۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
أمالي ابن الشجري: تفاوت میان نسخه‌ها
الگو گذاری
بدون خلاصۀ ویرایش |
(الگو گذاری) |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
{{کاربردهای دیگر|امالی (ابهام‌زدایی)}} | {{کاربردهای دیگر|امالی (ابهام‌زدایی)}} | ||
{{اشتباه نشود|الأمالي (يحيي بن حسين)}} | {{اشتباه نشود|الأمالي (يحيي بن حسين)}} | ||
'''أمالي ابن الشجري'''، اثر [[ابن شجری، هبةالله بن علی|هبةالله بن علی حسنی]]، معروف به ابن شجری (450-542ق)، یکى از آثار کم‌نظیر و ارزشمند است که صاحب آن بسیاری از آراء نحوی را با شواهد شعری مختلف برای شاگردانش املا کرده است. کتاب توسط محمود محمد طناحی مورد تحقیق قرار گرفته و منتشر شده است. | '''أمالي ابن الشجري'''، اثر [[ابن شجری، هبةالله بن علی|هبةالله بن علی حسنی]]، معروف به ابن شجری (450-542ق)، یکى از آثار کم‌نظیر و ارزشمند است که صاحب آن بسیاری از آراء نحوی را با شواهد شعری مختلف برای شاگردانش املا کرده است. کتاب توسط محمود محمد طناحی مورد تحقیق قرار گرفته و منتشر شده است. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
تثنیه سه صورت دارد: تثنیه لفظی، تثنیه معنوی که با لفظ جمع آمده و تثنیه لفظی که حقش تکرار با عطف است. اولی مانند: رجلان، دومی مانند: ضربت رئوس الرجلين که مقصود رأسين است و سومی مانند: ابوین که حقش این است که گفته شود: اب و ام.<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص15 تا 19</ref> | تثنیه سه صورت دارد: تثنیه لفظی، تثنیه معنوی که با لفظ جمع آمده و تثنیه لفظی که حقش تکرار با عطف است. اولی مانند: رجلان، دومی مانند: ضربت رئوس الرجلين که مقصود رأسين است و سومی مانند: ابوین که حقش این است که گفته شود: اب و ام.<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص15 تا 19</ref> | ||
«أولئك» در آیه شریفه {{متن قرآن| إن السمع و البصر و الفؤاد كل أولئك كان عنه مسئولاً|سوره=الإسراء|آیه=36}} | «أولئك» در آیه شریفه {{متن قرآن| إن السمع و البصر و الفؤاد كل أولئك كان عنه مسئولاً|سوره=الإسراء|آیه=36}}جایگزین ضمیر شده است و در واقع «كلهن» است.<ref>ر.ک: همان، ص103</ref> | ||
ایشان در مورد «احباب» در شعر: | ایشان در مورد «احباب» در شعر: | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
قرار دادن مفرد در موضع جمع، یکی از مباحث ادبی این کتاب است. مؤلف در مجلس چهل‌وهشتم با تکیه بر شواهدی از قرآن، این مطلب را روشن می‌سازد؛ مثلا در آیه شریفه: {{متن قرآن|رجالاً کثيراً و نساء|سوره=النساء|آیه=1}} | قرار دادن مفرد در موضع جمع، یکی از مباحث ادبی این کتاب است. مؤلف در مجلس چهل‌وهشتم با تکیه بر شواهدی از قرآن، این مطلب را روشن می‌سازد؛ مثلا در آیه شریفه: {{متن قرآن|رجالاً کثيراً و نساء|سوره=النساء|آیه=1}} | ||
کثیر به‌جای کثیرین و در کریمه: {{متن قرآن| قليلٌ من عبادي الشكور|سوره=سبأ|آیه=13}}، قلیل در محل قلیلون به کار برده شده است.<ref>ر.ک: همان، ج2، ص212</ref> | کثیر به‌جای کثیرین و در کریمه: {{متن قرآن| قليلٌ من عبادي الشكور|سوره=سبأ|آیه=13}}، قلیل در محل قلیلون به کار برده شده است.<ref>ر.ک: همان، ج2، ص212</ref> | ||