|
|
| خط ۹۶: |
خط ۹۶: |
| [[مختصر الرسالة الصلاتية للشيخ محمد بن علي آل عبدالجبار القطيفي]] | | [[مختصر الرسالة الصلاتية للشيخ محمد بن علي آل عبدالجبار القطيفي]] |
|
| |
|
| | [[تحديد أول النهار]] |
|
| |
|
| | [[الجهر و الإخفات بالقراءة فی الصلاة]] |
|
| |
|
| -----------------------------------
| | [[روح النسيم في أحکام التسليم]] |
| | |
| | |
| | |
| يكى از مسائل فقهى مورد اختلاف تعيين ساعت آغاز و ساعت پايان روز است. اغلب فقها ساعت پايان روز را ذهاب حمره‌ى مشرقيه مى‌دانند ولى در مورد ساعت آغاز روز دو نظر وجود دارد: طلوع فجر دوم و طلوع قرص خورشيد. مؤلف در اين رساله ادله‌ى دو گروه ياد شده را به تفصيل مورد بحث قرار داده و در نهايت استدلال گروه دوم را قوى‌تر مى‌دانند.
| |
| | |
| اين رساله هفتمين رساله‌ى كتاب رسائل آل طوق و داراى 109 صفحه است.
| |
| | |
| -----------------------------------
| |
| | |
| | |
| | |
| در اين رساله حكم جهر و اخفات در هنگام قرائت نمازهاى يوميه مورد بحث قرار گرفته است. سبك نگارش رساله به صورت فقه استدلالى است و مصنف اقوال مختلف فقها را همراه با استدلالات آن‌ها مورد بررسى دقيق قرار داده است.
| |
| | |
| اين رساله هشتمين رساله‌ى كتاب رسائل آل طوق و داراى 29 صفحه است.
| |
| | |
| -----------------------------------
| |
| | |
| | |
| | |
| مؤلف در اين رساله حكم سلام نماز را در سه بخش مورد بحث قرار مى‌دهد: بخش نخست وجوب يا استحباب سلام، بخش دوم جزئيت و عدم جزئيت آن، بخش سوم صيغه‌ى سلام.
| |
| | |
| در بخش اول و دوم ادله‌ى طرفين نزاع مورد بررسى قرار گرفته و مصنف قول مشهور را مبنى بر وجوب و جزئيت ترجيح داده‌اند.
| |
| | |
| در بخش سوم اين مسأله مطرح شده است كه كدام يك از صيغه‌هاى سه‌گانه‌ى معروف سلام مصلى را از حالت نماز خارج مى‌كند. مصنف در اين بخش نيز از مشهور تبعيت كرده و قائل شده‌اند كه دو صيغه‌ى اول مستحب‌اند و با صيغه‌ى سوم (السلام عليكم) نماز به پايان مى‌رسد. ايشان در اين بخش از رساله به مناسبت، مباحث ديگرى را نيز مطرح مى‌كنند مثل اين بحث كه منظور از ضمير «كم» در «عليكم» چه كسانى هستند.
| |
| | |
| اين رساله نهمين رساله‌ى كتاب رسائل آل طوق بوده و 120 صفحه از اين كتاب را به خود اختصاص داده است.
| |
| | |
| -----------------------------------
| |
| | |
| | |
| | |
| نام مؤلف: شيخ احمد بن صالح آل طوق القطيفى (م بعد 1245 ق)
| |
| | |
| كسى كه در تمام وقت نماز فريضه عذرى دارد كه نماز از او ساقط است مانند مجنون و بى هوش اگر بعد از برطرف شدن عذر به اندازه‌اى وقت نداشته باشد كه بتواند يك ركعت از نماز را در وقت بخواند اگر چه به اندازه‌ى قسمتى از يك ركعت وقت داشته باشد نماز از او ساقط است.
| |
| | |
| در مورد اين مسأله چند موضوع مى‌بايست بررسى شود.نخست اين كه منظور از ركعت چيست و ركعت اول با كداميك از افعال نماز پايان مى‌يابد. دوم اين كه دليل بر وجوب نماز در صورت درك يك ركعت از نماز در وقت چيست. و سوم اين كه نمازى كه يك ركعت آن در وقت و باقى آن در خارج وقت خوانده شود ادا است يا قضا.
| |
| | |
| در اين رساله مسائل ياد شده به تفصيل مورد بحث و بررسى قرار گرفته است. مؤلف در هنگام بحث از هر يك از اين مسائل در ابتدا اقوال مختلف فقها را به همراه ادله‌ى آن‌ها نقل و سپس نظر خود را مستدلا بيان مى‌كند.
| |
| | |
| اين رساله دهمين رساله‌ى كتاب رسائل آل طوق و داراى 33 صفحه است.
| |
| | |
| -----------------------------------
| |
| | |
| | |
| | |
| يكى از اعمالى كه بر هر مسلمان در صورت استطاعت واجب مى‌شود حج و عمره است. اگر شخصى ساكن مكه و حوالى آن باشد در صورت استطاعت، حج قران يا إفراد بر او واجب است و در اين صورت يك عمره‌ى مفرده هم بايد انجام دهد ولى در صورت بُعد منزل فرض وى عمره و حج تمتع خواهد بود.
| |
| | |
| مؤلف در اين رساله در ابتدا اخبار دال بر وجوب عمره را نقل كرده و سپس به تشريح بعضى از فروع اين مسأله مى‌پردازد از جمله شرايط وجوب عمره، واجبات عمره و ميقات‌ها.
| |
| | |
| سبك نگارش اين رساله فقه استدلالى است و مصنف هنگام بيان هر حكم ادله‌ى آن را نيز به تفصيل بيان مى‌كند.
| |
|
| |
|
| اين رساله يازدهمين رساله‌ى كتاب رسائل آل طوق و مشتمل بر 192 صفحه است.
| | [[من استوعب عذره الوقت و لم يتمکن بعد زوال عذره من رکعة]] |
|
| |
|
| -----------------------------------
| | [[أحکام العمرة]] |
|
| |
|
| | [[مسألة في الرضاع]] |
|
| |
|
| | [[عدة المطلقة الحرة]] |
|
| |
|
| اين رساله در پاسخ اين سؤال نوشته شده است كه آيا انسان مى‌تواند زوجه‌ى مطلقه‌ى پسر رضاعى خود را پس از پايان عده به عقد خود درآورد؟ علت حكم فقها به تحريم چيست با توجه به اين كه آيه‌ى شريفه‌ى قرآن (و حلائل أبناءكم الذين من أصلابكم) صريح در حرمت مطلقه‌ى فرزند صلبى است و شامل فرزند رضاعى نمى‌شود؟
| | [[مسألة في الحبوة]] |
|
| |
|
| مؤلف ضمن بيان حكم تحريم، ادله‌ى آن را نقل مى‌كند و اعتراضات وارد بر آن را نيز پاسخ مى‌دهد.
| | [[ضميمة طلب الثواب أو الهروب من العقاب في نية العبادة]] |
|
| |
|
| مسألة في الرضاع دوازدهمين رساله‌ى كتاب رسائل آل طوق و داراى 7 صفحه است.
| |
|
| |
|
| ----------------------------------- | | ----------------------------------- |
|
| |
|
|
| |
|
| |
| در اين رساله حكم مطلقه‌اى كه عادت ماهيانه‌ى او هر چند ماه يك بار اتفاق مى‌افتد مورد بحث قرار گرفته است.
| |
|
| |
| مؤلف پس از نقل اقوال فقها و روايات مربوط به بحث، مفاد آن‌ها را مفصلا مورد بحث قرار داده و نظر خود را بيان مى‌كند.
| |
|
| |
| اين رساله سيزدهمين رساله‌ى كتاب رسائل آل طوق و مشتمل بر 25 صفحه است.
| |
|
| |
| -----------------------------------
| |
|
| |
|
| |
|
| |
| يكى از مسائلى كه در كتاب ارث مطرح مى‌شود مسأله‌ى حبوه است كه به پسر بزرگ متوفى تعلق مى‌گيرد. در ابتداى اين رساله اين سؤال مطرح شده كه آيا حبوه اختصاص به پسر بى‌واسطه دارد و يا اين كه شامل نوه‌ى ميت نيز مى‌شود؟ در ضمن سؤال ادله‌ى قول به عدم اختصاص نيز بيان شده است.
| |
|
| |
| مؤلف مانند مشهور معتقد است كه حبوه اختصاص به پسر بزرگ دارد و به نوه نمى‌رسد و اگر به نوه، فرزند گفته مى‌شود مجازى است. وى پس از نقل ادله‌ى خود اشكالات وارد بر آن‌ها را نيز پاسخ مى‌دهد.
| |
|
| |
| اين رساله چهاردهمين رساله‌ى كتاب رسائل آل طوق و مشتمل بر 20 صفحه است.
| |
|
| |
| -----------------------------------
| |
|
| |
|
| |
|
| |
| قصد قربت به عنوان شرط صحت اعمال عبادى مهم‌ترين ركن عبادات و معيار ثواب و عقاب است. نيت داراى مراتبى است چنان كه اميرمؤمنان عبادت كنندگان را در سه گروه تاجران، بردگان و آزادگان جاى مى‌دهند. گروه اول به اميد بهشت، گروه دوم از بيم دوزخ و گروه سوم جهت سپاس گزارى از حضرت حق سر بر آستان او مى‌سايند.
| |
|
| |
| در اين رساله اين سؤال مطرح شده است كه آيا فقط عبادت دسته‌ى اخير پذيرفته مى‌شود و يا اين كه اگر عبددر هنگام عبادت علاوه بر قصد قربت، بهشت و دوزخ را نيز در نظر گرفت عمل او صحيح است اگر چه از ارزش كمترى برخوردار است.
| |
|
| |
| قول مشهور اين است كه در چنين صورتى عمل صحيح است به اين معنى كه تكليف را ساقط مى‌كند و تكرار عمل لازم نيست. قول ديگر اين است كه هر عملى كه به انگيزه‌هاى ديگرى غير از تحصيل رضاى پروردگار انجام شود فاسد است و بايد با قصد صحيح اعاده شود.
| |
|
| |
| مؤلف در ابتدا كلمات فقها و ادله‌ى دو گروه را نقل و سپس ديدگاه خود را بيان مى‌كند. بر اساس اين ديدگاه اگر انگيزه‌ى اصلى عبادت تحصيل رضاى معبود باشد عمل صحيح است اگر چه علم به ثواب و عقاب در انگيزه‌ى شخص اثر گذاشته باشد ولى چنانچه غرض اصلى از عبادت تحصيل ثواب يا فرار از عقاب باشد عمل فاسد است و به اين ترتيب جمع بين ادله‌ى دو قول ميسر مى‌گردد.
| |
|
| |
| اين رساله پانزدهمين رساله‌ى كتاب رسائل آل طوق و مشتمل بر 48 صفحه است.
| |
|
| |
| -----------------------------------
| |
|
| |
|
|
| |
|
