۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
منتهی المقال في الدراية و الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' »' به '»'
جز (جایگزینی متن - 'مى دانسته' به 'مى‌دانسته') |
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
در فصل دوم كتاب 18 مورد از طرق توثيقات عامه ذكر شده است؛ مانند: از اصحاب اجماع بودن، از وكلاى امام، از مشايخ صدوق بودن و...<ref>ر.ك: همان، ص195-191</ref> | در فصل دوم كتاب 18 مورد از طرق توثيقات عامه ذكر شده است؛ مانند: از اصحاب اجماع بودن، از وكلاى امام، از مشايخ صدوق بودن و...<ref>ر.ك: همان، ص195-191</ref> | ||
سومين فصل از كتاب به بررسى برخى منابع و تعدادى از روات اختصاص يافته است. بررسى «جعفريات»، «[[تحف العقول عن آل الرسول(صلى‌الله‌عليهم)|تحف العقول]] »، «مكارم الأخلاق» و «جامع» بزنطى از جمله منابع و معلى بن خنيس، سهل بن زياد، محمد برقى و ابوبصير از جمله روات مطرح‌شده در اين فصل هستند؛ به‌عنوان مثال ابوبصير، مردد بين چهار شخصيت است كه برخى از آنها ثقه هستند<ref>ر.ك: همان، ص248</ref> | سومين فصل از كتاب به بررسى برخى منابع و تعدادى از روات اختصاص يافته است. بررسى «جعفريات»، «[[تحف العقول عن آل الرسول(صلى‌الله‌عليهم)|تحف العقول]]»، «مكارم الأخلاق» و «جامع» بزنطى از جمله منابع و معلى بن خنيس، سهل بن زياد، محمد برقى و ابوبصير از جمله روات مطرح‌شده در اين فصل هستند؛ به‌عنوان مثال ابوبصير، مردد بين چهار شخصيت است كه برخى از آنها ثقه هستند<ref>ر.ك: همان، ص248</ref> | ||
در آخرين فصل كتاب به مبحث مشيخه پرداخته شده است. محدّثان بزرگ در جمع‌آورى احاديث، مسلك‌ها و روش‌هاى متفاوتى داشته‌اند؛ براى نمونه روش مرحوم [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] در «[[الکافی|كافى]]» با روش [[شيخ صدوق]] در «[[من‌لايحضره‌الفقيه]]» متفاوت است. نويسنده در ابتدا به اين نكته اشاره مى‌كند كه اختلاف [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] با ديگر محدثان در اين است كه اسانيد را حذف نكرده و در ابتداى هر حديثى، سند آن را به‌طور كامل بيان كرده است؛ اما روش و منهج [[شيخ صدوق]] در «[[من‌لايحضره‌الفقيه]]» و روش [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در دو كتاب «[[تهذيب الأحكام]]» و «ال[[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]]» اين‌گونه نيست. [[شيخ صدوق]] در كتاب خود روايات را بدون سند ذكر كرده است. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] نيز در دو كتاب تهذيب و [[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]] خود تقريباً اين‌گونه عمل كرده است<ref>ر.ك: همان، ص260-259</ref> | در آخرين فصل كتاب به مبحث مشيخه پرداخته شده است. محدّثان بزرگ در جمع‌آورى احاديث، مسلك‌ها و روش‌هاى متفاوتى داشته‌اند؛ براى نمونه روش مرحوم [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] در «[[الکافی|كافى]]» با روش [[شيخ صدوق]] در «[[من‌لايحضره‌الفقيه]]» متفاوت است. نويسنده در ابتدا به اين نكته اشاره مى‌كند كه اختلاف [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] با ديگر محدثان در اين است كه اسانيد را حذف نكرده و در ابتداى هر حديثى، سند آن را به‌طور كامل بيان كرده است؛ اما روش و منهج [[شيخ صدوق]] در «[[من‌لايحضره‌الفقيه]]» و روش [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] در دو كتاب «[[تهذيب الأحكام]]» و «ال[[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]]» اين‌گونه نيست. [[شيخ صدوق]] در كتاب خود روايات را بدون سند ذكر كرده است. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] نيز در دو كتاب تهذيب و [[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]] خود تقريباً اين‌گونه عمل كرده است<ref>ر.ك: همان، ص260-259</ref> | ||