پرش به محتوا

فتوح الغيب: تفاوت میان نسخه‌ها

۲٬۴۸۰ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۸
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی ««فتوح الغيب»، اثر شيخ عبدالقادر گيلانى؛ == ساختار == رساله «فتوح الغيب»، مشت...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
«فتوح الغيب»، اثر شيخ عبدالقادر گيلانى؛
 
<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR11013J1.jpg|بندانگشتی|سر الأسرار و مظهر الأنوار فیما یحتاج إلیه الأبرار و یلیه فتوح الغیب و یلیه قلائد الجواهر في مناقب تاج الأولیاء و معدن الأصفیاء و سلطان الأولیاء الشیخ محیی‌‌الدین عبدالقادر الجیلانی و یلیه السیف الرباني في عنق المعترض علی الغوث الجیلاني]]
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
|+ |
|-
! نام کتاب!! data-type='bookName'|سر الأسرار و مظهر الأنوار فیما یحتاج إلیه الأبرار و یلیه فتوح الغیب و یلیه قلائد الجواهر في مناقب تاج الأولیاء و معدن الأصفیاء و سلطان الأولیاء الشیخ محیی‌‌الدین عبدالقادر الجیلانی و یلیه السیف الرباني في عنق المعترض علی الغوث الجیلاني
|-
|نام های دیگر کتاب
|data-type='otherBookNames'|السیف الربانی فی عنق المعترض علی الغوث الجیلانی
 
فتوح الغیب
 
قلائد الجواهر فی مناقب تاج الاولیاء و معدن الاصفیاء و سلطان الاولیاء الشیخ محیی الدین عبدالقادر الجیلانی
|-
|پدیدآورندگان
|data-type='authors'|[[عبدالقادر جیلانی، عبدالقادر بن ابی‌صالح]] (نويسنده)
 
[[مزیدی، احمد فرید]] (محقق و معلق)
|-
|زبان
|data-type='language'|عربی
|-
|کد کنگره
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏292‎‏/‎‏3‎‏ ‎‏/‎‏ع‎‏2‎‏س‎‏4
|-
|موضوع
|data-type='subject'|اخلاق عرفانی - متون قدیمی تا قرن 14
 
تصوف - متون قدیمی تا قرن 14
 
عبدالقادر جیلانی، عبدالقادر بن ابیصالح، ۴۷۱ - ۵61ق. - سرگذشت نامه
 
عرفان - متون قدیمی تا قرن 14
 
قادریه
|-
|ناشر
|data-type='publisher'|دار الکتب العلمية، منشورات محمد علي بيضون
|-
|مکان نشر
|data-type='publishPlace'|بیروت - لبنان
|-
|سال نشر
|data-type='publishYear'| 1428 هـ.ق
|-class='articleCode'
|کد اتوماسیون
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE11013AUTOMATIONCODE
|}
</div>
 
'''فتوح الغيب'''، اثر شيخ عبدالقادر گيلانى؛


== ساختار ==
== ساختار ==
خط ۷: خط ۵۸:
== گزارش محتوا ==
== گزارش محتوا ==


«فتوح الغيب»: در اين رساله، درباره‌ى موت معنوى، فناى از خلق، تقرب به خداوند متعال، كشف و مشاهده، نفس و احوال آن، تسليم در برابر اوامر الهى، خوف و رجاء، توكل و مقامات آن، كيفيت وصول به حق تعالى به‌واسطه‌ى مرشد، نهى از شكوى، احوال مريد، ورع، مذمت حسد و امر به ترك آن، نعمت و ابتلاء، مذمت نوم، ترك حظوظ، عدم منازعه درباره قدر الهى، بدايت و نهايت، محبت و محبوب، معرفت، امر به دعا و نهى از ترك آن، جهادِ با نفس و اهل مجاهده و محاسبه بحث مى‌شود و در تكمله آن، وصاياى شيخ عبدالقادر نسبت به اولادش بيان مى‌گردد؛ وصايايى از قبيل اينكه همواره تقواى الهى را پيشه خود سازند و از احدى غير از حق تعالى خوف نداشته باشند و بر كسى و چيزى غير از ذات مقدس الهى تكيه نكنند.
در اين رساله، درباره‌ى موت معنوى، فناى از خلق، تقرب به خداوند متعال، كشف و مشاهده، نفس و احوال آن، تسليم در برابر اوامر الهى، خوف و رجاء، توكل و مقامات آن، كيفيت وصول به حق تعالى به‌واسطه‌ى مرشد، نهى از شكوى، احوال مريد، ورع، مذمت حسد و امر به ترك آن، نعمت و ابتلاء، مذمت نوم، ترك حظوظ، عدم منازعه درباره قدر الهى، بدايت و نهايت، محبت و محبوب، معرفت، امر به دعا و نهى از ترك آن، جهادِ با نفس و اهل مجاهده و محاسبه بحث مى‌شود و در تكمله آن، وصاياى شيخ عبدالقادر نسبت به اولادش بيان مى‌گردد؛ وصايايى از قبيل اينكه همواره تقواى الهى را پيشه خود سازند و از احدى غير از حق تعالى خوف نداشته باشند و بر كسى و چيزى غير از ذات مقدس الهى تكيه نكنند.


نمونه‌هايى از مطالب مطرح شده در پاره‌اى از مقالات كتاب:
نمونه‌هايى از مطالب مطرح شده در پاره‌اى از مقالات كتاب:


1. هر مؤمنى در احوال خويش، ناگزير از سه چيز است: امرى كه آن را امتثال نمايد؛ نهى‌اى كه از آن اجتناب كند و قدرى كه به آن راضى شود.
#هر مؤمنى در احوال خويش، ناگزير از سه چيز است: امرى كه آن را امتثال نمايد؛ نهى‌اى كه از آن اجتناب كند و قدرى كه به آن راضى شود.
 
#هر گاه بنده به بليه‌اى دچار شود، نخست، به خويش تكيه مى‌كند؛ اگر خلاصى نيافت، از كسانى همچون سلاطين و صاحب‌منصبان و دنياداران و... يارى مى‌جويد؛ اگر رهايى نيافت، با دعا و زارى و ثنا، به پروردگار خويش رجوع مى‌كند. وى تا زمانى كه خود بتواند گرفتاريش را رفع كند، به خلق مراجعه نمى‌كند و تا زمانى كه خلق را ياور خود بيابد، به خالق رجوع نمى‌نمايد.
2. هر گاه بنده به بليه‌اى دچار شود، نخست، به خويش تكيه مى‌كند؛ اگر خلاصى نيافت، از كسانى همچون سلاطين و صاحب‌منصبان و دنياداران و... يارى مى‌جويد؛ اگر رهايى نيافت، با دعا و زارى و ثنا، به پروردگار خويش رجوع مى‌كند. وى تا زمانى كه خود بتواند گرفتاريش را رفع كند، به خلق مراجعه نمى‌كند و تا زمانى كه خلق را ياور خود بيابد، به خالق رجوع نمى‌نمايد.
#:آن‌گاه اگر در نزد خالق نصرتى نيابد، خود را در پيش روى او مى‌افكند و پيوسته با بيم و اميد، درخواست و تضرع و زارى مى‌كند، سپس خالق دعاى وى را اجابت نمى‌كند تا از همه اسباب بريده شود... تا جايى كه جز فعل حق را نبيند و موحدى داراى يقين گردد...
 
#اهل مجاهده را ده خصلت بايد كه اگر استوارش دارند، به مراتب عالى دست مى‌يابند: سوگند نخوردن به خدا، خواه راست و خواه دروغ؛ اجتناب از دروغ، خواه شوخى و خواه جدى؛ اجتناب از خلف وعده؛ اجتناب از لعنت كردن هر كسى؛ اجتناب از نفرين نمودن هر كسى، حتى كسى كه به وى ستم كرده و...
آن‌گاه اگر در نزد خالق نصرتى نيابد، خود را در پيش روى او مى‌افكند و پيوسته با بيم و اميد، درخواست و تضرع و زارى مى‌كند، سپس خالق دعاى وى را اجابت نمى‌كند تا از همه اسباب بريده شود... تا جايى كه جز فعل حق را نبيند و موحدى داراى يقين گردد...
 
3. اهل مجاهده را ده خصلت بايد كه اگر استوارش دارند، به مراتب عالى دست مى‌يابند: سوگند نخوردن به خدا، خواه راست و خواه دروغ؛ اجتناب از دروغ، خواه شوخى و خواه جدى؛ اجتناب از خلف وعده؛ اجتناب از لعنت كردن هر كسى؛ اجتناب از نفرين نمودن هر كسى، حتى كسى كه به وى ستم كرده و...


نمونه‌اى از وصاياى شيخ به فرزندان خويش:
نمونه‌اى از وصاياى شيخ به فرزندان خويش:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش