۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
المرتقی إلی الفقه الأرقی: كتاب الحج: تفاوت میان نسخه‌ها
المرتقی إلی الفقه الأرقی: كتاب الحج (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۰۳
، ۲۷ نوامبر ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'هعليهالسلام' به 'هعليهالسلام'
جز (جایگزینی متن - 'محقق حلی، جعفر بن حسن' به 'حلی، جعفر بن حسن') |
جز (جایگزینی متن - 'هعليهالسلام' به 'هعليهالسلام') |
||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
مسئله اول اين است كه اگر كسى قبل از رسيدن به ميقات محرم شود احرامش منعقد نخواهد شد. | مسئله اول اين است كه اگر كسى قبل از رسيدن به ميقات محرم شود احرامش منعقد نخواهد شد. | ||
شارح مى‌فرمايد: نصوص كثيره‌اى بر اين معنا دلالت دارند؛ براى مثال در روايت ابن اذينه آمده است: قال: قال: أبو | شارح مى‌فرمايد: نصوص كثيره‌اى بر اين معنا دلالت دارند؛ براى مثال در روايت ابن اذينه آمده است: قال: قال: أبو عبداللهعليهالسلام في حديث«و من أحرم دون الوقت فلا إحرام له» يا در روايت حلبى از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] آمده: «الإحرام من مواقيت خمسة وقتها رسول الله صلى الله عليه و آله لا ينبغي لحاج و لا معتمر أن يحرم قبلها و لا بعدها...». | ||
مسئله دوم: اگر احرام قبل از ميقات بسته شود منعقد نخواهد شد و عبور از ميقات در حال احرام نيز كفايت نمى‌كند و اگر به خاطر وجود مانعى از ميقات عبور كرده، بعد از زوال مانع بايد برگردد و از ميقات محرم شود. شارح بخش اول اين مسئله را نيز مستدل به دلايل سابق الذكر مى‌داند و در قسمت دوم نيز مى‌گويد از آنچه تا كنون گفته شد به دست مى‌آيد كه احرام قبل از ميقات و بعد از آن مشروعيتى ندارد. مسئله سوم در مورد فراموشى احرام است؛ به اين معنا كه اگر احرام را فراموش كند و تا پايان مناسك يادش نيايد، دو قول در مسئله وجود دارد: يكى اينكه گفته‌اند قضا مى‌كند، ديگر اينكه همان كفايت خواهد كرد. | مسئله دوم: اگر احرام قبل از ميقات بسته شود منعقد نخواهد شد و عبور از ميقات در حال احرام نيز كفايت نمى‌كند و اگر به خاطر وجود مانعى از ميقات عبور كرده، بعد از زوال مانع بايد برگردد و از ميقات محرم شود. شارح بخش اول اين مسئله را نيز مستدل به دلايل سابق الذكر مى‌داند و در قسمت دوم نيز مى‌گويد از آنچه تا كنون گفته شد به دست مى‌آيد كه احرام قبل از ميقات و بعد از آن مشروعيتى ندارد. مسئله سوم در مورد فراموشى احرام است؛ به اين معنا كه اگر احرام را فراموش كند و تا پايان مناسك يادش نيايد، دو قول در مسئله وجود دارد: يكى اينكه گفته‌اند قضا مى‌كند، ديگر اينكه همان كفايت خواهد كرد. | ||