۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(←نسب) |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
عبدالله انصارى، به مريدان و شاگردانش بيشتر درس تفسير قرآن شريف و وعظ مىداد و تا آخر عمر به آن تداوم بخشيد؛ به قول استاد [[زرینکوب، عبدالحسین|زرينكوب]]: «مجالس تفسير خواجه درس معرفت و درس ذوق و حال بود». | عبدالله انصارى، به مريدان و شاگردانش بيشتر درس تفسير قرآن شريف و وعظ مىداد و تا آخر عمر به آن تداوم بخشيد؛ به قول استاد [[زرینکوب، عبدالحسین|زرينكوب]]: «مجالس تفسير خواجه درس معرفت و درس ذوق و حال بود». | ||
از شاگردان خواجه مىتوان از عبدالاول سگزى، ابوالفتح عبدالملك كروخى، ابوجعفر محمد صيدلانى، ابوجعفر حنبل بن على البخارى، ابوالفخر قاينى، عبدالصبور بن عبدالسلام، حسين الكتبى، احمد قلانسى و ابوالفضل | از شاگردان خواجه مىتوان از عبدالاول سگزى، ابوالفتح عبدالملك كروخى، ابوجعفر محمد صيدلانى، ابوجعفر حنبل بن على البخارى، ابوالفخر قاينى، عبدالصبور بن عبدالسلام، حسين الكتبى، احمد قلانسى و ابوالفضل رشيدالدين الميبدى نام گرفت. | ||
در اوايل سلجوقيان، خواجه در اثر پافشارى مخالفان، مجبور به ترك هرات شد و چند ماهى از زادگاهش دور گرديد. همچنان در سنه 458، وى به اصرار اشاعره و به اشارت خواجه نظام الملك براى مدتى از هرات به بلخ تبعيد شد. | در اوايل سلجوقيان، خواجه در اثر پافشارى مخالفان، مجبور به ترك هرات شد و چند ماهى از زادگاهش دور گرديد. همچنان در سنه 458، وى به اصرار اشاعره و به اشارت خواجه نظام الملك براى مدتى از هرات به بلخ تبعيد شد. | ||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
# في المناجات؛ | # في المناجات؛ | ||
# رسايل منسوب به خواجه عبدالله انصارى؛ | # رسايل منسوب به خواجه عبدالله انصارى؛ | ||
#كشف الأسرار و عدة الأبرار، معروف به تفسير خواجه عبدالله انصارى، يكى از گنجينههاى نفيس دينى و ادبى آن دوره است كه به خواجه منسوب كنند، ليكن مؤلف اصلى آن، دانشمند فرزانهاى بوده به نام امام السعيد، | #كشف الأسرار و عدة الأبرار، معروف به تفسير خواجه عبدالله انصارى، يكى از گنجينههاى نفيس دينى و ادبى آن دوره است كه به خواجه منسوب كنند، ليكن مؤلف اصلى آن، دانشمند فرزانهاى بوده به نام امام السعيد، رشيدالدين، ابى الفضل بن ابى سعيد، احمد بن محمد بن محمود الميبدى كه آن را در سال 520ق، تأليف كرده است. | ||
يكى از كارهاى ديگر خواجه، املاء «[[طبقات الصوفية (للسلمي)|طبقات الصوفيه]]» [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]] به زبان درى هروى است كه در مجالس درس و بحث انجام شده و سپس يكى از شاگردانش آن اوراق را تدوين كرد و در تاريخ، به «[[طبقات الصوفية (للسلمي)|طبقات الصوفيه]]» هروى مشهور گرديد. از روى اين كتاب مىتوان با واژگان هروى رايج آن زمان و نثر آن روزگار آشنا شد. | يكى از كارهاى ديگر خواجه، املاء «[[طبقات الصوفية (للسلمي)|طبقات الصوفيه]]» [[سلمی، محمد بن حسین |سلمى]] به زبان درى هروى است كه در مجالس درس و بحث انجام شده و سپس يكى از شاگردانش آن اوراق را تدوين كرد و در تاريخ، به «[[طبقات الصوفية (للسلمي)|طبقات الصوفيه]]» هروى مشهور گرديد. از روى اين كتاب مىتوان با واژگان هروى رايج آن زمان و نثر آن روزگار آشنا شد. |
ویرایش