پرش به محتوا

نفس المهموم في مصيبة سيدنا الحسين المظلوم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۳۳: خط ۳۳:


==ساختار==
==ساختار==
کتاب با دو مقدمه از [[حسینی اشکوری، احمد|سید احمد حسینی]] و نویسنده آغاز و مطالب در پنج باب و یک خاتمه، تنظیم شده است.
کتاب با دو مقدمه از [[حسینی اشکوری، احمد|سید احمد حسینی]] و نویسنده آغاز و مطالب در پنج باب و یک خاتمه، تنظیم شده است.


نویسنده، بیش از هیجده کتاب‌ مشهور معتبر‌ را مورد‌ استفاده قرار داده که در بین آنها کتب خطی هم‌ به‌ چشم می‌خورد. وی چنان با مهارت متون این کتب را گلچین و بعد تنظیم و تحریر نموده است که‌ در بدو نظر‌ توهم‌ می‌شود‌ کلیه مطالب از خود اوست‌<ref>ر.ک: همان</ref>
نویسنده، بیش از هیجده کتاب‌ مشهور معتبر‌ را مورد‌ استفاده قرار داده که در بین آنها کتب خطی هم‌ به‌ چشم می‌خورد. وی چنان با مهارت متون این کتب را گلچین و بعد تنظیم و تحریر نموده است که‌ در بدو نظر‌ توهم‌ می‌شود‌ کلیه مطالب از خود اوست‌<ref>ر.ک: همان</ref>
خط ۵۸: خط ۵۸:
ویژگی مهم کتاب این است که خواننده با بررسی و مطالعه دقیق آن می‌تواند حداقل با مهم‏ترین مقاتلی که از قرن دوم هجری تا پایان قاجاریه نگارش یافته‏‌اند، آشنا شود و نمونه آرای هرکدام از این مقاتل را در یک موضوع مشخص ببیند<ref>ر.ک: همان</ref>
ویژگی مهم کتاب این است که خواننده با بررسی و مطالعه دقیق آن می‌تواند حداقل با مهم‏ترین مقاتلی که از قرن دوم هجری تا پایان قاجاریه نگارش یافته‏‌اند، آشنا شود و نمونه آرای هرکدام از این مقاتل را در یک موضوع مشخص ببیند<ref>ر.ک: همان</ref>


نویسنده هرگاه لازم دیده با صراحت به نقد نظرات علمای گذشته پرداخته است. وی در آغاز کتاب در بخش معرفی منابع، «مقتل الحسین» منسوب به [[ابومخنف، لوط بن یحیی|ابومخنف]] را بررسی و رد کرده است. دقت وی در نقد منابع به‌حدی است که گاهی در جزئیات یک حادثه اظهار نظر می‏‌کند؛ مثلا در جایی می‏‌نویسد: «سوار شدن مسلم بن عقیل را بر اسب قبل از شهادتش در کوفه، فقط [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] و ابن نما حلی ذکر کرده‏اند و من سیمی بر آن نیافتم». در داستان دو طفل مسلم، نویسنده پس از نقل خبر، با صراحت می‏‌نویسد: «من این داستان را فقط به اعتماد [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] نقل کردم و الا چنین قصه‌‏ای با این کیفیت و تفصیل از نظر من بعید است»<ref>ر.ک: همان</ref>
نویسنده هرگاه لازم دیده با صراحت به نقد نظرات علمای گذشته پرداخته است. وی در آغاز کتاب در بخش معرفی منابع، «مقتل الحسین» منسوب به [[ابومخنف، لوط بن یحیی|ابومخنف]] را بررسی و رد کرده است. دقت وی در نقد منابع به‌حدی است که گاهی در جزئیات یک حادثه اظهار نظر می‏‌کند؛ مثلا در جایی می‏‌نویسد: «سوار شدن مسلم بن عقیل را بر اسب قبل از شهادتش در کوفه، فقط [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] و ابن نما حلی ذکر کرده‏اند و من سیمی بر آن نیافتم». در داستان دو طفل مسلم، نویسنده پس از نقل خبر، با صراحت می‏‌نویسد: «من این داستان را فقط به اعتماد [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] نقل کردم و الا چنین قصه‌‏ای با این کیفیت و تفصیل از نظر من بعید است»<ref>ر.ک: همان</ref>


موضع نویسنده در مورد کتاب «[[روضة الشهداء]]» نیز مشخص است. وی در این خصوص به استادش [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نوری]] اقتدا می‏‌کند و [[کاشفی، حسین|واعظ کاشفی]] نویسنده «[[روضة الشهداء]]» را متهم می‏‌کند که داستان‏هایی مثل عروسی حضرت قاسم، زعفر جنی و منصور ملک، ذوالجناح و برخی مطالب دیگر را از پیش خود ساخته و پرداخته است<ref>ر.ک: همان</ref>
موضع نویسنده در مورد کتاب «[[روضة الشهداء]]» نیز مشخص است. وی در این خصوص به استادش [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نوری]] اقتدا می‏‌کند و [[کاشفی، حسین|واعظ کاشفی]] نویسنده «[[روضة الشهداء]]» را متهم می‏‌کند که داستان‏هایی مثل عروسی حضرت قاسم، زعفر جنی و منصور ملک، ذوالجناح و برخی مطالب دیگر را از پیش خود ساخته و پرداخته است<ref>ر.ک: همان</ref>


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
۶۱٬۱۸۹

ویرایش