۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(لینک درون متنی) |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
شارح بعد از مطرح ساختن مقدمات عرفانى، به سراغ اصل شرح رفته و در بيشتر مطالب، از شرح لاهيجى استفاده مىكند. وى، ابيات «گلشن راز» را تكتك ذكر مىكند و در ذيل هر يك، به شرح و تفسير مىپردازد و در اين ميان، گاه، از اشعار ديگر شاعران نيز بهره مىبرد. | شارح بعد از مطرح ساختن مقدمات عرفانى، به سراغ اصل شرح رفته و در بيشتر مطالب، از شرح لاهيجى استفاده مىكند. وى، ابيات «گلشن راز» را تكتك ذكر مىكند و در ذيل هر يك، به شرح و تفسير مىپردازد و در اين ميان، گاه، از اشعار ديگر شاعران نيز بهره مىبرد. | ||
كتاب، توسط [[کرباسی، عفت|عفت كرباسى]] و [[برزگر خالقی، محمدرضا|محمدرضا برزگر]]، تحقيق و تصحيح شده است. محققين، در ذيل مقدمه پژوهش، به معرفى امير حسينى هروى كه «[[گلشن راز]]» در پاسخ به سؤالات او سروده شده است، [[شبستری، محمود|شيخ محمود شبسترى]]، الهى | كتاب، توسط [[کرباسی، عفت|عفت كرباسى]] و [[برزگر خالقی، محمدرضا|محمدرضا برزگر]]، تحقيق و تصحيح شده است. محققين، در ذيل مقدمه پژوهش، به معرفى امير حسينى هروى كه «[[گلشن راز]]» در پاسخ به سؤالات او سروده شده است، [[شبستری، محمود|شيخ محمود شبسترى]]، [[الهی اردبیلی، حسین بن عبدالحق|الهى اردبيلى]]، نسخ مورد استفاده و ذكر منابع و مصادر تحت عنوان «يادداشتها» پرداختهاند. | ||
فهرست محتويات، در آغاز كتاب و موارد زير، در پايان آن ذكر شده است: | فهرست محتويات، در آغاز كتاب و موارد زير، در پايان آن ذكر شده است: |
ویرایش