۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{وابستهها}}' به '{{وابستهها}} ') |
جز (جایگزینی متن - 'ميرود' به 'میرود') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
بعد از فوت صاحب جواهر در سال 1266ق ریاست مطلق دینی به شیخ منتقل شد و به دلیل مقام والای علمی و زهد و ورع کم نظیر، از لحاظ علمی و عملی به مرجعیت بسیار بالایی دست یافت، در عین حال گویند با این که همه وجوه شرعی بلاد شیعه به جانب ایشان سرازیر بود با این حال هنگام مرگ کل ماترک این مرجع بزرگ مبلغ بسیار ناچیزی بود و معادل همان مبلغ هم بدهکار بودند و حتی هزینه مراسم ترحیم هم بوسیله برخی از متمکنان پرداخت شد.<ref>ر.ک؛ تاریخ فقه و فقهاء، ص266</ref> | بعد از فوت صاحب جواهر در سال 1266ق ریاست مطلق دینی به شیخ منتقل شد و به دلیل مقام والای علمی و زهد و ورع کم نظیر، از لحاظ علمی و عملی به مرجعیت بسیار بالایی دست یافت، در عین حال گویند با این که همه وجوه شرعی بلاد شیعه به جانب ایشان سرازیر بود با این حال هنگام مرگ کل ماترک این مرجع بزرگ مبلغ بسیار ناچیزی بود و معادل همان مبلغ هم بدهکار بودند و حتی هزینه مراسم ترحیم هم بوسیله برخی از متمکنان پرداخت شد.<ref>ر.ک؛ تاریخ فقه و فقهاء، ص266</ref> | ||
وى از برجستهترين نوابغ فقهى شيعه و مبتكر علم اصول جديد به شمار | وى از برجستهترين نوابغ فقهى شيعه و مبتكر علم اصول جديد به شمار میرود. دانش شيخ در علوم چندان گسترده بود كه او را «خاتم الفقهاء و المجتهدين» لقب دادهاند. به زبان عربى تسلطى استادانه داشت و آثار خود را ساده و روان مىنوشت و همين سادگى زبان سبب گرديد كه نوشتههاى وى در مدارس دينى در شمار كتب درسى درآيند. وى علم اصول و فقه را وارد مرحله تازهاى كرد و در هر دو زمينه ابتكارات بیسابقهاى دارد. | ||
شيخ در موقع تدريس خارج فقه و اصول در توضيح مطالب علمى، چنان خوشبيان بود و با استدلال، آراء ابتكارى خود را پيرامون مبانى اصولى و فقهى تقرير مىنمود كه همه انديشوران را مجذوب و شيفته خود مىكرد. او استادى بىبديل، پدرى مهربان و مربى دلسوز و داراى همتى بلند، اخلاقى نيكو و زهد و تقوايى بىنظير بود. | شيخ در موقع تدريس خارج فقه و اصول در توضيح مطالب علمى، چنان خوشبيان بود و با استدلال، آراء ابتكارى خود را پيرامون مبانى اصولى و فقهى تقرير مىنمود كه همه انديشوران را مجذوب و شيفته خود مىكرد. او استادى بىبديل، پدرى مهربان و مربى دلسوز و داراى همتى بلند، اخلاقى نيكو و زهد و تقوايى بىنظير بود. |
ویرایش