۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر') |
جز (جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
حجاز مركز فرود وحى در جهت ارائه و بيان فضيلت اهلبيت(ع) و كانونى بود كه رسول خدا(ص)، فضائل وصى و خاندان خود را بر روى منبر اعلام و تبليغ مىفرمود. حجاز موطن همه امامانى بود كه از اولاد [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] بودند و اين امامان تا امام هادى(ع) همگى در آن به سر مىبردند و در تمام بلاد اسلام شيعيان بهسوى اين ائمه به قصد حجاز بار سفر مىبستند<ref>متن كتاب، ص16</ref> | حجاز مركز فرود وحى در جهت ارائه و بيان فضيلت اهلبيت(ع) و كانونى بود كه رسول خدا(ص)، فضائل وصى و خاندان خود را بر روى منبر اعلام و تبليغ مىفرمود. حجاز موطن همه امامانى بود كه از اولاد [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين على(ع)]] بودند و اين امامان تا امام هادى(ع) همگى در آن به سر مىبردند و در تمام بلاد اسلام شيعيان بهسوى اين ائمه به قصد حجاز بار سفر مىبستند<ref>متن كتاب، ص16</ref> | ||
مؤلف در بخش دوم از اين كتاب به حكومت عثمانى و برخورد آنان با شيعيان مكه پرداخته است. سپس به حكومت ملك حسين بن على و مراحم و الطاف او نسبت به شيعيان اشاره مىكند و در پايان بر حكومت ابن سعود تمركز كرده و از استيلاى آنان بر حجاز مطالبى را بيان مىكند<ref>ر. | مؤلف در بخش دوم از اين كتاب به حكومت عثمانى و برخورد آنان با شيعيان مكه پرداخته است. سپس به حكومت ملك حسين بن على و مراحم و الطاف او نسبت به شيعيان اشاره مىكند و در پايان بر حكومت ابن سعود تمركز كرده و از استيلاى آنان بر حجاز مطالبى را بيان مىكند<ref>ر.ک: متن كتاب، ص17-19</ref> | ||
در بخش بعدى با عنوان «متوليان سرزمين حجاز» به خاندان آل سعود و وهابيت سرى زده و از كيفيت استيلاى آنان بر سرزمين حجاز و برخورد آنان با شيعيان و مسلمانان سخن مىگويد؛ از جمله مىگويد: | در بخش بعدى با عنوان «متوليان سرزمين حجاز» به خاندان آل سعود و وهابيت سرى زده و از كيفيت استيلاى آنان بر سرزمين حجاز و برخورد آنان با شيعيان و مسلمانان سخن مىگويد؛ از جمله مىگويد: |
ویرایش