پرش به محتوا

الاجتهاد و التقليد (آملی): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - '== منابع ==' به '== منابع مقاله ==')
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين')
خط ۳۹: خط ۳۹:


== معرفى اجمالى ==
== معرفى اجمالى ==
'''الاجتهاد و التقليد'''، به قلم شيخ [[نجفی، ضیاء الدین|ضياء‌ الدين نجفى]]، حاوى بحث‌هايى علمى است كه وى، از درس‌هاى اصولى استاد خود، [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]]، استفاده كرده است.
'''الاجتهاد و التقليد'''، به قلم شيخ [[نجفی، ضیاء الدین|ضياء‌الدين نجفى]]، حاوى بحث‌هايى علمى است كه وى، از درس‌هاى اصولى استاد خود، [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]]، استفاده كرده است.


كتاب، به زبان عربى است و به بررسى دو مسئله مهم اجتهاد و تقليد و فروع مرتبط با آنها، اختصاص دارد و در سال 1400ق، نوشته شده است.
كتاب، به زبان عربى است و به بررسى دو مسئله مهم اجتهاد و تقليد و فروع مرتبط با آنها، اختصاص دارد و در سال 1400ق، نوشته شده است.
خط ۶۱: خط ۶۱:
وى، پس از بيان معناى لغوى و اصطلاحى واژه اجتهاد و اشاره به اختلاف تعابير در معناى آن، علم اجتهاد را علمى مستقل در علوم اسلام دانسته كه داخل در مباحث فقه، اصول فقه و اصول دين نمى‌باشد.
وى، پس از بيان معناى لغوى و اصطلاحى واژه اجتهاد و اشاره به اختلاف تعابير در معناى آن، علم اجتهاد را علمى مستقل در علوم اسلام دانسته كه داخل در مباحث فقه، اصول فقه و اصول دين نمى‌باشد.


وى، اجتهاد را، واجب كفايى مى‌داند و معتقد است اگر در عصرى، كسى متكفل آن نشود، تمامى مكلفين آن عصر، عاصى بوده و دليل آن را نيز، آيه شريفه'''«فلولا نفر من كل فرقة منهم طائفة ليتفقهوا فى‌ الدين»''' ذكر كرده است.
وى، اجتهاد را، واجب كفايى مى‌داند و معتقد است اگر در عصرى، كسى متكفل آن نشود، تمامى مكلفين آن عصر، عاصى بوده و دليل آن را نيز، آيه شريفه'''«فلولا نفر من كل فرقة منهم طائفة ليتفقهوا فى‌الدين»''' ذكر كرده است.


وى، پس از واجب دانستن اجتهاد براى كسى كه داراى قوه استنباط است، مبادى اجتهاد و اقسام آن را مورد بحث قرار داده و در ادامه، امكان تحقق مجتهد مطلق را بررسى نموده است.
وى، پس از واجب دانستن اجتهاد براى كسى كه داراى قوه استنباط است، مبادى اجتهاد و اقسام آن را مورد بحث قرار داده و در ادامه، امكان تحقق مجتهد مطلق را بررسى نموده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش