۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شوشتری، سید نورالله بن شریف‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'نور الله' به 'نورالله'
جز (جایگزینی متن - 'ض‍ی‍اء الدین' به 'ض‍ی‍اءال‍دی‍ن') |
جز (جایگزینی متن - 'نور الله' به 'نورالله') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00234.jpg|بندانگشتی|شوشتری، | [[پرونده:NUR00234.jpg|بندانگشتی|شوشتری، نورالله بن شریف الدین]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type="authorName" |شوشتری، | ! نام!! data-type="authorName" |شوشتری، نورالله بن شریف الدین | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
'''سيد قاضى | '''سيد قاضى نورالله شوشترى''' (۹۵۶ - ۱۰۱۹)،''' '''معروف به '''قاضی نورالله شوشتری''' یا '''شهید ثالث''' فقیه اصولی، متکلم جدلی، محدث رجالی و شاعر و عالم شیعه عهد صفویه بود. وی در هند به شهادت رسید. دو اثر مشهور او یکی کتاب [[مجالس المؤمنين|مجالس المومنین]] با موضوع سرگذشت نامه علما و دیگری [[إحقاق الحق و إزهاق الباطل|احقاق الحق]] در موضوع اثبات حقانیت شیعه است. | ||
==ولادت== | ==ولادت== | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
پدر او سيد شريف از علماى بزرگ اسلام و از شاگردان [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]] بود. | پدر او سيد شريف از علماى بزرگ اسلام و از شاگردان [[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]] بود. | ||
جد او سيد | جد او سيد نورالله نيز از علماى شيعه و بزرگان سادات شوشتر و مورد احترام مردم بود. | ||
برادرانش مير اسماعيل، مير قطب‌الدين و مير محسن، هر سه از شاگردان پدر خود و متبحر در علوم عقلى و نقلى بودند. | برادرانش مير اسماعيل، مير قطب‌الدين و مير محسن، هر سه از شاگردان پدر خود و متبحر در علوم عقلى و نقلى بودند. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
عالمانى كه مداومتشان بر ادعيه و مستحبات زبانزد همه بوده و در درك مطالب علمى، هر يك شهرۀ زمان خويش بوده‌اند. | عالمانى كه مداومتشان بر ادعيه و مستحبات زبانزد همه بوده و در درك مطالب علمى، هر يك شهرۀ زمان خويش بوده‌اند. | ||
علاوه بر اين، عموى قاضى | علاوه بر اين، عموى قاضى نورالله و فرزندان او نيز از جمله عالمان وارستۀ دين بوده‌اند. | ||
==فرزندان== | ==فرزندان== | ||
قاضى | قاضى نورالله داراى 5 پسر بود كه همگى از اهل علم و دنباله رو پدر در كسب معارف بودند. در كتب تراجم شرح حال آنان با ذكر تأليفات و كراماتشان مفصلا بيان شده است. | ||
فرزندان قاضى نيز مانند او طبع شعرى قوى داشته و به ادبيات فارسى و عربى تسلط داشتند و اين علاوه بر علوم عقلى و نقلى است كه از اساتيد بزرگوار خود كسب كرده بودند. | فرزندان قاضى نيز مانند او طبع شعرى قوى داشته و به ادبيات فارسى و عربى تسلط داشتند و اين علاوه بر علوم عقلى و نقلى است كه از اساتيد بزرگوار خود كسب كرده بودند. | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
قاضى | قاضى نورالله شوشترى پس از طى مراحل ابتدايى تعليم و تربيت، هجرت را برگزيده و براى كسب معارف و علوم عقلى و نقلى عازم ديار خراسان شد و در كنار مرقد شريف ثامن‌الحجج عليه‌السلام سال‌ها از آن گوهر نورانى كسب فيض نمود و از خرمن دانش اساتيد بزرگوار آن ديار نيز خوشه‌ها چيد. | ||
==سفر به هندوستان== | ==سفر به هندوستان== | ||
قاضى | قاضى نورالله، همانگونه كه خود يادآور شده، پس از اتمام تحصيلات و دانش اندوزى براى پرتو افشانى و هدايت مردم به هندوستان سفر كرد. | ||
در هندوستان آوازۀ سيد به تمام نقاط رسيد و طالبان حقيقت، گروه گروه به سوى او شتافتند تا از محضر آن مرد الهى كسب فيض كنند. | در هندوستان آوازۀ سيد به تمام نقاط رسيد و طالبان حقيقت، گروه گروه به سوى او شتافتند تا از محضر آن مرد الهى كسب فيض كنند. | ||
| خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
اصحاب تراجم نقل كرده‌اند كه قاضى | اصحاب تراجم نقل كرده‌اند كه قاضى نورالله اولين عالمى بود كه در هند اظهار تشيع كرد و دعوت به تشيع نمود و با علماى مخالف جلسات مناظره تشكيل داد. | ||
==منصب قضاوت== | ==منصب قضاوت== | ||
| خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
قاضى براى قبول اين منصب شرطى گذاشت و آن اينكه در امر قضاوت به فتواى هيچكس عمل نكند و به اجتهاد خودش عمل نمايد. | قاضى براى قبول اين منصب شرطى گذاشت و آن اينكه در امر قضاوت به فتواى هيچكس عمل نكند و به اجتهاد خودش عمل نمايد. | ||
اكبر شاه شرط قاضى را پذيرفت و بدين گونه لقب قاضى به ابتداى نام سيد | اكبر شاه شرط قاضى را پذيرفت و بدين گونه لقب قاضى به ابتداى نام سيد نورالله شوشترى اضافه شد. | ||
==اساتيد== | ==اساتيد== | ||
متأسفانه در كتب موجود ذكرى از اساتيد قاضى | متأسفانه در كتب موجود ذكرى از اساتيد قاضى نورالله به ميان نيامده و بجز مولى عبدالواحد شوشترى كه قاضى نورالله در مشهد افتخار شاگردى او را داشته، نام ديگر اساتيد او در دست نيست. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
| خط ۱۱۵: | خط ۱۱۵: | ||
قاضى | قاضى نورالله در مدت عمر 70 ساله خود تأليفات فراوانى داشته كه رقم آنها به 98 عنوان مى‌رسد. به لحاظ جامعيت وى در علوم عقلى و نقلى و ادبيات، تأليفات او نيز بسيار متنوع است. | ||
او در علوم مختلف از جمله: فقه، اصول، تفسير، كلام، مناظره و عرفان تأليف دارد و ديوان شعرى نيز از او به يادگار مانده است. | او در علوم مختلف از جمله: فقه، اصول، تفسير، كلام، مناظره و عرفان تأليف دارد و ديوان شعرى نيز از او به يادگار مانده است. | ||
| خط ۱۲۹: | خط ۱۲۹: | ||
عالم وارسته و عارف بزرگوار قاضى | عالم وارسته و عارف بزرگوار قاضى نورالله شوشترى پس از عمرى تلاش در راه احياى مكتب اهل بيت عليهم‌السلام در سال 1019 هجرى به شهادت رسيد. | ||
پيكر شريف قاضى را در اكبر آباد به خاك سپردند و از آن پس مزار عاشقان و دوستداران اهل بيت عليهم‌السلام گرديد. | پيكر شريف قاضى را در اكبر آباد به خاك سپردند و از آن پس مزار عاشقان و دوستداران اهل بيت عليهم‌السلام گرديد. | ||
| خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
كيفيت شهادت وى اين گونه بود: | كيفيت شهادت وى اين گونه بود: | ||
پس از مرگ سلطان اكبر شاه، فرزند او جهانگير شاه به حكومت رسيد. او قاضى | پس از مرگ سلطان اكبر شاه، فرزند او جهانگير شاه به حكومت رسيد. او قاضى نورالله را بر مسند قضاوت ابقاء كرد. | ||
در اين ميان حسودان و علماى دربارى دائما از سيد نزد حاكم بدگويى مى‌كردند. | در اين ميان حسودان و علماى دربارى دائما از سيد نزد حاكم بدگويى مى‌كردند. | ||