پرش به محتوا

میبدی، حسین بن معین‌الدین: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'امير المومنين' به 'امیرالمومنین'
جز (جایگزینی متن - 'ابى طالب' به 'ابى‌طالب')
جز (جایگزینی متن - 'امير المومنين' به 'امیرالمومنین')
خط ۴۷: خط ۴۷:
او خود در يكى از منشآت به بيان شمه‌اى از فضل و دانش خويش می‌پردازد و مى‌گويد: «هيچ علمى از علوم عقلى و نقلى نيست كه كتب مشكل آن بى‌مطالعه نتوانم گفت، و هيچ جوهر از جواهر دانش نيست كه كنه آن را به الماس تفكر نمى توانم سفت، چون دل متوجه به مطلعى عالى است و دماغ از سوداى غير آن خالى است، هرگز تفاخر به آن علوم ندارم و خود را در سلك جاهلان مى شمارم.»
او خود در يكى از منشآت به بيان شمه‌اى از فضل و دانش خويش می‌پردازد و مى‌گويد: «هيچ علمى از علوم عقلى و نقلى نيست كه كتب مشكل آن بى‌مطالعه نتوانم گفت، و هيچ جوهر از جواهر دانش نيست كه كنه آن را به الماس تفكر نمى توانم سفت، چون دل متوجه به مطلعى عالى است و دماغ از سوداى غير آن خالى است، هرگز تفاخر به آن علوم ندارم و خود را در سلك جاهلان مى شمارم.»


ميبدى از اهل تسنن و بر مذهب شافعى بوده، چنانكه در مقدمه شرح ديوان منسوب به امير المومنين على بن ابيطالب(ع) در موضع ذكر مذاهب اسلام از شافعى با عنوان «امام ما شافعى» ياد مى‌كند؛ اگر چه برخى، مانند حاجى خليفه و مؤلف ريحانة الادب به اعتبار مطالبى كه در فاتحه سابعه از مقدمه همين اثر در شأن اميرمؤمنان على بن ابى‌طالب(ع) آورده او را به تشيع منسوب داشته‌اند.
ميبدى از اهل تسنن و بر مذهب شافعى بوده، چنانكه در مقدمه شرح ديوان منسوب به امیرالمومنین على بن ابيطالب(ع) در موضع ذكر مذاهب اسلام از شافعى با عنوان «امام ما شافعى» ياد مى‌كند؛ اگر چه برخى، مانند حاجى خليفه و مؤلف ريحانة الادب به اعتبار مطالبى كه در فاتحه سابعه از مقدمه همين اثر در شأن اميرمؤمنان على بن ابى‌طالب(ع) آورده او را به تشيع منسوب داشته‌اند.


در وقتى كه ميبدى قاضى يزد بود، برخى كه از وى كينه به دل داشتند واو را تكفير كردند.
در وقتى كه ميبدى قاضى يزد بود، برخى كه از وى كينه به دل داشتند واو را تكفير كردند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش