پرش به محتوا

معجم التداوي بالأعشاب و النبات الطبية: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۵۲: خط ۵۲:
ابن قيم، در فصل اول، از ادويه و اغذيه مفردى همچون اثمد، بطيخ، تمر، ثوم، جمار، حناء، خبز، دهن، ذريره، رطب، سفرجل، شونيز و... سخن گفته است. وى، هرچند در ابتدا مى‌گويد: «مفرداتى را ذكر خواهد كرد كه روايتى در مورد آنها نقل شده باشد»، ولى در بعضى از مفردات، روايتى را ذكر نمى‌كند؛ از باب نمونه مى‌توان به واژه‌هاى اثمد (معجم التداوى، ص 9)، بسر (همان، ص 15)، تلبينه (همان، ص 20) و... اشاره كرد.
ابن قيم، در فصل اول، از ادويه و اغذيه مفردى همچون اثمد، بطيخ، تمر، ثوم، جمار، حناء، خبز، دهن، ذريره، رطب، سفرجل، شونيز و... سخن گفته است. وى، هرچند در ابتدا مى‌گويد: «مفرداتى را ذكر خواهد كرد كه روايتى در مورد آنها نقل شده باشد»، ولى در بعضى از مفردات، روايتى را ذكر نمى‌كند؛ از باب نمونه مى‌توان به واژه‌هاى اثمد (معجم التداوى، ص 9)، بسر (همان، ص 15)، تلبينه (همان، ص 20) و... اشاره كرد.


در فصل دوم، فصلى از كتاب «المحاذير» [[ابن ماسویه، یوحنا بن ماسویه|ابن ماسويه]] را نقل مى‌كند كه حاوى سفارش‌هاى كلى و سودمند است.
در فصل دوم، فصلى از كتاب «المحاذير» [[ابن ماسویه، یوحنا بن ماسویه|ابن ماسويه]] را نقل مى‌كند كه حاوى سفارش‌هاى كلى و سودمند است.


در فصل سوم، سفارش‌هاى سودمندى را در مورد تغذيه، از زبان بزرگانى مانند بختيشوع، ابقراط، حارث شافعى و... نقل كرده است.
در فصل سوم، سفارش‌هاى سودمندى را در مورد تغذيه، از زبان بزرگانى مانند بختيشوع، ابقراط، حارث شافعى و... نقل كرده است.
خط ۵۸: خط ۵۸:
در فصل چهارم، در باره چهار چيزى كه جسم را بيمار مى‌سازد (پرگويى، پرخوابى، پرخورى و آميزش فراوان) سخن مى‌گويد.
در فصل چهارم، در باره چهار چيزى كه جسم را بيمار مى‌سازد (پرگويى، پرخوابى، پرخورى و آميزش فراوان) سخن مى‌گويد.


در فصل پنجم، در باره سفارش ارزشمندى از [[جالینوس]]   مبنى بر اجتناب از بعضى امور و نيز انجام برخى از كارهايى كه انسان را در برابر بيمارى‌ها ايمن مى‌سازد و بى‌نياز از طبيب مى‌گرداند، بحث مى‌كند.
در فصل پنجم، در باره سفارش ارزشمندى از [[جالینوس]] مبنى بر اجتناب از بعضى امور و نيز انجام برخى از كارهايى كه انسان را در برابر بيمارى‌ها ايمن مى‌سازد و بى‌نياز از طبيب مى‌گرداند، بحث مى‌كند.


در فصل ششم، از امور چهارگانه‌اى كه بدن را ويران مى‌سازد يا تقويت مى‌نمايد، سخن به ميان مى‌آورد.
در فصل ششم، از امور چهارگانه‌اى كه بدن را ويران مى‌سازد يا تقويت مى‌نمايد، سخن به ميان مى‌آورد.
۶۱٬۱۸۹

ویرایش