخرالدين ابن بخارى و فخرالدين ابن عساكر و ديگر محدثان شركت داد و پس از چندى به قاهره بازگرداند. آنگاه ابن عراقى به حفظ قرآن پرداخت. در 780ق، بار ديگر به دمشق رفت و نزد طبقه جديدى از محدثان حديث شنيد. درعينحال، از فراگيرى ساير علوم نيز غافل نبود. | ابن عراقى در قاهره متولد شد و در سه سالگى همراه پدر به دمشق رفت. پدر از كودكى مشوق او در تحصيل علم بود و او را در دمشق در مجالس درس شاگردان فخرالدين ابن بخارى و فخرالدين ابن عساكر و ديگر محدثان شركت داد و پس از چندى به قاهره بازگرداند. آنگاه ابن عراقى به حفظ قرآن پرداخت. در 780ق، بار ديگر به دمشق رفت و نزد طبقه جديدى از محدثان حديث شنيد. درعينحال، از فراگيرى ساير علوم نيز غافل نبود. | ||
خط ۳۹: | خط ۴۲: | ||
ابن عراقى در زادگاهش، قاهره و نيز در دمشق، بيتالمقدس، مكه و مدينه نزد بزرگان زمان، چون سراجالدين بلقينى، جمالالدين اسنوى، برهانالدين ابن جماعه، ابن ملقن، جمالالدين ابن نباته و ابوالبقاء سبكى، فقه، حديث و ديگر دانشها را فراگرفت. پس از درگذشت پدر، مشاغل او را عهدهدار شد و در جامع طولونى و مدارس ديگر، تدريس فقه و حديث را آغاز كرد و بعد از درگذشت همامالدين، شيخ مدرسه جماليه، به جانشينى او برگزيده شد. | ابن عراقى در زادگاهش، قاهره و نيز در دمشق، بيتالمقدس، مكه و مدينه نزد بزرگان زمان، چون سراجالدين بلقينى، جمالالدين اسنوى، برهانالدين ابن جماعه، ابن ملقن، جمالالدين ابن نباته و ابوالبقاء سبكى، فقه، حديث و ديگر دانشها را فراگرفت. پس از درگذشت پدر، مشاغل او را عهدهدار شد و در جامع طولونى و مدارس ديگر، تدريس فقه و حديث را آغاز كرد و بعد از درگذشت همامالدين، شيخ مدرسه جماليه، به جانشينى او برگزيده شد. | ||
در دهه 90، به نيابت قاضى عمادالدين كركى منصوب گرديد و مدت 20 سال در اين مقام باقى ماند. در 823ق، براى بهجاى آوردن مناسك حج به مكه رفت و در حرمين به تدريس پرداخت. پس از وفات قاضى جلالالدين بلقينى (824ق) از سوى ملك ظاهر به قاضىالقضاتى برگزيده شد، اما يك سال و اندى بعد در اثر دشمنى برخى دولتمردان، از اين مقام بركنار شد و كمتر از يك سال بعد درگذشت. پيكر او را كنار پدرش به | در دهه 90، به نيابت قاضى عمادالدين كركى منصوب گرديد و مدت 20 سال در اين مقام باقى ماند. در 823ق، براى بهجاى آوردن مناسك حج به مكه رفت و در حرمين به تدريس پرداخت. پس از وفات قاضى جلالالدين بلقينى (824ق) از سوى ملك ظاهر به قاضىالقضاتى برگزيده شد، اما يك سال و اندى بعد در اثر دشمنى برخى دولتمردان، از اين مقام بركنار شد و كمتر از يك سال بعد درگذشت. پيكر او را كنار پدرش به خاك سپردند. | ||
== آثار== | |||
1. ذيل الكاشف [[ذهبى]]؛ | |||
2. الأمالي؛ | 2. الأمالي؛ | ||
خط ۵۵: | خط ۶۱: | ||
7. النظم الوهّاج في نظم المنهاج. | 7. النظم الوهّاج في نظم المنهاج. | ||
== منابع مقاله ==برگرفته از دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 4، ص219، به قلم محسن عابدى.== وابستهها == | == منابع مقاله == | ||
برگرفته از دايرةالمعارف بزرگ اسلامى، ج 4، ص219، به قلم محسن عابدى. | |||
== وابستهها == | |||
{{وابستهها}} | {{وابستهها}} | ||
ویرایش