۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن عراقی، احمد بن عبدالرحیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين'
جز (جایگزینی متن - 'همام الدين' به 'همام‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
«ابن عراقى، ابوزرعه | «ابن عراقى، ابوزرعه ولى‌الدين احمد بن عبدالرحيم» (3 ذى‌حجه 762 - 27 شعبان 826ق)، فقيه و قاضى شافعى مصرى، فرزند عالم مشهور حديث، حافظ زين‌الدين عراقى است. | ||
ابن عراقى در قاهره متولد شد و در سه سالگى همراه پدر به دمشق رفت. پدر از كودكى مشوق او در تحصيل علم بود و او را در دمشق در مجالس درس شاگردان فخرالدين ابن بخارى و فخرالدين ابن عساكر و ديگر محدثان شركت داد و پس از چندى به قاهره بازگرداند. آنگاه ابن عراقى به حفظ قرآن پرداخت. در 780ق، بار ديگر به دمشق رفت و نزد طبقه جديدى از محدثان حديث شنيد. درعين‌حال، از فراگيرى ساير علوم نيز غافل نبود. | ابن عراقى در قاهره متولد شد و در سه سالگى همراه پدر به دمشق رفت. پدر از كودكى مشوق او در تحصيل علم بود و او را در دمشق در مجالس درس شاگردان فخرالدين ابن بخارى و فخرالدين ابن عساكر و ديگر محدثان شركت داد و پس از چندى به قاهره بازگرداند. آنگاه ابن عراقى به حفظ قرآن پرداخت. در 780ق، بار ديگر به دمشق رفت و نزد طبقه جديدى از محدثان حديث شنيد. درعين‌حال، از فراگيرى ساير علوم نيز غافل نبود. | ||
ابن عراقى در زادگاهش، قاهره و نيز در دمشق، بيت‌المقدس، مكه و مدينه نزد بزرگان زمان، چون | ابن عراقى در زادگاهش، قاهره و نيز در دمشق، بيت‌المقدس، مكه و مدينه نزد بزرگان زمان، چون سراج‌الدين بلقينى، جمال‌الدين اسنوى، برهان‌الدين ابن جماعه، ابن ملقن، جمال‌الدين ابن نباته و ابوالبقاء سبكى، فقه، حديث و ديگر دانش‌ها را فراگرفت. پس از درگذشت پدر، مشاغل او را عهده‌دار شد و در جامع طولونى و مدارس ديگر، تدريس فقه و حديث را آغاز كرد و بعد از درگذشت همام‌الدين، شيخ مدرسه جماليه، به جانشينى او برگزيده شد. | ||
در دهه 90، به نيابت قاضى عمادالدين كركى منصوب گرديد و مدت 20 سال در اين مقام باقى ماند. در 823ق، براى به‌جاى آوردن مناسك حج به مكه رفت و در حرمين به تدريس پرداخت. پس از وفات قاضى جلال‌الدين بلقينى (824ق) از سوى ملك ظاهر به قاضى‌القضاتى برگزيده شد، اما يك سال و اندى بعد در اثر دشمنى برخى دولت‌مردان، از اين مقام بركنار شد و كمتر از يك سال بعد درگذشت. پيكر او را كنار پدرش به خاك سپردند. | در دهه 90، به نيابت قاضى عمادالدين كركى منصوب گرديد و مدت 20 سال در اين مقام باقى ماند. در 823ق، براى به‌جاى آوردن مناسك حج به مكه رفت و در حرمين به تدريس پرداخت. پس از وفات قاضى جلال‌الدين بلقينى (824ق) از سوى ملك ظاهر به قاضى‌القضاتى برگزيده شد، اما يك سال و اندى بعد در اثر دشمنى برخى دولت‌مردان، از اين مقام بركنار شد و كمتر از يك سال بعد درگذشت. پيكر او را كنار پدرش به خاك سپردند. | ||