۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
|||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
مؤلف دورهى اول يعنى سجده بر خاك و اجزاى زمين را با ادله وجوب سجده بر زمين شروع مىكند و آنها را در سه گروه ارائه مىنمايد: | مؤلف دورهى اول يعنى سجده بر خاك و اجزاى زمين را با ادله وجوب سجده بر زمين شروع مىكند و آنها را در سه گروه ارائه مىنمايد: | ||
#گروه اول رواياتى كه سجده بر زمين را واجب دانسته است. در اين گروه روايات فراوانى را نقل مىكند كه از جمله آنها حديث «جعلت لي الأرض مسجداً و طهوراً» و حديث خنك كردن ريگها و شكايت صحابه از گرمى سنگريزههاست. | |||
#گروه دوم احاديثى است كه دلالت بر جواز سجده كردن بر لباس بافته شده از پشم، پنبه و كتان در حالت اضطرار و ضرورت دارد. | |||
#:مفهوم اين احاديث اين است كه در حال عادى سجده به اين اشياء جايز نيست. | |||
#:نگارنده مطالبى را براى بيان حد ضرورت ارائه كرده است. | |||
مفهوم اين احاديث اين است كه در حال عادى سجده به اين اشياء جايز نيست. | #گروه سوم از ادله وجوب سجده بر زمين، راههاى اعمال شده توسط صحابه براى برطرف كردن ناراحتى حاصل از سرما و گرما در حال سجده است كه خنك كردن سنگريزهها با دست، خنك كردن سنگريزهها با زير و رو كردن آنها، خنك كردن سنگريزهها با تأخير انداختن نماز تا هنگام خنكى هوا از جمله آن موارد است. مصنف روايات متعددى را نيز براى اين بخش به همراه مستندات روايى آنها ذكر كرده و نتيجه مىگيرد كه اگر سجده بر زمين لازم نبود انجام اين كارها بىمعنا بود و بهترين راه آن بود كه روى لباس خود سجده كنند. در حالى كه مىبينيم آنها سختىهاى فراوان را تحمل مىكردند و حتى نماز را به تأخير مىانداختند تا بر زمين سجده كنند. | ||
نگارنده مطالبى را براى بيان حد ضرورت ارائه كرده است. | |||
دورهى دوم: سجده بر گياهان زمين | دورهى دوم: سجده بر گياهان زمين | ||
خط ۸۹: | خط ۸۵: | ||
در پايان، روايات متعدد و گفتارهاى حكمتآميز علما و فقهاى شيعه در توصيف و فضيلت تربت امام حسين(ع) و آداب استفاده از آن ذكر شده است. | در پايان، روايات متعدد و گفتارهاى حكمتآميز علما و فقهاى شيعه در توصيف و فضيلت تربت امام حسين(ع) و آداب استفاده از آن ذكر شده است. | ||
== پیوندها == | == پیوندها == |
ویرایش