۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مىتوان' به 'میتوان') |
جز (جایگزینی متن - 'مىدهد' به 'میدهد') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
==عین الحکمه== | ==عین الحکمه== | ||
در این رساله، مصنف امهات اندیشههاى استاد خویش را تبیین و شاکله نظام فلسفىاش را بهخوبى ترسیم کرده است. او در این رساله به نقادى بنیادین مفاهیم وجوب و امکان میپردازد که از نظر ظرافت با نقادى فیلسوفان مکتب دونس اسکات (1270- 1308م.) برابرى مىکند. قوامالدین رازى همآوا با مقدمات استادش رجبعلى تبریزى، نشان | در این رساله، مصنف امهات اندیشههاى استاد خویش را تبیین و شاکله نظام فلسفىاش را بهخوبى ترسیم کرده است. او در این رساله به نقادى بنیادین مفاهیم وجوب و امکان میپردازد که از نظر ظرافت با نقادى فیلسوفان مکتب دونس اسکات (1270- 1308م.) برابرى مىکند. قوامالدین رازى همآوا با مقدمات استادش رجبعلى تبریزى، نشان میدهد که چرا و چگونه میتوان خالق را واجبالوجود نامید. خالق از واجبالوجود نیز بالاتر است؛ و بنابراین قوامالدین میگوید که این اصطلاح توسط متأخرین جعل شده که ادعاى فلسفه داشتند. البته شیوه استدلال، بیشتر از آن فنى است که بتوان در اینجا بر آن تأکید ورزید<ref>ر.ک: مقدمه محقق، صفحه سیودو و سیوسه</ref>. | ||
مصنف در مقدمه بعد از تبیین اصطلاحاتى چون موضوع، مبادى و مسائل، به اثبات دیدگاه خویش در مورد موضوع فلسفه و ابطال سایر آرا مىپردازد. او معتقد است که موضوع فلسفه باید مفهومى باشد که از تمامى مفاهیم و از موضوع تمامى دانشها عامتر است؛ و چنین مفهومى یا وجود است یا موجود و یا شىء. در انتهاى این بحث برخلاف تمامى حکما، دو احتمال اول را رد و احتمال سوم را برمیگزیند و میگوید: لهذا گفتهاند موضوع در این علم موجود است؛ اما حقیقتاً و بالذات شىء است به معنى بدیهى<ref>ر.ک: همان، صفحه سیوسه</ref>. | مصنف در مقدمه بعد از تبیین اصطلاحاتى چون موضوع، مبادى و مسائل، به اثبات دیدگاه خویش در مورد موضوع فلسفه و ابطال سایر آرا مىپردازد. او معتقد است که موضوع فلسفه باید مفهومى باشد که از تمامى مفاهیم و از موضوع تمامى دانشها عامتر است؛ و چنین مفهومى یا وجود است یا موجود و یا شىء. در انتهاى این بحث برخلاف تمامى حکما، دو احتمال اول را رد و احتمال سوم را برمیگزیند و میگوید: لهذا گفتهاند موضوع در این علم موجود است؛ اما حقیقتاً و بالذات شىء است به معنى بدیهى<ref>ر.ک: همان، صفحه سیوسه</ref>. |
ویرایش