۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
جز (جایگزینی متن - ' ص ' به ' ص') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
نویسنده در اولین فصل و اولین سطرهای کتاب به این نکته اشاره کرده که ابن روزبهان بیشتر صفحات کتابش را به سبب و شتم [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] و شیعه امامیه پرداخته است که تنها از افراد نادان و پست شنیده میشود. سپس اضافه میکند که این قبیل عبارات از بیتقوایی، بد اخلاقی، باطل بودن عقاید شخص و ناتوانی در دفاع از عقایدش حکایت میکند.<ref>ر.ک: متن کتاب، | نویسنده در اولین فصل و اولین سطرهای کتاب به این نکته اشاره کرده که ابن روزبهان بیشتر صفحات کتابش را به سبب و شتم [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] و شیعه امامیه پرداخته است که تنها از افراد نادان و پست شنیده میشود. سپس اضافه میکند که این قبیل عبارات از بیتقوایی، بد اخلاقی، باطل بودن عقاید شخص و ناتوانی در دفاع از عقایدش حکایت میکند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص9</ref> وی تمام این فصل از کتاب را به ذکر موارد متعددی از این بداخلاقیها اختصاص داده است.<ref>ر.ک: همان، ص18-9</ref> | ||
در فصل دوم، ابن روزبهان اگرچه تظاهر به حب امیرالمؤمنین و اهلبیت(ع) میکند و به برخی از مناقب و فضایل اهلبیت(ع) اعتراف میکند اما از کسانی چون بنیامیه و معاویه که از دشمنان اهلبیت بودند دفاع میکند و آنها را از معایب تبرئه میکند.<ref>ر.ک: همان، ص18</ref> | در فصل دوم، ابن روزبهان اگرچه تظاهر به حب امیرالمؤمنین و اهلبیت(ع) میکند و به برخی از مناقب و فضایل اهلبیت(ع) اعتراف میکند اما از کسانی چون بنیامیه و معاویه که از دشمنان اهلبیت بودند دفاع میکند و آنها را از معایب تبرئه میکند.<ref>ر.ک: همان، ص18</ref> |
ویرایش