۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ذى الحجه' به 'ذىالحجه') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''كليّات عراقى'''، اثر [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|شيخ فخرالدين ابراهيم بن بزرجمهر بن عبدالغفار همدانى فراهانى]] و مشهور به [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|عراقى]] از بزرگان تصوّف و شاعران بلند مرتبه ايران در قرن هفتم هجرى، این کتاب به کوشش استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] به چاپ رسیده است. | '''كليّات عراقى'''، اثر [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|شيخ فخرالدين ابراهيم بن بزرجمهر بن عبدالغفار همدانى فراهانى]] و مشهور به [[عراقی، ابراهیم بن بزرگمهر|عراقى]] از بزرگان تصوّف و شاعران بلند مرتبه ايران در قرن هفتم هجرى، این کتاب به کوشش استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] به چاپ رسیده است. | ||
كتاب، شامل مقدّمهى ديوان، قصايد، مقطعات، تركيبات، ترجيعات، غزليات، رباعيات، عشاق نامه يا ده نامه، لمعات و اصطلاحات صوفيه است كه به كوشش استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] به زيور طبع آراسته شده است. روشى كه عراقى در نظم عشاق نامه به كار برده و اساس را بر ده مثنوى عاشقانه و ده غزل گذاشته، پس از وى در ميان شاعران متصوّف ايران كراراً رواج داشته است و از آن جمله اوحدى مراغى ده نامهاى بنام | كتاب، شامل مقدّمهى ديوان، قصايد، مقطعات، تركيبات، ترجيعات، غزليات، رباعيات، عشاق نامه يا ده نامه، لمعات و اصطلاحات صوفيه است كه به كوشش استاد [[نفیسی، سعید|سعيد نفيسى]] به زيور طبع آراسته شده است. روشى كه عراقى در نظم عشاق نامه به كار برده و اساس را بر ده مثنوى عاشقانه و ده غزل گذاشته، پس از وى در ميان شاعران متصوّف ايران كراراً رواج داشته است و از آن جمله اوحدى مراغى ده نامهاى بنام وجيهالدين شاه يوسف در سال 705ق به پايان رسانيد و [[عبید زاکانی، عبیدالله|نظامالدين عبيد زاكانى]]، عشاق نامهى خود را در سال 754ق تمام كرد. | ||
== ساختار كتاب== | == ساختار كتاب== |
ویرایش