۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(←پانويس) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
چند صفحه اول(7 صفحه)، توسط آقايان صلاح بن فتحى هلل و سيد بن عباس جليمى كه محققين اثر هستند، نگارش يافته است، سپس متن اصلى امالى كه از دو جزء تشكيل يافته است.<ref>ص 14 تا 562</ref>و بعد ذيل امالى.<ref>ص 563 تا 698</ref>و سپس كتاب نوادر.<ref>ص 699 تا 757</ref>قرار گرفته است و در آخر، متن كتاب «التنبيه على اوهام القالى في اماليه» از ابوعبيد [[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز|بكرى]] ذكر شده است.<ref>ص 758 تا 840</ref> | چند صفحه اول(7 صفحه)، توسط آقايان صلاح بن فتحى هلل و سيد بن عباس جليمى كه محققين اثر هستند، نگارش يافته است، سپس متن اصلى امالى كه از دو جزء تشكيل يافته است.<ref>ص 14 تا 562</ref>و بعد ذيل امالى.<ref>ص 563 تا 698</ref>و سپس كتاب نوادر.<ref>ص 699 تا 757</ref>قرار گرفته است و در آخر، متن كتاب «التنبيه على اوهام القالى في اماليه» از ابوعبيد [[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز|بكرى]] ذكر شده است.<ref>ص 758 تا 840</ref> | ||
خط ۶۶: | خط ۶۵: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه، محققين، اول، از اهميت كتب امالى و نوادر نزد علماء، ازجمله آنچه [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]] در «معجم الادباء» آورده، سخن مىگويند و به اين سخن [[ابن خلدون]] استشهاد مىنمايند: «اصول متن ادب و اركان آن، در چهار ديوان است؛ «ادب الكاتب» ابن قتيبة، «الكامل» [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، «البيان و التبيين» [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] و «نوادر» ابوعلى قالى و بقيه از اينها تبعيت نموده و فروع اين آثار شمرده مىشوند.» و دوم، شرح حال و اثر مؤلف را بهطور مختصر بيان مىكنند و در قسمت بعدى، به معرفى كتاب امالى مىپردازند و خاطرنشان مىكنند كه ابوعلى قالى در اين اثر، همان راه علماى سلف را ادامه داده و اين نوع از امالى، مجموعهاى نامنظم از روايات گوناگون دينى و ادبى است و بيشتر به جنبههاى لغوى عنايت دارد و اساس كار مؤلفين آنها، شرح و توضيح واژگان ناآشنا و دشوار است و در ادامه، در مورد اهميت اين اثر مىگويند: اين اثر، مجموعهاى عظيم از شرح آيات قرآن كريم و احاديث نبوى، اخبار و لطايف ادبى، گزيدههاى شعرى و امثال و حكم همراه با شرح مواد و توضيح لغوى است. | در مقدمه، محققين، اول، از اهميت كتب امالى و نوادر نزد علماء، ازجمله آنچه [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]] در «معجم الادباء» آورده، سخن مىگويند و به اين سخن [[ابن خلدون]] استشهاد مىنمايند: «اصول متن ادب و اركان آن، در چهار ديوان است؛ «ادب الكاتب» ابن قتيبة، «الكامل» [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، «البيان و التبيين» [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] و «نوادر» ابوعلى قالى و بقيه از اينها تبعيت نموده و فروع اين آثار شمرده مىشوند.» و دوم، شرح حال و اثر مؤلف را بهطور مختصر بيان مىكنند و در قسمت بعدى، به معرفى كتاب امالى مىپردازند و خاطرنشان مىكنند كه ابوعلى قالى در اين اثر، همان راه علماى سلف را ادامه داده و اين نوع از امالى، مجموعهاى نامنظم از روايات گوناگون دينى و ادبى است و بيشتر به جنبههاى لغوى عنايت دارد و اساس كار مؤلفين آنها، شرح و توضيح واژگان ناآشنا و دشوار است و در ادامه، در مورد اهميت اين اثر مىگويند: اين اثر، مجموعهاى عظيم از شرح آيات قرآن كريم و احاديث نبوى، اخبار و لطايف ادبى، گزيدههاى شعرى و امثال و حكم همراه با شرح مواد و توضيح لغوى است. | ||
قسمت بعدى مقدمه محققين، به معرفى اثر ابوعبيد [[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز|بكرى]] پرداخته است و در آخر، محققين، از ويژگىهاى اين طبع و روش خود صحبت مىكنند. | قسمت بعدى مقدمه محققين، به معرفى اثر ابوعبيد [[بکری، عبدالله بن عبدالعزیز|بكرى]] پرداخته است و در آخر، محققين، از ويژگىهاى اين طبع و روش خود صحبت مىكنند. | ||
خط ۸۲: | خط ۷۸: | ||
و بر همين سياق، به نقل كلمات قصار، اشعار و امثال و خطبهها، همراه با شرح واژههاى آنها پرداخته است، مانند گفتار ضرار دربارهى حضرت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] درحضور معاويه، برخى كلمات قصار و مواعظ بليغ اميرمؤمنان(ع) و ديگر مشاهير عرب و غير عرب و قصايد و اشعار دشوار، مانند قصيده ابى صفوان اسدى و شرح آن و... | و بر همين سياق، به نقل كلمات قصار، اشعار و امثال و خطبهها، همراه با شرح واژههاى آنها پرداخته است، مانند گفتار ضرار دربارهى حضرت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] درحضور معاويه، برخى كلمات قصار و مواعظ بليغ اميرمؤمنان(ع) و ديگر مشاهير عرب و غير عرب و قصايد و اشعار دشوار، مانند قصيده ابى صفوان اسدى و شرح آن و... | ||
== وضعيّت كتاب == | == وضعيّت كتاب == |
ویرایش