۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
اثیرالدین ابهری، مفضل بن عمر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'عماد الدين ' به 'عمادالدين '
جز (جایگزینی متن - 'جمال الدين' به 'جمال‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'عماد الدين ' به 'عمادالدين ') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
اثير الدين، چنان‌كه اشاره شد، علاوه بر تأليف، تدريس نيز مى‌كرد. از شاگردان معروف او يكى [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|كاتبى قزوينى]] (601-675ق) است كه از رياضى‌دانان و صاحب‌نظران در هيئت و نجوم و ساختن آلات رصدى شمرده مى‌شد. كاتبى در کتاب «حكمة العين» بارها از اثير الدين به‌احترام ياد مى‌كند و متعرض نظريات فلسفى او مى‌شود. | اثير الدين، چنان‌كه اشاره شد، علاوه بر تأليف، تدريس نيز مى‌كرد. از شاگردان معروف او يكى [[کاتبی قزوینی، علی بن عمر|كاتبى قزوينى]] (601-675ق) است كه از رياضى‌دانان و صاحب‌نظران در هيئت و نجوم و ساختن آلات رصدى شمرده مى‌شد. كاتبى در کتاب «حكمة العين» بارها از اثير الدين به‌احترام ياد مى‌كند و متعرض نظريات فلسفى او مى‌شود. | ||
شاگرد ديگر اثير الدين، | شاگرد ديگر اثير الدين، عمادالدين زكريا بن محمود قزوينى (600-682ق) مؤلف کتاب‌هاى «آثار البلاد» و «عجايب المخلوقات» است كه ظاهرا در دمشق از محضر استاد بهره برده است. از شاگردان ديگر وى مى‌توان از [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلكان]] نام برد كه به تصريح خود در حدود سال‌هاى 625 و 626ق كه اثير الدين از موصل به اربل آمده بود، نزد او به فراگرفتن فن خلاف مشغول بوده است. جمال‌الدين احمد بن عيسى قزوينى از شاگردان ديگر اثير الدين است كه به سبب خدمت نزد اثير الدين و ارتباط نزديك با او به اثيرى معروف شده بود. | ||
اثير الدين ابهرى، طبع شعر نيز داشت و به گفته مؤلف «عرفات العاشقين» ديوانى در 3 هزار بيت داشته است. حمدالله مستوفى و واله داغستانى نيز يك رباعى از اشعار او را آورده‌اند. | اثير الدين ابهرى، طبع شعر نيز داشت و به گفته مؤلف «عرفات العاشقين» ديوانى در 3 هزار بيت داشته است. حمدالله مستوفى و واله داغستانى نيز يك رباعى از اشعار او را آورده‌اند. | ||