پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
<div class="boxTitle"><big>'''[[علم‌الهدی، علی بن حسین]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[ قیام توابین]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR10157.jpg|بندانگشتی|علم‌الهدی، علی بن حسین|175px]]
[[پرونده:NUR17834J1.jpg|بندانگشتی|قيام توابين|175px]]


'''ابوالقاسم على بن حسين بن موسى''' (۳۵۵-۴۳۶ق)، ملقب به '''سيد مرتضى'''، '''شريف مرتضى'''، '''علم الهدى'''، '''ذو الثمانين،''' '''ذو المجدين'''، فقیه، متكلم، ادیب برجسته در قرن پنجم هجری، برادر [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سید رضی]]، نقیب طالبیان، امیر الحاج و نیز عهده‌دار دیوان مظالم، از جمله آثار ارزشمند وی می توان به كتاب [[الانتصار]] در فقه اشاره کرد.
'''قیام توابین'''، تألیف محمدعلی چنارانی، از جمله آثار فارسی پیرامون قیام توابین است که اهداف و عوامل شکل‌گیری، سیر وقایع و دلایل شکست آن را مورد بررسی قرار داده است.
هدف از نگارش این اثر بررسی فلسفه شکل‌گیری نهضت (قیام) توابین و رد قضاوت‌های غیرمنصفانه و نابجا پیرامون این حرکت و شخصیت‌هایی است که در آن نقش داشته‌اند.


او فرزند ابواحمد حسين، فرزند موسى بن محمد بن موسى بن ابراهيم فرزند امام موسى بن جعفر(ع)، در ماه رجب سال 355ق، در شهر بغداد، ديده به جهان گشود.
کتاب مشتمل بر پیشگفتار، یک بخش مقدماتی و چهار بخش اصلی است. هریک از بخش‌های کتاب مشتمل بر فصول و عناوین متعددی است. روش پژوهش در این نوشتار، تحقیقاتی و به شیوه جستجو در مدارک و منابع گوناگون بوده است.


پدرش به «طاهر اوحد ذوالمناقب» معروف بود كه منصب نقابت و رسيدگى به كار و زندگى سادات دودمان ابوطالب و مسئوليت نظارت بر ديوان مظالم و سرپرستى زائران خانه خدا را كه از منصب‌هاى مهم آن روز بود، به عهده داشت.
امت اسلامی در زمان توابین گرفتار بحران سیاسی بوده و پریشان و متزلزل شده بود. همین عامل باعث بروز جنبش‌هایی در سرزمین‌های عراق، حجاز، مصر و... شده بود که نویسنده به‌تفصیل به آن پرداخته است.


مادرش نيز بانويى بزرگوار و دانشمند بود كه [[شيخ مفيد]]، كتاب «[[أحكام النساء|احكام النساء]]» را به خاطر او تألیف و تدوين كرده است.
نویسنده، معتقد است که اهداف قیام توابین را با توجه به شخصیت رهبران قیام و سخنان و مطالب آنها می‌توان شناخت. در سخنان و نامه‌های توابین، رضایت خداوند، امر به معروف و نهی از منکر و دفاع از حقوق اهل‌بیت(ع) و در صورت پیروزی تفویض خلافت و حکومت به امام معصوم(ع) از دلایل قیام برشمرده شده است.
 
از اساتید او می‌توان به [[شيخ مفيد]]، ابومحمد هارون فرزند موسى تلعكبرى، شيخ محمد صدوق و....اشاره کرد.
اين عالم فرزانه، سرانجام پس از عمرى پربار و انجام كارهايى بزرگ و ارزنده، در حدود هشتاد سالگى، در روز يكشنبه 25 ربيع الاول 436ق، در شهر بغداد، به جوار حق شتافت و به دست «ابوالحسين نجاشى» و با كمك «محمد بن حسين جعفرى» و «[[سالار دیلمی، حمزة بن عبدالعزیز|سلار بن عبدالعزيز]]» و ديگر شاگردانش، غسل داده شد و سپس فرزندش سيد محمد بر او نماز خواند و در خانه‌اش، واقع در محله كرخ، به خاك سپرده شد.


پس از مدتى پيكر مطهر او به كربلا منتقل شد و در جوار سيد الشهدا(ع)، در كنار قبر برادرش [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]]، در مقبره ابراهيم حجاب (نياى بزرگشان) دفن گرديد.
در مدارک تاریخی و روایی، جمله‌ای از [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]](ع) وجود ندارد که بر حضور آشکار و تشویق توابین برای قیام یا منع و بازداشتن آنان از این حرکت دلالت داشته باشد.


<div class="mw-ui-button">[[علم‌الهدی، علی بن حسین|'''ادامه''']]</div>
<div class="mw-ui-button">[[قیام توابین|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش