۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مشکور، محمدجواد: تفاوت میان نسخه‌ها
لینک درون متنی
(لینک درون متنی) |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
| data-type="authorOtherNames" | | | data-type="authorOtherNames" | دکتر مشکور | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
| data-type="authorfatherName" | | | data-type="authorfatherName" |حاج شیخ علاءالدین | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
'''محمد جوادمشكور''' مورخ و استاد ادبيات و علوم | '''محمد جوادمشكور''' (۱۲۹۷- ۱۳۷۴ش)، مورخ و استاد ادبيات و علوم انسانى، زبان شناس | ||
مشکور در سال 1297ش در محله سنگلج تهران به دنيا آمد. قبيله مشكور همه از عالمان دين بودند و او در خانواده‌اى اهل علم باليد. پدر او، علاءالدين نواده شيخ على ارموى از علماى بزرگ اروميه بود و در زمان ناصرالدين شاه به تهران كوچيد و به امر شاه نيابت سيد زين‌العابدين امام جمعه تهران را در مسجد شاه به عهده گرفت. پسر شيخ على، شيخ محمدحسن، خود از تلامذه [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] بود. پدر دكتر مشكور نيز در نجف اشرف در محضر عالمان بزرگ روزگار چون [[آخوند خراسانى]] و آقا [[عراقی، ضیاءالدین|ضياءالدين عراقى]] علم آموخت. | |||
== دوران تحصیل == | |||
مشكور تحصيلات ابتدايى را در مدرسه تمدن و تحصيلات متوسطه را در مدرسه دارالفنون گذراند. سپس وارد دانشسراى عالى و دانشكده معقول و منقول و در سال 1318ش موفق به اخذ درجه كارشناسى در ادبيات فارسى و ادبيات عرب شد. پس از آن مدتى به تدريس در دبيرستان‌ها پرداخت. | مشكور تحصيلات ابتدايى را در مدرسه تمدن و تحصيلات متوسطه را در مدرسه دارالفنون گذراند. سپس وارد دانشسراى عالى و دانشكده معقول و منقول و در سال 1318ش موفق به اخذ درجه كارشناسى در ادبيات فارسى و ادبيات عرب شد. پس از آن مدتى به تدريس در دبيرستان‌ها پرداخت. | ||
| خط ۴۷: | خط ۵۰: | ||
در سال 1332ش به پاريس عزيمت كرد و در سال 1336ش به اخذ درجه دكترا در تاريخ اسلام و فرق آن نايل آمد. مشكور در زمينه زبان‌هاى باستانى نيز تحصيل نموده است. در سال 1344ش به خدمت تمام وقت دانشسراى عالى درآمد و در كنار آن در دانشكده ادبيات و علوم انسانى و دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران نيز امر تدريس را به عهده گرفت. | در سال 1332ش به پاريس عزيمت كرد و در سال 1336ش به اخذ درجه دكترا در تاريخ اسلام و فرق آن نايل آمد. مشكور در زمينه زبان‌هاى باستانى نيز تحصيل نموده است. در سال 1344ش به خدمت تمام وقت دانشسراى عالى درآمد و در كنار آن در دانشكده ادبيات و علوم انسانى و دانشكده الهيات و معارف اسلامى دانشگاه تهران نيز امر تدريس را به عهده گرفت. | ||
== فعالیت‌ها == | |||
مشكور چند سال به خدمت در وزارت دارايى مشغول بود. پس از آن در سال 1353ش به عنوان رايزن فرهنگى ايران در سوريه به اين كشور اعزام گرديد. او در زمان اقامت در سوريه به تدريس تاريخ فرق اسلامى، به خصوص فرقه‌هاى شيعه و تاريخ زبان‌هاى سامى در دانشگاه دمشق پرداخت. دكتر مشكور از معدود عالمان و فاضلان ايرانى بود كه به عضويت مجمع اللغه العربيه به دمشق؛ يعنى فرهنگستان سوريه درآمد. | مشكور چند سال به خدمت در وزارت دارايى مشغول بود. پس از آن در سال 1353ش به عنوان رايزن فرهنگى ايران در سوريه به اين كشور اعزام گرديد. او در زمان اقامت در سوريه به تدريس تاريخ فرق اسلامى، به خصوص فرقه‌هاى شيعه و تاريخ زبان‌هاى سامى در دانشگاه دمشق پرداخت. دكتر مشكور از معدود عالمان و فاضلان ايرانى بود كه به عضويت مجمع اللغه العربيه به دمشق؛ يعنى فرهنگستان سوريه درآمد. | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۷: | ||
مشكور از پيشگامان مطالعات فرقه‌شناسى بود و به قول مرحوم [[زرین‌کوب، عبدالحسین|دكتر زرين‌كوب]]: «در بين پژوهش‌گران نامدار عصر ما استاد [[مشکور، محمدجواد|محمدجواد مشكور]] در زمره محققان بسيار معدودى است كه در زمينه كلام اسلام، مقالات و فرق و اهواء و نحل، صرف اوقات كرده‌اند». مشكور مدت شش سال سر دبير مجله «الاخاء» بود. | مشكور از پيشگامان مطالعات فرقه‌شناسى بود و به قول مرحوم [[زرین‌کوب، عبدالحسین|دكتر زرين‌كوب]]: «در بين پژوهش‌گران نامدار عصر ما استاد [[مشکور، محمدجواد|محمدجواد مشكور]] در زمره محققان بسيار معدودى است كه در زمينه كلام اسلام، مقالات و فرق و اهواء و نحل، صرف اوقات كرده‌اند». مشكور مدت شش سال سر دبير مجله «الاخاء» بود. | ||
مشكور در مهر سال 1358ش پس از قريب چهل سال خدمت در دانشگاه بازنشسته شد. وى در 25 فروردين ماه 1374ش دار فانى را وداع گفت و پيكرش در بهشت زهرا در قطعه 88 ويژه هنرمندان و نويسندگان به خاك سپرده شد. | مشكور در مهر سال 1358ش پس از قريب چهل سال خدمت در دانشگاه بازنشسته شد. | ||
== وفات == | |||
وى در 25 فروردين ماه 1374ش دار فانى را وداع گفت و پيكرش در بهشت زهرا در قطعه 88 ويژه هنرمندان و نويسندگان به خاك سپرده شد. | |||
== تأليفات== | == تأليفات== | ||
| خط ۷۵: | خط ۸۲: | ||
== منابع مقاله== | == منابع مقاله== | ||
#مقدمه و متن كتاب | #مقدمه و متن كتاب | ||