۰
ویرایش
دیوان امام: تفاوت میان نسخه‌ها
←گزارش محتوا
| خط ۲۰۵: | خط ۲۰۵: | ||
منظور از«انگليسى»، در شكوائيه بيت 35: | منظور از«انگليسى»، در شكوائيه بيت 35: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''تا به كى بر ما روا باشد جفاى انگليسى''|2=''آن كه در ظلم و ستم فرد است و او را نيست ثانى''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
رضاخان پهلوى است. (ديوان امام، ص 266). | رضاخان پهلوى است. (ديوان امام، ص 266). | ||
| خط ۲۲۰: | خط ۲۱۸: | ||
1. امام خمينى در چند مورد از حسين بن منصور حلاج، صوفى مشهور و صاحب شطحِ«أنا الحق» نام برده و از جمله در غزل«چشم بيمار»، گويى او را عارف و عاشق واقعى شمرده و چنين سروده: | 1. امام خمينى در چند مورد از حسين بن منصور حلاج، صوفى مشهور و صاحب شطحِ«أنا الحق» نام برده و از جمله در غزل«چشم بيمار»، گويى او را عارف و عاشق واقعى شمرده و چنين سروده: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''فارغ از خود شدم و كوس انا الحق بزدم''|2=''همچو منصور خريدار سرِ دار شدم''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
(ديوان امام، ص 142) | |||
و در رباعى«لافِ أنا الحق»، منتقدانه وى را وابسته به خود و نارسته از دنيا دانسته و چنين گفته: | و در رباعى«لافِ أنا الحق»، منتقدانه وى را وابسته به خود و نارسته از دنيا دانسته و چنين گفته: | ||
{ | |||
| | تا منصورى لاف أنا الحق بزنى !! ناديده جمال دوست غوغا فكنى | ||
{{شعر}} | |||
{{ب|''دك كن جبل خودى خود چون موسى''|2=''تا جلوه كند جمال او بى أرنى''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
(ديوان امام، ص 246). | |||
و در رباعى«خودبين» نيز به او و همانندانش اشاره انتقادى شديدى كرده و با نقدى آتشين، اين‌گونه سروده: | و در رباعى«خودبين» نيز به او و همانندانش اشاره انتقادى شديدى كرده و با نقدى آتشين، اين‌گونه سروده: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''گر نيست شوى كوس أنا الحق نزنى''|2=''با دعوى پوچ خود معلق نزنى''}} | ||
{{ب|''تا خودبينى تو مشركى بيش نه‌اى''|2=''بى‌خود بشوى كه لاف مطلق نزنى''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
(ديوان امام، ص 246). | |||
{| | |||
البته با اين همه، براى شناسايى نظر نهايى امام خمينى در باره حلاج و شطحياتش، نيازمند پژوهش اجتهادى و مراجعه به مجموعه آثار ايشان هستيم. | البته با اين همه، براى شناسايى نظر نهايى امام خمينى در باره حلاج و شطحياتش، نيازمند پژوهش اجتهادى و مراجعه به مجموعه آثار ايشان هستيم. | ||
| خط ۲۵۳: | خط ۲۴۵: | ||
2. امام خمينى در غزلِ«مكتب عشق» از«الفتوحات المكية» ابن عربى و«مصباح الأنس» فنارى، اين‌گونه ياد كرده است: | 2. امام خمينى در غزلِ«مكتب عشق» از«الفتوحات المكية» ابن عربى و«مصباح الأنس» فنارى، اين‌گونه ياد كرده است: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''از«فتوحاتم» نشد فتحى و از«مصباح»، نورى''|2=''هرچه خواهم در درونِ جامه آن دل‌فريب است''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
(ديوان امام، ص 51). | |||
البته اين يادكرد را لزوماً نمى‌توان به معناى نظر نهايى امام خمينى تلقى كرد و براى دست‌يابى به نظر جامع ايشان لازم است كه ساير آثار، مانند«تعليقات على فصوص الحكم و مصباح الانس» و«مصباح الهداية الى الخلافة و الولاية» نيز مورد بررسى قرار گيرد. | البته اين يادكرد را لزوماً نمى‌توان به معناى نظر نهايى امام خمينى تلقى كرد و براى دست‌يابى به نظر جامع ايشان لازم است كه ساير آثار، مانند«تعليقات على فصوص الحكم و مصباح الانس» و«مصباح الهداية الى الخلافة و الولاية» نيز مورد بررسى قرار گيرد. | ||
| خط ۲۶۴: | خط ۲۵۶: | ||
هم‌چنين با تعريض به فلاسفه مى‌گويند: «غمزه يار و تجلى معشوق بر دل سالك، او را موسى‌وار از خود، بى‌خود مى‌سازد و تمام دردها را درمان مى‌كند». در نظر ايشان، جمال يار در همه جا جلوه‌گر است و اگر از ديد ما مستور است، عيب در خود ماست كه چشم حق‌بين نداريم: | هم‌چنين با تعريض به فلاسفه مى‌گويند: «غمزه يار و تجلى معشوق بر دل سالك، او را موسى‌وار از خود، بى‌خود مى‌سازد و تمام دردها را درمان مى‌كند». در نظر ايشان، جمال يار در همه جا جلوه‌گر است و اگر از ديد ما مستور است، عيب در خود ماست كه چشم حق‌بين نداريم: | ||
{ | {{شعر}} | ||
| | {{ب|''عيب از ماست اگر دوست ز ما مستور است''|2=''ديده بگشاى كه بينى همه عالم طور است''}} | ||
{{پایان شعر}} | |||
(آيه تجلى در ديوان امام خمينى(ره)، ص 36 - 37). | |||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||