۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'دائره المعارف' به 'دائرةالمعارف') |
جز (جایگزینی متن - 'نور الدين' به 'نورالدين') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
وى آن زمان كه در موصل مىزيست، به اتابكان زنگى موصل، كه از سوى سلجوقيان فرمانرواى آنجا بودند، نزديك شد و به وسيله چند تن از حاكمان زنگى به مقام مشاور ويژه و نيز منشى خاص دست يافت. وى مدتى خزانهدار سيف الدين غازى بن مَودود بن زنگى بود و پس از آن مدتى نيز توسط سيف الدين به سرپرستى ديوان جزيره ابن عمر گمارده شد، آنگاه به موصل بازگشت و مقام نيابت ديوان را از سوى وزير جلالالدين ابوالحسن على بن منصور اصفهانى عهدهدار شد و پس از آن نزد مجاهد الدين قايْماز راه يافت و در آنجا به مقام بلندى رسيد. | وى آن زمان كه در موصل مىزيست، به اتابكان زنگى موصل، كه از سوى سلجوقيان فرمانرواى آنجا بودند، نزديك شد و به وسيله چند تن از حاكمان زنگى به مقام مشاور ويژه و نيز منشى خاص دست يافت. وى مدتى خزانهدار سيف الدين غازى بن مَودود بن زنگى بود و پس از آن مدتى نيز توسط سيف الدين به سرپرستى ديوان جزيره ابن عمر گمارده شد، آنگاه به موصل بازگشت و مقام نيابت ديوان را از سوى وزير جلالالدين ابوالحسن على بن منصور اصفهانى عهدهدار شد و پس از آن نزد مجاهد الدين قايْماز راه يافت و در آنجا به مقام بلندى رسيد. | ||
هنگامى كه در 589ق مجاهد الدين دستگير و زندانى شد و عزّالدّين مسعود جانشين وى گرديد، وى در خدمت مسعود درآمد و پس از درگذشت او، به جانشين وى | هنگامى كه در 589ق مجاهد الدين دستگير و زندانى شد و عزّالدّين مسعود جانشين وى گرديد، وى در خدمت مسعود درآمد و پس از درگذشت او، به جانشين وى نورالدين ارسلان شاه پيوست و در فرمانروايى نورالدين قدرتى عظيم يافت. | ||
او در سالهاى پايانى زندگى، فلج شد و دست و پاى وى ناتوان گرديد و از نوشتن بازماند، از اينرو خانهنشين شد و رباطى در يكى از آبادىهاى پيرامون موصل بنياد نهاد و تمام داراييش را وقف آن كرد. | او در سالهاى پايانى زندگى، فلج شد و دست و پاى وى ناتوان گرديد و از نوشتن بازماند، از اينرو خانهنشين شد و رباطى در يكى از آبادىهاى پيرامون موصل بنياد نهاد و تمام داراييش را وقف آن كرد. |
ویرایش