۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
|||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب دارای، تقدیمیه، تقدیریه، سخن مرکز تحقیقات قرآن کریم المهدی، چکیده و محتوای مطالب در هفت فصل است. هر فصلی دارای زیرمجموعههایی بهصورت دستهبندی است. نویسنده در نگارش این اثر از 258 منبع از منابع فارسی و عربی شیعه و سنی استفاده کرده است که برخی از آنها عبارتند از: [[مصباح الفقيه]] [[همدانی، رضا بن محمدهادی|حاجآقا رضا همدانی]]، [[أجود التقريرات]] [[نائینی، محمدحسین|محمدحسین نائینی]]، [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل]] [[نوری، حسین بن محمدتقی|حسین نوری]]، [[تفسیر نمونه]]، نظرات في التصوف و الكرامات [[مغنیه، محمدجواد|محمدجواد مغنیه]]، [[التفسير الأثري الجامع|التفسير الأثری الجامع]] [[معرفت، محمد هادی|محمدهادی معرفت]]، مقالات فلسفی [[مطهری، مرتضی|شهید مطهری]]، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحارالأنوار]]، مقباس الهداية في علم الدراية [[مامقانی، عبدالله|مامقانی]]، مجمع الزوائد و منبع الفوائد هیثمی، [[تاريخ اليعقوبي|تاریخ یعقوبی]]، [[السنن الكبری|السنن الکبرای]] [[نسائی، احمد بن علی|نسائی]]، حلية الأولياء و طبقات الأصفياء [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعیم اصفهانی]]، [[لسان العرب]] [[ابن منظور، محمد بن مکرم|ابن منظور]] و... .<ref>ر.ک، فهرست منابع، ص459-478</ref> | کتاب دارای، تقدیمیه، تقدیریه، سخن مرکز تحقیقات قرآن کریم المهدی، چکیده و محتوای مطالب در هفت فصل است. هر فصلی دارای زیرمجموعههایی بهصورت دستهبندی است. نویسنده در نگارش این اثر از 258 منبع از منابع فارسی و عربی شیعه و سنی استفاده کرده است که برخی از آنها عبارتند از: [[مصباح الفقيه]] [[همدانی، رضا بن محمدهادی|حاجآقا رضا همدانی]]، [[أجود التقريرات]] [[نائینی، محمدحسین|محمدحسین نائینی]]، [[مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل]] [[نوری، حسین بن محمدتقی|حسین نوری]]، [[تفسیر نمونه]]، نظرات في التصوف و الكرامات [[مغنیه، محمدجواد|محمدجواد مغنیه]]، [[التفسير الأثري الجامع|التفسير الأثری الجامع]] [[معرفت، محمد هادی|محمدهادی معرفت]]، مقالات فلسفی [[مطهری، مرتضی|شهید مطهری]]، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحارالأنوار]]، مقباس الهداية في علم الدراية [[مامقانی، عبدالله|مامقانی]]، مجمع الزوائد و منبع الفوائد هیثمی، [[تاريخ اليعقوبي|تاریخ یعقوبی]]، [[السنن الكبری|السنن الکبرای]] [[نسائی، احمد بن علی|نسائی]]، حلية الأولياء و طبقات الأصفياء [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعیم اصفهانی]]، [[لسان العرب]] [[ابن منظور، محمد بن مکرم|ابن منظور]] و....<ref>ر.ک، فهرست منابع، ص459-478</ref> | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
# عمده تحلیلهای مطرح شده در مفهم شناسی بطن چنین است: تحلیلهای جامعنگر، تحلیل بطن با توجه به بعضی از مصادیق آن نظیر تعریف به «معنای حروف مقطعه»، تحلیلهای که از بعد عرفانی و معرفتشناختی به مقوله بطن قرآن نگریسته، دیدگاههایی که بطن قرآن را از زاویه ارتباط آن با خداوند متعال یا ارتباط انسان با این بعد آیات، مورد توجه قرار داده است. | # عمده تحلیلهای مطرح شده در مفهم شناسی بطن چنین است: تحلیلهای جامعنگر، تحلیل بطن با توجه به بعضی از مصادیق آن نظیر تعریف به «معنای حروف مقطعه»، تحلیلهای که از بعد عرفانی و معرفتشناختی به مقوله بطن قرآن نگریسته، دیدگاههایی که بطن قرآن را از زاویه ارتباط آن با خداوند متعال یا ارتباط انسان با این بعد آیات، مورد توجه قرار داده است. | ||
# جامعترین و صحیحترین نظریه در تحلیل مفهومی بطن را، تعریف آن به «مدالیل فراتر از معنای ظاهری» دانسته است. | # جامعترین و صحیحترین نظریه در تحلیل مفهومی بطن را، تعریف آن به «مدالیل فراتر از معنای ظاهری» دانسته است. | ||
# در فصل دوم به ادله اثبات بطن قرآن کریم پرداخته، به آیات و روایات و عقل و اتفاق دانشمندان فریقین استناد شد. قرآن هرچند صریحاً از این بعد خود نامی نبرده است، امام آیات دعوتکننده به تدبر و تفکر و نیز آیات دال بر اشتمال قرآن کریم بر تبیین و تفصیل هر چیزی و ... را در دلالت بر ژرفای قرآن قاصر ندانسته است. در ادامه هفده روایت از مصادر شیعه و نه روایت از مصادر اهل سنت، با دلالت صریح، تفسیری باطنی از آیات ارائه داده است، آمده است. | # در فصل دوم به ادله اثبات بطن قرآن کریم پرداخته، به آیات و روایات و عقل و اتفاق دانشمندان فریقین استناد شد. قرآن هرچند صریحاً از این بعد خود نامی نبرده است، امام آیات دعوتکننده به تدبر و تفکر و نیز آیات دال بر اشتمال قرآن کریم بر تبیین و تفصیل هر چیزی و... را در دلالت بر ژرفای قرآن قاصر ندانسته است. در ادامه هفده روایت از مصادر شیعه و نه روایت از مصادر اهل سنت، با دلالت صریح، تفسیری باطنی از آیات ارائه داده است، آمده است. | ||
# ادله عقلی که برای اثبات بعد باطنی قرآن مطرح شده، عبارتند از اینکه جاودانگی قرآن در گروه این بعد آن است؛ و تناسب کلام و متکلم، مقتضی لایتناهی بودن کلام ذات بیمنتهای الهی است... | # ادله عقلی که برای اثبات بعد باطنی قرآن مطرح شده، عبارتند از اینکه جاودانگی قرآن در گروه این بعد آن است؛ و تناسب کلام و متکلم، مقتضی لایتناهی بودن کلام ذات بیمنتهای الهی است... | ||
# تأیید بعد باطنی قرآن توسط شخصیتهای برجستهای از فریقین همچون [[کلینی، محمد بن یعقوب|کلینی]]، [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، [[طبرسی، فضل بن حسن|طبرسی]]، [[طبری، محمد بن جریر|ابن جریر طبری]]، [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالی]]، [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]]، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]]، [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسی]] و... | # تأیید بعد باطنی قرآن توسط شخصیتهای برجستهای از فریقین همچون [[کلینی، محمد بن یعقوب|کلینی]]، [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]]، [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]]، [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، [[طبرسی، فضل بن حسن|طبرسی]]، [[طبری، محمد بن جریر|ابن جریر طبری]]، [[غزالی، محمد بن محمد|ابوحامد غزالی]]، [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشری]]، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابیبکر|سیوطی]]، [[آلوسی، محمود بن عبدالله|آلوسی]] و... | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
# عدم توان استقصا و استیفای بطون آیات قرآن، نقطه مشترک روایات فریقین و اقوال دانشمندان آنان است. | # عدم توان استقصا و استیفای بطون آیات قرآن، نقطه مشترک روایات فریقین و اقوال دانشمندان آنان است. | ||
# با توجه به دیدگاههای مختلف در تحلیل مفهومی بطن قرآن، دو راه علمی و یک راه عملی را میتوان برای استخراج بطون قرآن، در بین کلمات دانشمندان فریقین ردیابی نمود. تجرید آیه از خصوصیات غیر دخیل و استخراج قاعدهای کلی از عناصر باقیمانده و مؤثر در پیام اصلی آیه در کنار روش تجرید آیه برای یافتن مصادیقی از مفهوم بهدستآمده دو روش علمی و روش کشف شهود برای دستیابی به حقایق بطون قرآنی روش عملی است که مطرح شده است. | # با توجه به دیدگاههای مختلف در تحلیل مفهومی بطن قرآن، دو راه علمی و یک راه عملی را میتوان برای استخراج بطون قرآن، در بین کلمات دانشمندان فریقین ردیابی نمود. تجرید آیه از خصوصیات غیر دخیل و استخراج قاعدهای کلی از عناصر باقیمانده و مؤثر در پیام اصلی آیه در کنار روش تجرید آیه برای یافتن مصادیقی از مفهوم بهدستآمده دو روش علمی و روش کشف شهود برای دستیابی به حقایق بطون قرآنی روش عملی است که مطرح شده است. | ||
# و... .<ref>ر.ک، متن کتاب، ص451-458</ref> | # و....<ref>ر.ک، متن کتاب، ص451-458</ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
ویرایش