۶۱٬۱۸۹
ویرایش
تذكرة الكحالين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص'
جز (جایگزینی متن - 'پزشك' به 'پزشک') |
جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
روش كلى على بن عيسى در كتاب آن است كه ابتدا بيمارى و سپس راه معالجه آن را بيان مى‌كند. بيشترين تأكيد على بن عيسى در معالجه بيمارى‌هاى چشم بر استفاده از دارو مى‌باشد، اما به جراحى (العلاج بالحديد) نيز اشاره كرده است (ص 197-199). او ضمن برشمردن شرايط بيمار پيش از جراحى، به چند نمونه از ابزارهاى جراح و دستيارش اشاره كرده است (همانجا). | روش كلى على بن عيسى در كتاب آن است كه ابتدا بيمارى و سپس راه معالجه آن را بيان مى‌كند. بيشترين تأكيد على بن عيسى در معالجه بيمارى‌هاى چشم بر استفاده از دارو مى‌باشد، اما به جراحى (العلاج بالحديد) نيز اشاره كرده است (ص 197-199). او ضمن برشمردن شرايط بيمار پيش از جراحى، به چند نمونه از ابزارهاى جراح و دستيارش اشاره كرده است (همانجا). | ||
باب بيست وسوم از مقاله سوم (ص 318-327) نيز كاملاً به حفظ سلامت چشم اختصاص دارد و در آن سه نوع تدبير براى حفظ سلامت چشم برشمرده شده است. مفصّل‌ترين توصيف و شيوه درمان بيمارى‌ها در اين كتاب درباره آب آوردن چشم (ص 254-277) و پس از آن درباره تراخم (جَرَبٌ حادثٌ فِى العَيْن؛ | باب بيست وسوم از مقاله سوم (ص 318-327) نيز كاملاً به حفظ سلامت چشم اختصاص دارد و در آن سه نوع تدبير براى حفظ سلامت چشم برشمرده شده است. مفصّل‌ترين توصيف و شيوه درمان بيمارى‌ها در اين كتاب درباره آب آوردن چشم (ص 254-277) و پس از آن درباره تراخم (جَرَبٌ حادثٌ فِى العَيْن؛ ص76-85) است. | ||
بنا به نوشته على بن عيسى در مقدمه كتاب (ص 16)، او با جستجو در آثار گذشتگان اين كتاب را تأليف كرده و تنها اندكى از دانسته‌هاى خود را كه از استادانش فراگرفته بود؛ به آن افزوده است. على بن عيسى آثار متقدمان، بويژه كتابهاى [[جالینوس]] و حنين بن اسحاق، را مهم‌ترين منابع خود ذكر كرده است (ص 18). على بن عيسى از ميان دانشمندان اسلامى از [[ابن ماسویه، یوحنا بن ماسویه|ابن ماسويه]] (ص 354)، مؤلف دغل العين و معرفه محنة الكحّالين و از شخصى با عنوان ابن‌على (ص 201) نام برده است. | بنا به نوشته على بن عيسى در مقدمه كتاب (ص 16)، او با جستجو در آثار گذشتگان اين كتاب را تأليف كرده و تنها اندكى از دانسته‌هاى خود را كه از استادانش فراگرفته بود؛ به آن افزوده است. على بن عيسى آثار متقدمان، بويژه كتابهاى [[جالینوس]] و حنين بن اسحاق، را مهم‌ترين منابع خود ذكر كرده است (ص 18). على بن عيسى از ميان دانشمندان اسلامى از [[ابن ماسویه، یوحنا بن ماسویه|ابن ماسويه]] (ص 354)، مؤلف دغل العين و معرفه محنة الكحّالين و از شخصى با عنوان ابن‌على (ص 201) نام برده است. | ||