۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
جز (جایگزینی متن - ' الدوله' به 'الدوله') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR13931J1.jpg | |||
| عنوان =رسائل حکیم سبزوارى | |||
| | | عنوانهای دیگر =مشتمل بر مباحث مهم عرفانی و فلسفی و مسائل اعتقادی | ||
| پدیدآوران = | |||
| | [[سبزواری، هادی]] (نويسنده) | ||
| | |||
[[آشتیانی، جلالالدین]] (مصحح) | [[آشتیانی، جلالالدین]] (مصحح) | ||
| زبان = فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =BBR 1225 1376 | ||
| موضوع = | |||
عرفان - متون قدیمی تا قرن 14 | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 | فلسفه اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14 | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | اسوه | ||
| مکان نشر = ايران - تهران | |||
| سال نشر = |مجلد1: 1376ش , | |||
|مکان نشر | |||
|کد اتوماسیون | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13931AUTOMATIONCODE | ||
| | | چاپ =2 | ||
|} | | تعداد جلد =1 | ||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''رسائل حکیم سبزوارى'''، مجموعه 19 رساله از آثار عرفانی، فلسفی و کلامی [[سبزواری، هادی|ملاهادی سبزواری]] است که با مقدمه و تصحیح و تعلیقات [[آشتیانی، جلالالدین|سید جلالالدین آشتیانی]] برای اولین بار در سال 1343ش بهوسیله دانشگاه مشهد منتشر شده است. | '''رسائل حکیم سبزوارى'''، مجموعه 19 رساله از آثار عرفانی، فلسفی و کلامی [[سبزواری، هادی|ملاهادی سبزواری]] است که با مقدمه و تصحیح و تعلیقات [[آشتیانی، جلالالدین|سید جلالالدین آشتیانی]] برای اولین بار در سال 1343ش بهوسیله دانشگاه مشهد منتشر شده است. | ||
خط ۶۲: | خط ۴۹: | ||
{{ب|''چون شود سیمرغ جانش آشکار''|2=''موسى از وحشت شود موسی جهوار''» <ref>متن کتاب، ص363</ref>}} | {{ب|''چون شود سیمرغ جانش آشکار''|2=''موسى از وحشت شود موسی جهوار''» <ref>متن کتاب، ص363</ref>}} | ||
{{پایان شعر}} ولی استاد آشتیانی در نقد این کلام چنین نوشته است: مصنف علامه، بین مبانى اهل عرفان و اهل حکمت دائماً خلط میکند «مقام بى یبصر و بى یسمع» مربوط به مقام فنا در توحید است که سالک بعدازآنکه قدم به فرق عقول نهاد به این مقام میرسد<ref>همان، ص363 پاورقی 3</ref>. | {{پایان شعر}} ولی استاد آشتیانی در نقد این کلام چنین نوشته است: مصنف علامه، بین مبانى اهل عرفان و اهل حکمت دائماً خلط میکند «مقام بى یبصر و بى یسمع» مربوط به مقام فنا در توحید است که سالک بعدازآنکه قدم به فرق عقول نهاد به این مقام میرسد<ref>همان، ص363 پاورقی 3</ref>. | ||
# مؤلف به مناسبتی لغزیده و گرفتار مدح حاکمان جائر زمانه شده و با عباراتی طولانی و اغراقآمیز نوشته است: چون... جناب جلالتمآب، صدر الصدور و بدر البدور، الّذى حسن ظهوره فى الظّهور؛ کالنور على شاهق الطور، صدر اعظم و وزیر افخم، | # مؤلف به مناسبتی لغزیده و گرفتار مدح حاکمان جائر زمانه شده و با عباراتی طولانی و اغراقآمیز نوشته است: چون... جناب جلالتمآب، صدر الصدور و بدر البدور، الّذى حسن ظهوره فى الظّهور؛ کالنور على شاهق الطور، صدر اعظم و وزیر افخم، اعتمادالدوله میرزا آقاخان نورى «ادام اللّه ظلاله على رؤس المسلمین و ضاعف اللّه افضاله على الفقراء و المساکین»<ref>همان، ص211- 212</ref>. استاد آشتیانی آگاهانه و منصفانه در نقد این ثنای ناروا نوشته است: این جملات را که بعد از مدح ناصرالدینشاه مصداق «زاد فى الطنبور نغمة اخرى» است نباید حمل بر انحطاط روحى این عارف نامدار نمود بلکه محمول است بر بىخبرى او از اوضاع و احوال آن زمان و حسن ظن او به ظلمه «عصمنا اللّه تعالى من هذه الزلات» که فساد حکام بر اکثر مردم مخفى بوده است و همین بىخبرى از اوضاع و احوال بود که مردم ما را از قافله تمدن عقب انداخت وگرنه هیچ محمل صحیحى براى افعال و اعمال میرزا آقاخان نورى نمیتوان یافت که رسماً براى سفارت بیگانه جاسوسى مینمود، شرط قبولى مقام صدارت را از بین بردن امیرکبیر میرزا تقیخان امیرنظام «نضر اللّه وجهه و اعلى اللّه قدره» قرار داد به اصرار و اغواى او امیرکبیر شهید شد. وى با همه شئون و حیثیت این مرد بزرگ بازى نمود، کوشید که اسم امیرکبیر را از صفحه اعیان حک نماید، غافل از آنکه «و اللّه متم نوره و لو کره...».... وجود میرزا آقاخان لکه ننگى بر تاریخ ایران است، در پستى و دنائت تالى نداشته است و گشودن زبان به مدح چنین عنصر پلیدى دور از مقام این عارف بزرگوار است...<ref>همان، ص211 و 212 پاورقی 1</ref>. | ||
# مضمون این روایت (ان اللّه خلق آدم على صورته) با هیچ مبنایی از مبانى دینى مخالفت ندارد. در بعضى از روایات صحیحه وارد از طریق اهل عصمت و طهارت بنا به نقل اکابر محدثان طایفه ناجیه شیعه «کثرهم اللّه تعالى» این مضمون را میتوان استفاده کرد، درصورتیکه از صورت مظهریت تامه نسبت به اسماء و صفات حق استفاده شود که مطابق باشد با مفاد آیه کریمه: «إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً» نه در موضعى وارد باشد که مستلزم مفاسد و مخالف صریح عقل و نقل گردد. آقاى دکتر ابوالعلاء عفیفى دانشمند مصرى که این روایت را اثر یهودى معروف میداند باید اعتراف میکرد که ناقل این روایت محدثان عامه هستند که در کتب خود از چند طریق این حدیث مجعول را نقل کردهاند و از این قبیل احادیث در کتب آنها بسیار است. استاد عفیفى و دیگر متجدّدان عصر، از قرآن و حدیث بىاطلاعند<ref>همان، ص185- 186</ref>. | # مضمون این روایت (ان اللّه خلق آدم على صورته) با هیچ مبنایی از مبانى دینى مخالفت ندارد. در بعضى از روایات صحیحه وارد از طریق اهل عصمت و طهارت بنا به نقل اکابر محدثان طایفه ناجیه شیعه «کثرهم اللّه تعالى» این مضمون را میتوان استفاده کرد، درصورتیکه از صورت مظهریت تامه نسبت به اسماء و صفات حق استفاده شود که مطابق باشد با مفاد آیه کریمه: «إِنِّی جاعِلٌ فِی الْأَرْضِ خَلِیفَةً» نه در موضعى وارد باشد که مستلزم مفاسد و مخالف صریح عقل و نقل گردد. آقاى دکتر ابوالعلاء عفیفى دانشمند مصرى که این روایت را اثر یهودى معروف میداند باید اعتراف میکرد که ناقل این روایت محدثان عامه هستند که در کتب خود از چند طریق این حدیث مجعول را نقل کردهاند و از این قبیل احادیث در کتب آنها بسیار است. استاد عفیفى و دیگر متجدّدان عصر، از قرآن و حدیث بىاطلاعند<ref>همان، ص185- 186</ref>. | ||
خط ۷۳: | خط ۶۰: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
ویرایش