۱۴۶٬۶۳۰
ویرایش
كلیات فخرالدین عراقی: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هـ.ش' به 'ش ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR14636J1.jpg | | تصویر =NUR14636J1.jpg | ||
| عنوان =کلیات | | عنوان =کلیات فخرالدین عراقی | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[محتشم، نسرین]] (محقق) | [[محتشم، نسرین]] (محقق) | ||
[[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر]] ( | [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۱: | ||
زوار | زوار | ||
| مکان نشر =تهران - ایران | | مکان نشر =تهران - ایران | ||
| سال نشر = 1382 ش | | سال نشر = 1382 ش | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE14636AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE14636AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =2 | | چاپ =2 | ||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =14636 | |||
| کتابخوان همراه نور =14636 | |||
| کد پدیدآور = | | کد پدیدآور = | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''كليّات عراقى'''، اثر [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|شيخ فخرالدين ابراهيم بن بزرجمهر بن عبدالغفار همدانى فراهانى]] و مشهور به [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|عراقى]] از بزرگان تصوّف و شاعران بلند مرتبه ايران در قرن هفتم هجرى، این کتاب به کوشش استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] به چاپ رسیده است. | '''كليّات عراقى'''، اثر [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|شيخ فخرالدين ابراهيم بن بزرجمهر بن عبدالغفار همدانى فراهانى]] و مشهور به [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|عراقى]] از بزرگان تصوّف و شاعران بلند مرتبه ايران در قرن هفتم هجرى، این کتاب به کوشش استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] به چاپ رسیده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
كتاب، شامل مقدّمهى ديوان، قصايد، مقطعات، تركيبات، ترجيعات، غزليات، رباعيات، عشاق نامه يا ده نامه، لمعات و اصطلاحات صوفيه است كه به كوشش استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] به زيور طبع آراسته شده است. روشى كه عراقى در نظم عشاق نامه به كار برده و اساس را بر ده مثنوى عاشقانه و ده غزل گذاشته، پس از وى در ميان شاعران متصوّف ايران كراراً رواج داشته است و از آن جمله اوحدى مراغى ده نامهاى بنام وجيهالدين شاه يوسف در سال 705ق به پايان رسانيد و [[عبید زاکانی، عبیدالله|نظامالدين عبيد زاكانى]]، عشاق نامهى خود را در سال 754ق تمام كرد. | |||
ديوان عراقى حدود پنج هزار بيت از قصيده و غزل و تركيب و ترجيع و ترانه و قطعه و مثنوى دارد كه به اهتمام [[نفیسی، سعید|مرحوم نفيسى]] در سال 1335ش به طبع رسيده است. عشّاق نامهى عراقى تركيبى است، از مثنوى و غزل و مجموعاً شامل 1063 بيت است و به «ده نامه» نيز معروف است كه به نام شمسالدين محمد صاحب ديوان جوينى بين سالهاى 680-683ق و بر وزن حديقهى سنائى سروده و به او تقديم نموده است. اين منظومه شامل ده فصل و هر فصل مشتمل بر مثنوى و غزل دربارهى مبحثى از عرفان است و بعدها منشاء ايجاد منظومههايى بنام «ده نامه» گرديد. اثر معروف ديگرى كه در كتاب آمده است، «لمعات» است كه به ظن غالب در قونيه بعد از حضور در مجلس [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] نگارش يافته؛ ولى شيوهى نگارش آن بيشتر از «سوانح العشاق» [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] متأثر است. كتاب در بيان مراتب عشق است و مشتمل بر يك مقدمه و بيست و هشت لمعه است. | ديوان عراقى حدود پنج هزار بيت از قصيده و غزل و تركيب و ترجيع و ترانه و قطعه و مثنوى دارد كه به اهتمام [[نفیسی، سعید|مرحوم نفيسى]] در سال 1335ش به طبع رسيده است. عشّاق نامهى عراقى تركيبى است، از مثنوى و غزل و مجموعاً شامل 1063 بيت است و به «ده نامه» نيز معروف است كه به نام شمسالدين محمد صاحب ديوان جوينى بين سالهاى 680-683ق و بر وزن حديقهى سنائى سروده و به او تقديم نموده است. اين منظومه شامل ده فصل و هر فصل مشتمل بر مثنوى و غزل دربارهى مبحثى از عرفان است و بعدها منشاء ايجاد منظومههايى بنام «ده نامه» گرديد. اثر معروف ديگرى كه در كتاب آمده است، «لمعات» است كه به ظن غالب در قونيه بعد از حضور در مجلس [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] نگارش يافته؛ ولى شيوهى نگارش آن بيشتر از «سوانح العشاق» [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] متأثر است. كتاب در بيان مراتب عشق است و مشتمل بر يك مقدمه و بيست و هشت لمعه است. | ||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
مجموعهى حاضر شامل ديوان اشعار و لمعات عراقى است كه به شرح و بررسى آنها مىپردازيم: | مجموعهى حاضر شامل ديوان اشعار و لمعات عراقى است كه به شرح و بررسى آنها مىپردازيم: | ||
| خط ۱۲۳: | خط ۱۱۸: | ||
لمعهى دوّم: سلطان عشق خواست كه خيمه به صحرا زند، در خزاين را گشود و گنج بر عالم پاشيد و ناگاه عشقِ بىقرار، براى اظهار كمال، پرده از روى كار گشود و از روى معشوقى خود را بر عين عاشق جلوه فرمود. | لمعهى دوّم: سلطان عشق خواست كه خيمه به صحرا زند، در خزاين را گشود و گنج بر عالم پاشيد و ناگاه عشقِ بىقرار، براى اظهار كمال، پرده از روى كار گشود و از روى معشوقى خود را بر عين عاشق جلوه فرمود. | ||
لمعهى سوّم: عشق خواست كه در آيينهى جمال معشوقى، خود را مطالعه كند نظر در آينهى عاشق كرد، صورت خودش در نظر آمد و دبدبهى '''«يحبهم و | لمعهى سوّم: عشق خواست كه در آيينهى جمال معشوقى، خود را مطالعه كند نظر در آينهى عاشق كرد، صورت خودش در نظر آمد و دبدبهى '''«يحبهم و يحبهگونه»''' در جهان انداخت. | ||
لمعهى چهارم: غيرت معشوقى اقتضاء كرد كه عاشق غير او را دوست نداشته باشد و به غير او محتاج نشود. شيخ جنيد گفت: «سى سال است با حق سخن مىگويم و خلق مىپندارند كه جنيد با ايشان مىگويد.» | لمعهى چهارم: غيرت معشوقى اقتضاء كرد كه عاشق غير او را دوست نداشته باشد و به غير او محتاج نشود. شيخ جنيد گفت: «سى سال است با حق سخن مىگويم و خلق مىپندارند كه جنيد با ايشان مىگويد.» | ||
| خط ۱۸۷: | خط ۱۸۲: | ||
قابل توجه اينكه، كليّهى نسخِ خطى مورد استفاده [[نفیسی، سعید|مرحوم نفيسى]] مربوط به قرن نهم به بعد مىباشد. | قابل توجه اينكه، كليّهى نسخِ خطى مورد استفاده [[نفیسی، سعید|مرحوم نفيسى]] مربوط به قرن نهم به بعد مىباشد. | ||
{{شعر و شاعری}} | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[دیوان عراقی (نسخه جدید)]] | |||
[[دیوان عراقی]] | |||
| خط ۱۹۲: | خط ۱۹۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||