۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن عقیل، عبدالله بن عبدالرحمن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بدر الدين' به 'بدرالدين'
جز (جایگزینی متن - 'تقى الدين' به 'تقى‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'بدر الدين' به 'بدرالدين') |
||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
«اِبْن عَقيل، ابومحمد بهاء الدين عبدالله بن عبدالرحمان»، نحوى، فقيه و قاضى شافعى، در 9 محرم سال 698 متولد شد. نسب وى به عقيل بن ابى‌طالب مى‌رسد، بنابراين اصالتا قرشى هاشمى است و اين‌كه او را آمدى، [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]، و هَمَدانى خوانده‌اند، محتمل است كه ناظر به اقامت برخى اجداد نزديك‌تر او در اين شهرها بوده باشد. وى به بالس و حلب نيز منسوب است. ابن عقيل گرچه در قاهره باليد، اما از گفته [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] كه او را «نزيل» قاهره مى‌داند و به تهيدست بودن او هنگام ورود به قاهره اشاره مى‌كند، چنين برمى‌آيد كه وى در آن شهر به دنيا نيامده بوده است، با اين حال، [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] تولد او را در مصر دانسته است. | «اِبْن عَقيل، ابومحمد بهاء الدين عبدالله بن عبدالرحمان»، نحوى، فقيه و قاضى شافعى، در 9 محرم سال 698 متولد شد. نسب وى به عقيل بن ابى‌طالب مى‌رسد، بنابراين اصالتا قرشى هاشمى است و اين‌كه او را آمدى، [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]، و هَمَدانى خوانده‌اند، محتمل است كه ناظر به اقامت برخى اجداد نزديك‌تر او در اين شهرها بوده باشد. وى به بالس و حلب نيز منسوب است. ابن عقيل گرچه در قاهره باليد، اما از گفته [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] كه او را «نزيل» قاهره مى‌داند و به تهيدست بودن او هنگام ورود به قاهره اشاره مى‌كند، چنين برمى‌آيد كه وى در آن شهر به دنيا نيامده بوده است، با اين حال، [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] تولد او را در مصر دانسته است. | ||
وى در قاهره به محضر ابوحيان اندلسى راه يافت تا نحو بياموزد و ابوحيان او را تحت حمايت گرفت و ابن عقيل 12 سال در كنار استاد گذراند و در شمار بهترين شاگردان او درآمد. [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] كه از شاگردان وى در فقه و حديث به شمار مى‌رود، شرح نسبتا كاملى از مشايخ وى و ريز موادى كه ابن عقيل نزد آنان خوانده، به دست داده است. ابن عقيل قرائت‌هاى هفتگانه را نزد تقى‌الدين صائغ فراگرفت و در ميان استادان خود به علاءالدين قونوى بسيار نزديك بود و ادب عربى، فقه، اصول، منطق و تفسير را نزد او آموخت. همچنين از زين الدين كتانى، ابن صابونى و | وى در قاهره به محضر ابوحيان اندلسى راه يافت تا نحو بياموزد و ابوحيان او را تحت حمايت گرفت و ابن عقيل 12 سال در كنار استاد گذراند و در شمار بهترين شاگردان او درآمد. [[صفدی، خلیل بن ایبک|صفدى]] كه از شاگردان وى در فقه و حديث به شمار مى‌رود، شرح نسبتا كاملى از مشايخ وى و ريز موادى كه ابن عقيل نزد آنان خوانده، به دست داده است. ابن عقيل قرائت‌هاى هفتگانه را نزد تقى‌الدين صائغ فراگرفت و در ميان استادان خود به علاءالدين قونوى بسيار نزديك بود و ادب عربى، فقه، اصول، منطق و تفسير را نزد او آموخت. همچنين از زين الدين كتانى، ابن صابونى و بدرالدين ابن جماعه بهره برد. | ||
چون خطيب قزوينى در 727ق به مصر آمد و قاضى القضاه شد، ابن عقيل در شمار نزديكان او درآمد و معلّم فرزندان وى شد. مدتى نيز در مدرسه قطبيه كبرى تدريس كرد و در جامع ناصرى به آموختن فقه پرداخت. درس تفسيرى هم در جامع طولونى برقرار كرد كه دوره آن 23 سال طول كشيد. | چون خطيب قزوينى در 727ق به مصر آمد و قاضى القضاه شد، ابن عقيل در شمار نزديكان او درآمد و معلّم فرزندان وى شد. مدتى نيز در مدرسه قطبيه كبرى تدريس كرد و در جامع ناصرى به آموختن فقه پرداخت. درس تفسيرى هم در جامع طولونى برقرار كرد كه دوره آن 23 سال طول كشيد. | ||