۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '== منابع==' به '==منابع مقاله==') |
جز (جایگزینی متن - 'خاك' به 'خاک') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
از ديگر شاگردان وى [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] نحوى، ابن رزين، ابن نحاس، ابوبكر احمد بن محمد دشتى، [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] و ابن واصل را مىتوان نام برد. [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] علاوه بر نقل اخبارى از او، وى را به خوشرويى و سرزندگى وصف كرده و روايات متعددى دربارهى شوخطبعى و بذلهگويى او نقل كرده است. | از ديگر شاگردان وى [[ابنمالک، محمد بن عبدالله|ابن مالك]] نحوى، ابن رزين، ابن نحاس، ابوبكر احمد بن محمد دشتى، [[ابن عدیم، عمر بن احمد |ابن عديم]] و ابن واصل را مىتوان نام برد. [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] علاوه بر نقل اخبارى از او، وى را به خوشرويى و سرزندگى وصف كرده و روايات متعددى دربارهى شوخطبعى و بذلهگويى او نقل كرده است. | ||
ابن يعيش به خصوص به نحودانى شهره بوده و [[ذهبى]] وى را بزرگترين نحوى حلب در روزگار خود دانسته است. وى پيرو مكتب بصره بوده و در «شرح المفصل» خود به تأييد و تقويت آراء آنان پرداخته است، اما گاهى نيز آراء نحويان كوفه را بر بصريان ترجيح داده است. از همينرو برخى از معاصران، او را از پيروان مكتب بغداد دانستهاند. وى سرانجام در سال 643ق در حلب چشم از جهان فروبست و همانجا به | ابن يعيش به خصوص به نحودانى شهره بوده و [[ذهبى]] وى را بزرگترين نحوى حلب در روزگار خود دانسته است. وى پيرو مكتب بصره بوده و در «شرح المفصل» خود به تأييد و تقويت آراء آنان پرداخته است، اما گاهى نيز آراء نحويان كوفه را بر بصريان ترجيح داده است. از همينرو برخى از معاصران، او را از پيروان مكتب بغداد دانستهاند. وى سرانجام در سال 643ق در حلب چشم از جهان فروبست و همانجا به خاک سپرده شد. | ||
== آثار== | == آثار== |
ویرایش