پرش به محتوا

مداد الروح: تفاوت میان نسخه‌ها

۳۰ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۱۸
(لینک درون متنی)
خط ۴۹: خط ۴۹:


بخش اول كتاب حاوى چند نكته مى‌باشد:
بخش اول كتاب حاوى چند نكته مى‌باشد:
 
# نويسنده مواردى كه اسباب غفلت انسان مى‌گردد را برشمرده كه عبارتند از: مغرور شدن در دنيا، ضايع كردن عمر، نعمت‌هاى الهى، شاكر نبودن، اطاعت نكردن خدا و رسول(ص) و اهل بيتش(ع)<ref>متن كتاب، ص25</ref>
1- نويسنده مواردى كه اسباب غفلت انسان مى‌گردد را برشمرده كه عبارتند از: مغرور شدن در دنيا، ضايع كردن عمر، نعمت‌هاى الهى، شاكر نبودن، اطاعت نكردن خدا و رسول(ص) و اهل بيتش(ع)<ref>متن كتاب، ص25</ref>
# مؤلف كتاب نتيجه بيدارى را رسيدن به مقام عبوديت<ref>همان، ص28</ref>و نتيجه غفلت را فراموش كردن خدا مى‌داند كه خود سبب فراموش شدن خود ايشان مى‌گردد<ref>همان، ص33</ref>و سرانجامى جز خسارت نفس براى انسان به دنبال ندارد<ref>همان، ص38</ref>
 
# نويسنده تنها راه رسيدن به بيدارى معنوى را تفكر مى‌داند. هم‌چنانكه در روايات اسلامى تفكر به عنوان بهترين عبادات معرفى شده است<ref>همان، ص51</ref>
2- مؤلف كتاب نتيجه بيدارى را رسيدن به مقام عبوديت<ref>همان، ص28</ref>و نتيجه غفلت را فراموش كردن خدا مى‌داند كه خود سبب فراموش شدن خود ايشان مى‌گردد<ref>همان، ص33</ref>و سرانجامى جز خسارت نفس براى انسان به دنبال ندارد<ref>همان، ص38</ref>
# وى تنها عامل ضعف روحى آدمى را قساوت قلب دانسته و به بيان مواردى از تعبيرات قرآنى دراين‌باره پرداخته است<ref>همان، ص72</ref>ايشان همچنين به بيان نشانه‌هايى از اين بيمارى روحى در روايات اهل بيت(ع) پرداخته است<ref>همان، ص76</ref>مؤلف امورى كه سبب قساوت قلب مى‌گردد را نيز متذكر شده كه از آن موارد تعلقات دنيوى و مادى و تبعيت از هواى نفس و ترك ذكر، كثرت مال، كثرت خوردن و نوشيدن و كثرت كلام مى‌باشد<ref>همان، ص80</ref>
 
# مؤلف مهم‌ترين عواملى كه سبب جرأت آدمى در ارتكاب معاصى مى‌گردد را بيان نموده كه از آن جمله است: 1- حبّ دنيا، 2- مغرور شدن به كرم و فضل خداوند و عدم شكرگزارى او، 3- ضعف ايمان، 4- ضعف محبت، 5- كوچك شمردن معاصى<ref>همان، ص87-107</ref>
3- نويسنده تنها راه رسيدن به بيدارى معنوى را تفكر مى‌داند. هم‌چنانكه در روايات اسلامى تفكر به عنوان بهترين عبادات معرفى شده است<ref>همان، ص51</ref>
 
4-وى تنها عامل ضعف روحى آدمى را قساوت قلب دانسته و به بيان مواردى از تعبيرات قرآنى دراين‌باره پرداخته است<ref>همان، ص72</ref>ايشان همچنين به بيان نشانه‌هايى از اين بيمارى روحى در روايات اهل بيت(ع) پرداخته است<ref>همان، ص76</ref>مؤلف امورى كه سبب قساوت قلب مى‌گردد را نيز متذكر شده كه از آن موارد تعلقات دنيوى و مادى و تبعيت از هواى نفس و ترك ذكر، كثرت مال، كثرت خوردن و نوشيدن و كثرت كلام مى‌باشد<ref>همان، ص80</ref>
 
5- مؤلف مهم‌ترين عواملى كه سبب جرأت آدمى در ارتكاب معاصى مى‌گردد را بيان نموده كه از آن جمله است: 1- حبّ دنيا، 2- مغرور شدن به كرم و فضل خداوند و عدم شكرگزارى او، 3- ضعف ايمان، 4- ضعف محبت، 5- كوچك شمردن معاصى<ref>همان، ص87-107</ref>
 
در بخش دوم كتاب، مؤلف به بيان روش‌هاى مراقبت از نفس براى گرفتار نشدن به دام گناه و اشتباه پرداخته است:
در بخش دوم كتاب، مؤلف به بيان روش‌هاى مراقبت از نفس براى گرفتار نشدن به دام گناه و اشتباه پرداخته است:
 
# اينكه انسان خداوند را در هر زمان و مكانى حاضر بداند، سبب احساس نزديكى انسان به خدا مى‌گردد<ref>همان، ص111</ref>
1- اينكه انسان خداوند را در هر زمان و مكانى حاضر بداند، سبب احساس نزديكى انسان به خدا مى‌گردد<ref>همان، ص111</ref>
# توجه به اين‌كه اعمال انسان در پيشگاه مقدس پيامبر اسلام(ص) و ائمه معصومين(ع) عرضه مى‌گردد.
 
# محاسبه نفس: اين كه انسان به‌طور مداوم اعمال و رفتار خود را مورد بررسى قرار دهد و ببيند چه توشه‌اى براى فرداى خود جمع‌آورى كرده است<ref>همان، ص129</ref>
2- توجه به اين‌كه اعمال انسان در پيشگاه مقدس پيامبر اسلام(ص) و ائمه معصومين(ع) عرضه مى‌گردد.
# حياى آدمى از خداوند پس از شناخت عظمت و قدرت او<ref>همان، ص164</ref>
 
# تقوا از ديگر امورى است كه سبب تزكيه و تهذيب نفس مى‌شود كه اين خود سبب عدم وقوع نفس در محرمات مى‌گردد<ref>همان، ص 165</ref>
3- محاسبه نفس: اين كه انسان به‌طور مداوم اعمال و رفتار خود را مورد بررسى قرار دهد و ببيند چه توشه‌اى براى فرداى خود جمع‌آورى كرده است<ref>همان، ص129</ref>
# خوف از خداوند، كه آدمى را از گناه باز مى‌دارد و از معاصى دور مى‌كند<ref>همان، ص187</ref>
 
# تفكر در آثار گناه، كه از مهمترين آثار آن سياهى قلب، عدم استجابت دعا، نزول بلاء، عدم رغبت به عبادت و از بين رفتن نعمت، فراموشى علم، از بين رفتن قدرت تشخيص بين حق و باطل مى‌باشد<ref>همان، ص 221-229</ref>
4- حياى آدمى از خداوند پس از شناخت عظمت و قدرت او<ref>همان، ص164</ref>
# عدم اصرار بر گناه: اصرار ورزيدن بر گناه سبب نفوذ آن بر احساس و عقول و قلوب ما مى‌گردد و زشتى‌ها را در نظرمان خوب جلوه مى‌دهد و سبب كورى و كرى و ضلالت باطنى مى‌گردد<ref>همان، ص243</ref>
 
# كوتاهى آرزوها: اصولاً درازى آرزوها بسيارى از گناهان را به دنبال دارد و سبب قساوت قلب و نيز فراموشى انسان و كفران نعمت‌ها مى‌شود<ref>همان، ص256</ref>
5-تقوا از ديگر امورى است كه سبب تزكيه و تهذيب نفس مى‌شود كه اين خود سبب عدم وقوع نفس در محرمات مى‌گردد<ref>همان، ص 165</ref>
# خلاصه كلام اين‌كه انسان بايد دائماً در فكر اين سفر باشد و در اين مدّت زمان محدود، وسايل مورد نياز رفتن را فراهم كند تا به سلامت به مقصد مقصود برسد. زيرا طول آرزوها از اسباب شقاوت آدمى در اين دنيا مى‌باشد<ref>همان، ص 265</ref>
 
# قرار دادن شيطان به عنوان دشمن خود: قلب انسان همانند دژى محكم است كه شيطان قصد نفوذ آن را دارد. به همين جهت لازم است بر آن درب‌هايى محكم قرار دهند تا جلوى هر نفوذى گرفته شود<ref>همان، ص293</ref>
6- خوف از خداوند، كه آدمى را از گناه باز مى‌دارد و از معاصى دور مى‌كند<ref>همان، ص187</ref>
 
7- تفكر در آثار گناه، كه از مهمترين آثار آن سياهى قلب، عدم استجابت دعا، نزول بلاء، عدم رغبت به عبادت و از بين رفتن نعمت، فراموشى علم، از بين رفتن قدرت تشخيص بين حق و باطل مى‌باشد<ref>همان، ص 221-229</ref>
 
8- عدم اصرار بر گناه: اصرار ورزيدن بر گناه سبب نفوذ آن بر احساس و عقول و قلوب ما مى‌گردد و زشتى‌ها را در نظرمان خوب جلوه مى‌دهد و سبب كورى و كرى و ضلالت باطنى مى‌گردد<ref>همان، ص243</ref>
 
9- كوتاهى آرزوها: اصولاً درازى آرزوها بسيارى از گناهان را به دنبال دارد و سبب قساوت قلب و نيز فراموشى انسان و كفران نعمت‌ها مى‌شود<ref>همان، ص256</ref>
 
خلاصه كلام اين‌كه انسان بايد دائماً در فكر اين سفر باشد و در اين مدّت زمان محدود، وسايل مورد نياز رفتن را فراهم كند تا به سلامت به مقصد مقصود برسد. زيرا طول آرزوها از اسباب شقاوت آدمى در اين دنيا مى‌باشد<ref>همان، ص 265</ref>
 
10- قرار دادن شيطان به عنوان دشمن خود: قلب انسان همانند دژى محكم است كه شيطان قصد نفوذ آن را دارد. به همين جهت لازم است بر آن درب‌هايى محكم قرار دهند تا جلوى هر نفوذى گرفته شود<ref>همان، ص293</ref>
 
مؤلف برخى از روش‌هاى خلاص شدن از مكر شيطان را بر اساس قرآن و روايات اهل بيت(ع) در روزه گرفتن، صدقه دادن، دوست داشتن خدا، استغفار بر گناهان، ترك غضب ورزيدن، فراوانى دوستان، نيكى به اولياى خدا و ذكر او، توكل ورزيدن و اخلاص و استعاذه به خداوند و خواندن ادعيه براى خلاص شدن از شيطان مى‌داند<ref>همان، ص294-296</ref>
مؤلف برخى از روش‌هاى خلاص شدن از مكر شيطان را بر اساس قرآن و روايات اهل بيت(ع) در روزه گرفتن، صدقه دادن، دوست داشتن خدا، استغفار بر گناهان، ترك غضب ورزيدن، فراوانى دوستان، نيكى به اولياى خدا و ذكر او، توكل ورزيدن و اخلاص و استعاذه به خداوند و خواندن ادعيه براى خلاص شدن از شيطان مى‌داند<ref>همان، ص294-296</ref>


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش