۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
درباره محتواى اين اثر چند نكته گفتنى است: | |||
#دكتر [[رضایی اصفهانی، محمدعلی|محمدعلى رضايى اصفهانى]] در مقدمه مختصرش - كه آن را در تاريخ 1387/6/7ش، بهصورت تقريظ بر كتاب حاضر نوشته - تأكيد كرده است: «... مركز تحقيقات قرآن كريم المهدى(عج) بر خود لازم ديد كه مجموعهاى از تفاسير موضوعى را فراهم آورد كه پاسخگوى پرسشها و نيازهاى زمان جوانان عصر خويش باشد. نوشتار حاضر يكى از سلسله تفاسير موضوعى از نوع دوم است؛ يعنى موضوعاتش را از متن اجتماع يا علوم و وقايع عصرى مىگيرد و بهصورت پرسش به محضر قرآن عرضه مىكند، سپس مفسر، آيات موافق و مخالف را جمعآورى كرده و با در نظر گرفتن قرائن ديگر (مثل روايات و علوم و شواهد تاريخى و...) به نتيجهگيرى و استنباط مىپردازد و پاسخ پرسش زمان خويش را مىيابد و به مخاطبان قرآن ابلاغ مىكند. اين اثر با قلمى روان و مستند به آيات (و با توجه به قرائن روايى، علمى و...) به برخى از پرسشهاى زمان در باب قرآن و كيهانشناسى پاسخ مىدهد...»<ref>ر. ك.: مقدمه كتاب، ص 13 - 15</ref> | #دكتر [[رضایی اصفهانی، محمدعلی|محمدعلى رضايى اصفهانى]] در مقدمه مختصرش - كه آن را در تاريخ 1387/6/7ش، بهصورت تقريظ بر كتاب حاضر نوشته - تأكيد كرده است: «... مركز تحقيقات قرآن كريم المهدى(عج) بر خود لازم ديد كه مجموعهاى از تفاسير موضوعى را فراهم آورد كه پاسخگوى پرسشها و نيازهاى زمان جوانان عصر خويش باشد. نوشتار حاضر يكى از سلسله تفاسير موضوعى از نوع دوم است؛ يعنى موضوعاتش را از متن اجتماع يا علوم و وقايع عصرى مىگيرد و بهصورت پرسش به محضر قرآن عرضه مىكند، سپس مفسر، آيات موافق و مخالف را جمعآورى كرده و با در نظر گرفتن قرائن ديگر (مثل روايات و علوم و شواهد تاريخى و...) به نتيجهگيرى و استنباط مىپردازد و پاسخ پرسش زمان خويش را مىيابد و به مخاطبان قرآن ابلاغ مىكند. اين اثر با قلمى روان و مستند به آيات (و با توجه به قرائن روايى، علمى و...) به برخى از پرسشهاى زمان در باب قرآن و كيهانشناسى پاسخ مىدهد...»<ref>ر. ك.: مقدمه كتاب، ص 13 - 15</ref> | ||
#نويسنده در مقدمهاش كه آن را در قم در تاريخ 1387/6/6ش، نوشته، تأكيد كرده است كه: «اگر ما مىگوييم: «نجوم در قرآن»، به اين معنا نيست كه قرآن را كتاب نجوم و هيئت مىدانيم، بلكه بر آنيم تا برخى از اصطلاحات و تعابير مربوط به علم نجوم را كه در قرآن آمده است را بازگو كنيم و شرح و تفسير دانشمندان | #نويسنده در مقدمهاش كه آن را در قم در تاريخ 1387/6/6ش، نوشته، تأكيد كرده است كه: «اگر ما مىگوييم: «نجوم در قرآن»، به اين معنا نيست كه قرآن را كتاب نجوم و هيئت مىدانيم، بلكه بر آنيم تا برخى از اصطلاحات و تعابير مربوط به علم نجوم را كه در قرآن آمده است را بازگو كنيم و شرح و تفسير دانشمندان درباره آن را بررسى و نقد نماييم. هدف ما در اين نوشته، اين است كه قرآن را از بُعد علمىاش نظاره كنيم، اما نه آنچنانكه خداى نكرده بخواهيم همانند برخى نويسندگان، نظريات و آراى بىپايه و اساس را بر آن تحميل نماييم، بلكه هدفمان بهاستخدام درآوردن علم براى فهم بهتر آيات است. ما در اين تحقيق مىخواهيم بيان كنيم كه دين تعارض و مخالفتى با قواعد و قوانين مسلّم علمى ندارد، بلكه هرچه دانش بشرى پيشرفت مىكند، بر مجد و عظمت اين كتاب آسمانى افزوده مىشود...»<ref>همان، ص 17 - 19</ref> | ||
#نويسنده تأكيد كرده است كه در قرآن كريم، 310 بار از آسمان، 461 بار از زمين، 300 بار از روز و 100 بار از شب، 30 بار از خورشيد و نزديك همين تعداد از ماه، ستارگان و شهابها و ديگر موضوعات نجومى نام برده شده است و اگر مواردى كه غير مستقيم از اين پديدهها سخن مىگويد را به اين مجموعه اضافه كنيم، تعداد، از اين هم فراتر مىرود و در بسيارى از اين آيات، جنبهى مادى اين مخلوقات، مراد بوده و به آن توجه شده است<ref>متن كتاب، ص 46</ref> | #نويسنده تأكيد كرده است كه در قرآن كريم، 310 بار از آسمان، 461 بار از زمين، 300 بار از روز و 100 بار از شب، 30 بار از خورشيد و نزديك همين تعداد از ماه، ستارگان و شهابها و ديگر موضوعات نجومى نام برده شده است و اگر مواردى كه غير مستقيم از اين پديدهها سخن مىگويد را به اين مجموعه اضافه كنيم، تعداد، از اين هم فراتر مىرود و در بسيارى از اين آيات، جنبهى مادى اين مخلوقات، مراد بوده و به آن توجه شده است<ref>متن كتاب، ص 46</ref> | ||
#نويسنده با يادآورى اينكه بسيارى از انديشمندان و صاحبنظران، از دو ويژگى زمين كه در قرآن ذكر شده، حركت وضعى و انتقالى زمين را استفاده نمودهاند، افزوده است كه ما در بيان ويژگى «طحو» و «دحو»، به اين بحث پرداختهايم. او به نقل از [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] نوشته است كه هزار سال پيش از آنكه گاليله از حركت زمين به دور خود سخن گويد، قرآن بهصراحت از چرخش زمين بحث كرده است<ref>ر. ك.: همان، ص 251 - 252</ref> | #نويسنده با يادآورى اينكه بسيارى از انديشمندان و صاحبنظران، از دو ويژگى زمين كه در قرآن ذكر شده، حركت وضعى و انتقالى زمين را استفاده نمودهاند، افزوده است كه ما در بيان ويژگى «طحو» و «دحو»، به اين بحث پرداختهايم. او به نقل از [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] نوشته است كه هزار سال پيش از آنكه گاليله از حركت زمين به دور خود سخن گويد، قرآن بهصراحت از چرخش زمين بحث كرده است<ref>ر. ك.: همان، ص 251 - 252</ref> |
ویرایش