۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type='authors'|[[حسينی قزوينی، محمد]] | |data-type='authors'|[[حسينی قزوينی، محمد]] (نويسنده) | ||
|- | |- | ||
خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
|- | |- | ||
||سال نشر | ||سال نشر | ||
|ata-type='publishYear'|مجلد1: 2009م , 1430ق , | |ata-type='publishYear'|مجلد1: 2009م , 1430ق , | ||
مجلد2: 2009م , 1430ق , | مجلد2: 2009م , 1430ق , | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
از ویژگیهای این رساله این است که رساله بهصورت کتاب درسی تدوین شده و در دوره کارشناسی ارشد دانشگاه بینالمللی مدینه در حال تدریس است<ref>همان</ref>. | از ویژگیهای این رساله این است که رساله بهصورت کتاب درسی تدوین شده و در دوره کارشناسی ارشد دانشگاه بینالمللی مدینه در حال تدریس است<ref>همان</ref>. | ||
[[حسينی قزوينی، محمد|سید محمد حسینی قزوینی]] | [[حسينی قزوينی، محمد|سید محمد حسینی قزوینی]] بههمراه گروه علمی مؤسسه ولیعصر(عج) به نامهای فلاح عبدالحسن دوخی، یحیی عبدالحسن دوخی و سید حاتم کاطع بختایی، در جواب شبهات مطرحشده در کتاب مذکور این کتاب را تألیف نمودهاند. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
# بعد از این مراحل، بر وفق مقدماتی که در ذیل عنوان «أساسيات الشبهة» آورده، به پاسخگویی و رد همه آن مقدمات پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص47 تا 49</ref>. | # بعد از این مراحل، بر وفق مقدماتی که در ذیل عنوان «أساسيات الشبهة» آورده، به پاسخگویی و رد همه آن مقدمات پرداخته است<ref>ر.ک: همان، ص47 تا 49</ref>. | ||
یکی از شبهاتی که ناصر قفاری در کتابش مطرح نموده و جناب [[حسينی قزوينی، محمد|آقای حسینی قزوینی]] | یکی از شبهاتی که ناصر قفاری در کتابش مطرح نموده و جناب [[حسينی قزوينی، محمد|آقای حسینی قزوینی]] آن را بازگو نموده، چنین است: | ||
استدلال به آیه ولایت برای اثبات امامت علی(ع)، مذهب دوازده امامی را نقض میکند؛ چراکه در این آیه با ادات حصر، یعنی «إنما» ولایت، مختص به امیرالمؤمنین شده، که نتیجه آن سلب امامت از دیگر ائمه میباشد و اگر جواب نقضی داده و بگویند که مراد از آن، حصر ولایت در برخی از اوقات، یعنی وقت زمان امامت اوست و نه وقت امامت کسانی که بعد از او میآیند، در این صورت با اهل سنت همنظر شدهاند؛ چه، آنان هم ولایت عامه را در زمان امام بودن حضرت امیر (نه قیل از آن زمان، یعنی زمان خلافت سه خلیفه پیشین)، مخصوص وی میدانند<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص436</ref>. | استدلال به آیه ولایت برای اثبات امامت علی(ع)، مذهب دوازده امامی را نقض میکند؛ چراکه در این آیه با ادات حصر، یعنی «إنما» ولایت، مختص به امیرالمؤمنین شده، که نتیجه آن سلب امامت از دیگر ائمه میباشد و اگر جواب نقضی داده و بگویند که مراد از آن، حصر ولایت در برخی از اوقات، یعنی وقت زمان امامت اوست و نه وقت امامت کسانی که بعد از او میآیند، در این صورت با اهل سنت همنظر شدهاند؛ چه، آنان هم ولایت عامه را در زمان امام بودن حضرت امیر (نه قیل از آن زمان، یعنی زمان خلافت سه خلیفه پیشین)، مخصوص وی میدانند<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص436</ref>. | ||
جناب [[حسينی قزوينی، محمد|آقای حسینی قزوینی]] | جناب [[حسينی قزوينی، محمد|آقای حسینی قزوینی]] بعد از ذکر مطالبی در ذیل عنوان «بيان الشبهة» - که به توضیح شبهه اختصاص دارد – به دفع شبهه مذکور پرداخته است. | ||
او در ابتدای پاسخ میگوید: | او در ابتدای پاسخ میگوید: | ||
این شبهه از سستترین شبهات و اشکالات طرحشده پیرامون استدلال به آیه ولایت بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] | این شبهه از سستترین شبهات و اشکالات طرحشده پیرامون استدلال به آیه ولایت بر امامت [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] است، که از شبهات قدیمی است و قفاری آن را از [[آلوسی، محمود بن عبدالله|محمود آلوسی]] در تفسیر خود برگرفته... سپس با سه تقریب «عدم توانایی معارضه مفهوم آیه (که دلالت بر نفی امامت بقیه ائمه میکند) با منطوق ادلهای که دال بر امامت آنان است»، «حصر اضافی نسبت به وقت امامت حضرت امیر(ع) مستلزم لغویت است» و «امامت ائمه در طول امامت امیرالمؤمنین است نه در عرض آن»، به شبهه پاسخ میدهد<ref>ر.ک: همان، ص437 تا 443</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش