۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
حسن دهلوی، حسن بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'خاك' به 'خاک'
جز (جایگزینی متن - 'خاك' به 'خاک') |
|||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
امير حسن در ديوان خود، علاوه بر ملك محمد بن غياث‌الدّين، علاءالدّين محمد شاه خَلَجى (695 - 715) و جانشينانش (عمر شاه، مبارك شاه و خسرو شاه) و سپس تُغْلَقْ شاه (720 - 725) و فرزند او محمد شاه را مدح كرده است.<ref>همان</ref> | امير حسن در ديوان خود، علاوه بر ملك محمد بن غياث‌الدّين، علاءالدّين محمد شاه خَلَجى (695 - 715) و جانشينانش (عمر شاه، مبارك شاه و خسرو شاه) و سپس تُغْلَقْ شاه (720 - 725) و فرزند او محمد شاه را مدح كرده است.<ref>همان</ref> | ||
وى به سال 737 يا 738ق، در دهلى درگذشت و نزديك دولت‌آباد، به | وى به سال 737 يا 738ق، در دهلى درگذشت و نزديك دولت‌آباد، به خاک سپرده شد و گويا در آن ناحيه به «حسن شير» شهرت يافت.<ref>همان</ref> | ||
مولانا ضياء بَرَنى در كتاب معروف خود به نام «تاريخ فيروزشاهى» كه به سال 758ق، ختم كرده است، خود را از دوستان و معاشران امير خسرو و امير حسن دهلوى شمرده و امير حسن را به فراوانى نظم و نثر و روانى سخن ستوده است. | مولانا ضياء بَرَنى در كتاب معروف خود به نام «تاريخ فيروزشاهى» كه به سال 758ق، ختم كرده است، خود را از دوستان و معاشران امير خسرو و امير حسن دهلوى شمرده و امير حسن را به فراوانى نظم و نثر و روانى سخن ستوده است. | ||