الإمام الباقر عليه‌السلام و أثره في التفسير: تفاوت میان نسخه‌ها

هدف نويسنده از نگارش اين اثر معرفى گام دومى است كه بعد از عصر صحابه در تفسير قرآن توسط تابعين برداشته شد.از آن گذشته نويسنده بر آنست كه به شناخت روايات صحيحه‌اى كه از امام باقر عليه‌السلام در تفسير قرآن نقل شده و نسبت آنها به امام ثابت است دست يابد چرا كه بسيارى از احاديث منقول از ائمۀ اهل بيت عليهم‌السلام با بسيارى از احاديث منسوب به ايشان كه امكان اثبات صدور آنها از ائمه عليهم‌السلام وجود ندارد درآميخته است و باعث شده كه برخى مفسّرين به آنها اعتماد نورزند و يا آنها را تضعيف نمايند و در نقطه مقابل برخى ديگر هرروايتى را كه سندش به امام منتهى شود ثابت و صحيح به شمار آورده هرچند در سندش ضعف و نقصى وجود داشته باشد.اما نويسنده كتاب در سند اقوال و رجال آن تحقيق كرده و صحيح را از ضعيف و كاذب بازشناسانده است و بدين‌وسيله اثرى درخور توجه از خود بر جاى گذارده است.وى با روش و منهج علمى و به دور از هرگونه تعصّب به استقراء و استقصاء در سند و رجال اقوال منقوله پرداخته و نقش امام باقر عليه‌السلام را در علوم قرآنى و تفسير آشكار ساخته است.