۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'ر.ك:' به 'ر.ک:') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
'''السر المصون ذيل على كشف الظنون'''، تأليف [[عظم، جمیل|جميل بن مصطفى بن محمد حافظ]]، معروف به ابن عظم، ذيلى است بر كتاب «كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون» نوشته شيخ مصطفى افندى، مشهور به كاتب چلپى (متوفى 1017ق). | '''السر المصون ذيل على كشف الظنون'''، تأليف [[عظم، جمیل|جميل بن مصطفى بن محمد حافظ]]، معروف به ابن عظم، ذيلى است بر كتاب «كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون» نوشته شيخ مصطفى افندى، مشهور به كاتب چلپى (متوفى 1017ق). | ||
پس از تأليف كشف الظنون، نويسندگان متعددى بر آن ذيل يا تعليقه نوشتهاند كه آخرين آنها، اثر حاضر مىباشد كه چاپ اولش در 1423ق و با تحقيق و مقدمه شيخ سليم يوسف و در سلسله انتشارات دارالفكر بيروت منتشر شده است.<ref>ر. | پس از تأليف كشف الظنون، نويسندگان متعددى بر آن ذيل يا تعليقه نوشتهاند كه آخرين آنها، اثر حاضر مىباشد كه چاپ اولش در 1423ق و با تحقيق و مقدمه شيخ سليم يوسف و در سلسله انتشارات دارالفكر بيروت منتشر شده است.<ref>ر.ک: چترايى عزيزآبادى، مهرداد، 1387، ص308</ref> | ||
از آنچه سليم يوسف، در مقدمه «سر المصون» به تحقيق آورده است، روشن مىشود كه گويا آن كتاب مفصلى را كه [[زرکلی، خیرالدین|زركلى]] در اعلام خويش به ابن عظم منسوب داشته (كه مقدمهاش در حدود 1000 صفحه بوده است) متنى جدا از مقدمه و متن «سر المصون» چاپ شده بوده است.<ref>ر. | از آنچه سليم يوسف، در مقدمه «سر المصون» به تحقيق آورده است، روشن مىشود كه گويا آن كتاب مفصلى را كه [[زرکلی، خیرالدین|زركلى]] در اعلام خويش به ابن عظم منسوب داشته (كه مقدمهاش در حدود 1000 صفحه بوده است) متنى جدا از مقدمه و متن «سر المصون» چاپ شده بوده است.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
از آنچه كه در تصوير صفحه آخر يكى از دستنوشتههاى «سر المصون» (كه در ابتداى متن چاپى، گراور شده است) برمىآيد، گويا مؤلف قصد داشته كتاب را در چندين جلد بنويسد، ولى فقط موفق شده جزء اولش را تمام كند؛ چون در صفحه مذكور، بهوضوح ديده مىشود كه نوشته شده: «تمّ بعون اللّه و توفيقه الجزء الأوّل من كتاب السرّ المصون على كشف الظّنون على يد مؤلّفه الفقير جميل بن مصطفى بك المعروف بابن العظم».<ref>ر. | از آنچه كه در تصوير صفحه آخر يكى از دستنوشتههاى «سر المصون» (كه در ابتداى متن چاپى، گراور شده است) برمىآيد، گويا مؤلف قصد داشته كتاب را در چندين جلد بنويسد، ولى فقط موفق شده جزء اولش را تمام كند؛ چون در صفحه مذكور، بهوضوح ديده مىشود كه نوشته شده: «تمّ بعون اللّه و توفيقه الجزء الأوّل من كتاب السرّ المصون على كشف الظّنون على يد مؤلّفه الفقير جميل بن مصطفى بك المعروف بابن العظم».<ref>ر.ک: همان، ص308-309</ref> | ||
همچنين مؤلّف در دستنويس خود تعداد كتابهاى معرفىشده را 1026 عنوان نوشته، درصورتىكه شماره كتاب پايانى كه در «سر المصون» معرفى شده، 1039 است.<ref>ر. | همچنين مؤلّف در دستنويس خود تعداد كتابهاى معرفىشده را 1026 عنوان نوشته، درصورتىكه شماره كتاب پايانى كه در «سر المصون» معرفى شده، 1039 است.<ref>ر.ک: همان، ص309</ref> | ||
مؤلف ابتدا مقدمهاى در تعريف علم و اقسام آن آورده است كه با مقدمه «إحياء العلوم» [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] شباهت دارد. كتابهايى كه در متن «سر المصون» معرفى شدهاند، آنهايى است كه در «كشف الظنون» نيامده است و يا بعد از تأليف «كشف الظنون»، نوشته شدهاند.<ref>ر. | مؤلف ابتدا مقدمهاى در تعريف علم و اقسام آن آورده است كه با مقدمه «إحياء العلوم» [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] شباهت دارد. كتابهايى كه در متن «سر المصون» معرفى شدهاند، آنهايى است كه در «كشف الظنون» نيامده است و يا بعد از تأليف «كشف الظنون»، نوشته شدهاند.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
ترتيب متن «سر المصون» نيز اينگونه است كه مؤلف ابتدا فصلى با عنوان «حرف الألف» آورده است و كتابهايى را كه عنوانشان با الف شروع مىشود ذكر كرده است، البتّه بدون توجه به موضوع و محتواى آنها. تعداد كتب اين فصل 225 عنوان است. پس از اين فصل، ترتيب كتاب بر اساس موضوع تنظيم شده و به ترتيب، موضوعات: علم الأدب (205 عنوان)، علم الاشتقاق (23 عنوان)، علم الأصول (173 عنوان)، علم الألغاز (96 عنوان)، فصل «حرف الباء» (15 عنوان كليات)، علم البديع (194 عنوان).<ref>همان</ref> | ترتيب متن «سر المصون» نيز اينگونه است كه مؤلف ابتدا فصلى با عنوان «حرف الألف» آورده است و كتابهايى را كه عنوانشان با الف شروع مىشود ذكر كرده است، البتّه بدون توجه به موضوع و محتواى آنها. تعداد كتب اين فصل 225 عنوان است. پس از اين فصل، ترتيب كتاب بر اساس موضوع تنظيم شده و به ترتيب، موضوعات: علم الأدب (205 عنوان)، علم الاشتقاق (23 عنوان)، علم الأصول (173 عنوان)، علم الألغاز (96 عنوان)، فصل «حرف الباء» (15 عنوان كليات)، علم البديع (194 عنوان).<ref>همان</ref> | ||
مؤلف در هر فصل، ابتدا تعريف و تقسيمبندى مختصرى از آن علم ارائه كرده و سپس به معرفى كتب وابسته آن علم پرداخته است؛ بهطور مثال در فصل علم الأدب پس از تعريفات و تقسيمبندىهاى متعدد، اصول و اركان علم ادب را چند كتاب و منبع مهم مىشمارد: «أدب الكاتب» از [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]]، «الكامل» از [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، «البيان و التبيين» از [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، «النوادر» از ابىعلى القالى، «[[الأغاني]]» از [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى]].<ref>ر. | مؤلف در هر فصل، ابتدا تعريف و تقسيمبندى مختصرى از آن علم ارائه كرده و سپس به معرفى كتب وابسته آن علم پرداخته است؛ بهطور مثال در فصل علم الأدب پس از تعريفات و تقسيمبندىهاى متعدد، اصول و اركان علم ادب را چند كتاب و منبع مهم مىشمارد: «أدب الكاتب» از [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]]، «الكامل» از [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، «البيان و التبيين» از [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]]، «النوادر» از ابىعلى القالى، «[[الأغاني]]» از [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانى]].<ref>ر.ک: همان، ص310</ref> | ||
مؤلف در فصول اشتقاق، اصول، الغاز، بديع و بيان نيز ابتدا، تعريفى از هركدام ارائه داده است و موضوعات هركدام را بهاختصار بيان كرده و سپس منابع آنها را ذكر كرده است كه از حيث اين روش و تقسيمبندى، مىتوان كتاب وى را يكى از مهمترين ذيلهاى «كشف الظنون» دانست كه مبتنى بر ارائه كتابشناسى روشمند موضوعى است.<ref>ر. | مؤلف در فصول اشتقاق، اصول، الغاز، بديع و بيان نيز ابتدا، تعريفى از هركدام ارائه داده است و موضوعات هركدام را بهاختصار بيان كرده و سپس منابع آنها را ذكر كرده است كه از حيث اين روش و تقسيمبندى، مىتوان كتاب وى را يكى از مهمترين ذيلهاى «كشف الظنون» دانست كه مبتنى بر ارائه كتابشناسى روشمند موضوعى است.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
در اين ذيل، چند كتاب فارسى نيز معرفى شده است كه در اين نوشتار به بررسى اين كتب مىپردازيم: | در اين ذيل، چند كتاب فارسى نيز معرفى شده است كه در اين نوشتار به بررسى اين كتب مىپردازيم: |
ویرایش