پرش به محتوا

شناخت سازمان تجارت جهانی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مى‏ک' به 'می‌‏ک'
جز (جایگزینی متن - 'ه‏ها' به 'ه‏‌ها')
جز (جایگزینی متن - 'مى‏ک' به 'می‌‏ک')
خط ۵۹: خط ۵۹:
فصل دوم مرورى است بر کلیه موافقت‌نامه‌های سازمان تجارت جهانى در حوزه‏‌هاى کالا، خدمات، مالکیت فکرى و بررسى سیاست‏هاى تجارى، شفافیت، ضد دامپینگ و... <ref>پیشگفتار، صفحه الف</ref>.
فصل دوم مرورى است بر کلیه موافقت‌نامه‌های سازمان تجارت جهانى در حوزه‏‌هاى کالا، خدمات، مالکیت فکرى و بررسى سیاست‏هاى تجارى، شفافیت، ضد دامپینگ و... <ref>پیشگفتار، صفحه الف</ref>.


موافقت‌نامه‌های سازمان تجارت جهانى شامل کالاها، خدمات و دارایی‌هاى فکرى است. این موافقت‌نامه‌ها اصول آزادسازى و استثنائات مجاز را تشریح مى‏‌کنند و تعهدات کشورها براى کاهش تعرفه‌‏هاى گمرکى و سایر موانع تجارى و نیز باز کردن بازارهاى خدمات را دربر مى‏گیرند. این موافقت‌نامه‌ها رویه‌‏هایى را براى حل‌وفصل اختلافات تنظیم مى‏کنند و رفتار خاصى را براى کشورهاى درحال‌توسعه مقرر مى‏‌دارند و دولت‌ها را موظف مى‏کنند تا سیاست‌هاى تجارى خود را شفاف نمایند. این شفاف ‏سازى با آگاه ساختن سازمان تجارت جهانى از قوانین و معیارهاى جارى کشورها و همچنین با ارائه گزارش‌هاى منظم توسط دبیرخانه درباره سیاست‌هاى تجارى کشورها صورت مى‏گیرد. غالباً این موافقت‌نامه‌ها مقررات تجارت سازمان تجارت جهانى نامیده مى‌‏شوند و سازمان نیز غالباً «مقررات بنیان» توصیف مى‌‏شود یعنى سیستمى که بر مقررات مبتنى است؛ اما این نکته حائز اهمیت است که خاطرنشان گردد مقررات عملاً چیزى نیستند جز موافقت‌نامه‌هایى که بر اساس مذاکرات به وجود آمده‌‏اند<ref>متن کتاب، ص33</ref>.
موافقت‌نامه‌های سازمان تجارت جهانى شامل کالاها، خدمات و دارایی‌هاى فکرى است. این موافقت‌نامه‌ها اصول آزادسازى و استثنائات مجاز را تشریح مى‏‌کنند و تعهدات کشورها براى کاهش تعرفه‌‏هاى گمرکى و سایر موانع تجارى و نیز باز کردن بازارهاى خدمات را دربر مى‏گیرند. این موافقت‌نامه‌ها رویه‌‏هایى را براى حل‌وفصل اختلافات تنظیم می‌‏کنند و رفتار خاصى را براى کشورهاى درحال‌توسعه مقرر مى‏‌دارند و دولت‌ها را موظف می‌‏کنند تا سیاست‌هاى تجارى خود را شفاف نمایند. این شفاف ‏سازى با آگاه ساختن سازمان تجارت جهانى از قوانین و معیارهاى جارى کشورها و همچنین با ارائه گزارش‌هاى منظم توسط دبیرخانه درباره سیاست‌هاى تجارى کشورها صورت مى‏گیرد. غالباً این موافقت‌نامه‌ها مقررات تجارت سازمان تجارت جهانى نامیده مى‌‏شوند و سازمان نیز غالباً «مقررات بنیان» توصیف مى‌‏شود یعنى سیستمى که بر مقررات مبتنى است؛ اما این نکته حائز اهمیت است که خاطرنشان گردد مقررات عملاً چیزى نیستند جز موافقت‌نامه‌هایى که بر اساس مذاکرات به وجود آمده‌‏اند<ref>متن کتاب، ص33</ref>.


نویسنده در این فصل، به موافقت‌نامه‌های دور اروگوئه پرداخته که اساس سیستم کنونى سازمان تجارت جهانى را تشکیل مى‏دهند. کارهاى اضافى دیگر بعدى نیز اکنون در سازمان تجارت جهانى در جریان است که حاصل تصمیمات اتخاذشده در کنفرانس وزیران، به‌ویژه در نشست دوحه در نوامبر 2001 است که مذاکرات جدید و کارهاى دیگرى آغاز شدند که در فصل بعدى، توضیح بیشتری درباره دستور کار دوحه آمده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
نویسنده در این فصل، به موافقت‌نامه‌های دور اروگوئه پرداخته که اساس سیستم کنونى سازمان تجارت جهانى را تشکیل مى‏دهند. کارهاى اضافى دیگر بعدى نیز اکنون در سازمان تجارت جهانى در جریان است که حاصل تصمیمات اتخاذشده در کنفرانس وزیران، به‌ویژه در نشست دوحه در نوامبر 2001 است که مذاکرات جدید و کارهاى دیگرى آغاز شدند که در فصل بعدى، توضیح بیشتری درباره دستور کار دوحه آمده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش