۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
آل عصفور، حسین بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
غنی سازی متن
جز (جایگزینی متن - 'صلي الله عليه و آله و سلم' به 'صلی‌الله‌عليه‌وآله‌و‌سلم') |
(غنی سازی متن) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR06295.jpg|بندانگشتی|آل عصفور، حسین بن محمد]] | [[پرونده:NUR06295.jpg|بندانگشتی|آل عصفور، حسین بن محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |آل عصفور، حسین بن محمد | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | آل عصفور، ش‍ی‍خ حسین | ||
آل عصفور ب‍ح‍ران‍ی، حسین بن محمد | آل عصفور ب‍ح‍ران‍ی، حسین بن محمد | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" | | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" | | ||
|- | |- | ||
| | |شهادت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1216 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE6295AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''حسين بن محمد آل عصفور'''، فقيه، محدث، متكلم و | '''حسين بن محمد آل عصفور''' (شهادت ۱۲۱۶ق در بحرین)، معروف به شهيد آل عصفور، فقيه، محدث، متكلم و شاعر، برادر زادۀ شيخ یوسف بحرينی و دخترزادۀ شيخ سليمان ماخوری | ||
او علاوه بر پيوستگى به خاندان علمى آل عصفور، از سوى مادر نيز كه دختر شيخ حسين ماحوزى بود، به سلسله عالمان دين و فقيهان پيوسته است. از زادگاه و حوادث زندگى و چگونگى تحصيلاتش آگاهى چندانى در دست نيست، همين قدر مى‌دانيم كه نزد عمويش يوسف درس خوانده و در شاخوره ماندگار بوده و به تدريس و مرجعيت دينى و تحقيق و تأليف اشتغال داشته است. | |||
او را بزرگ‌ترين فقيه اخبارى زمان خود دانسته‌اند. اين‌كه برخى او را مجدّدِ دين در آغاز سده 13ق/ پايان سده 18م دانسته‌اند، گوياى موقعيت علمى و فقهى و نقش وى در ترويج ديانت است. وى بر بيش‌تر دانش‌هاى متداول روزگار خود احاطه [[الکافی|كافى]] داشته است و تأليفات متنوع او بر اين حقيقت گواهى مى‌دهد. حوزه درس او بسيار وسيع بوده است. طالبان علوم دينى از همه‌جا، به‌ويژه از قطيف و احساء به حوزه درس او روى مى‌آوردند و از اين‌رو شاگردان بسيارى در اين حوزه پرورش يافتند و خود از عالمان بنام دين شدند. | او را بزرگ‌ترين فقيه اخبارى زمان خود دانسته‌اند. اين‌كه برخى او را مجدّدِ دين در آغاز سده 13ق/ پايان سده 18م دانسته‌اند، گوياى موقعيت علمى و فقهى و نقش وى در ترويج ديانت است. وى بر بيش‌تر دانش‌هاى متداول روزگار خود احاطه [[الکافی|كافى]] داشته است و تأليفات متنوع او بر اين حقيقت گواهى مى‌دهد. حوزه درس او بسيار وسيع بوده است. طالبان علوم دينى از همه‌جا، به‌ويژه از قطيف و احساء به حوزه درس او روى مى‌آوردند و از اين‌رو شاگردان بسيارى در اين حوزه پرورش يافتند و خود از عالمان بنام دين شدند. | ||
وى برادرزاده‌ى شيخ يوسف بحرانى صاحب [[الحدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهرة|حدائق]] است كه به دليل نيمه تمام ماندن كتاب حدائق كار تكميل آن را بر عهده مى‌گيرد و نام «عيون الحقائق الفاخرة في تتميم الحدائق الناضرة» را بر آن مى‌گذارد. | |||
از ويژگى‌هاى برجسته او، داشتن حافظه‌اى بس نيرومند، بود چنان‌كه مى‌توانست آثار و کتاب‌هاى گوناگون را از آغاز تا انجام، بى‌كم و كاست ازبر كند. بارها او را آزمودند و ديدند كه حرف يا كلمه‌اى را از ياد نمى‌برد. | از ويژگى‌هاى برجسته او، داشتن حافظه‌اى بس نيرومند، بود چنان‌كه مى‌توانست آثار و کتاب‌هاى گوناگون را از آغاز تا انجام، بى‌كم و كاست ازبر كند. بارها او را آزمودند و ديدند كه حرف يا كلمه‌اى را از ياد نمى‌برد. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۸: | ||
وى داراى 7 فرزند بوده است كه 5 تن آنان از عالمان دين و داراى مناصب فقهى، قضايى و امامت جمعه و جماعت بودند، از جمله عبدالله كه پس از پدر در بحرين امامت جمعه و جماعت و ديگر امور مذهبى را عهده‌دار بود و حسن پس از مرگ پدر به بوشهر مهاجرت كرد و در اين شهر ساكن شد و به امور مذهبى مانند قضاوت و امامت جماعت پرداخت و در 1261ق در همين شهر درگذشت. | وى داراى 7 فرزند بوده است كه 5 تن آنان از عالمان دين و داراى مناصب فقهى، قضايى و امامت جمعه و جماعت بودند، از جمله عبدالله كه پس از پدر در بحرين امامت جمعه و جماعت و ديگر امور مذهبى را عهده‌دار بود و حسن پس از مرگ پدر به بوشهر مهاجرت كرد و در اين شهر ساكن شد و به امور مذهبى مانند قضاوت و امامت جماعت پرداخت و در 1261ق در همين شهر درگذشت. | ||
شيخ حسن در سال 1216ق در شاخوره درگذشت و گويا توسط يكى از مخالفان عقيدتى خود كشته شده است و از اين‌رو او را شهيد نيز ناميده‌اند. | == شهادت == | ||
شيخ حسن در 21 شوال سال 1216ق در شاخوره درگذشت و گويا توسط يكى از مخالفان عقيدتى خود كشته شده است و از اين‌رو او را شهيد نيز ناميده‌اند. | |||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||