پرش به محتوا

فراتر از روش «آزمون - ‌خطا»: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'احیانا' به 'احیاناً'
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|فراتر از روش «آزمون - ‌خطا» {| class="wikit...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'احیانا' به 'احیاناً')
خط ۵۹: خط ۵۹:
   
   
عنوان بخش هشتم، همان عنوان کتاب، «فراتر از روش آزمون – خطا» است. نویسنده در قسمتی از این بخش بر این مطلب تأکید میکند که مشکله بزرگ مردم ما، به‌ویژه بخشى از مدیران جامعه، اتخاذ روش «آزمون - ‌خطا» است. بسا اوقات، «بدون مطالعه و پژوهش»، آن‌هم پژوهشى «جامع و استوار»، «بدون حساب‌رسى کافى و کارشناسانه»، «بدون محاسبه دقیق سود و هزینه»، «بدون برنامه‏ریزى پخته و حساب‏شده» و...، دست به کار مى‏زنیم و راهى که دیگران - ‌کورانه، یا کژاندیشانه - ‌در آن سوى آب‌ها در پیش گرفته‏اند، ما نیز افتان و خیزان تعقیب مى‏کنیم. این مشکل، به‌ویژه در عصر «غرب‌گرفتگى»، سخت گریبان‌گیر من و ما است؛ یک روز مفتون سوسیالیسمیم، دیگر روز شیفته لیبرالیسم، سوم روز افسون‏شده پلورالیسم و... هرگاه هم مشکلى پیش‏آمد، راه دیگر و در واقع، چاه دیگر...!  
عنوان بخش هشتم، همان عنوان کتاب، «فراتر از روش آزمون – خطا» است. نویسنده در قسمتی از این بخش بر این مطلب تأکید میکند که مشکله بزرگ مردم ما، به‌ویژه بخشى از مدیران جامعه، اتخاذ روش «آزمون - ‌خطا» است. بسا اوقات، «بدون مطالعه و پژوهش»، آن‌هم پژوهشى «جامع و استوار»، «بدون حساب‌رسى کافى و کارشناسانه»، «بدون محاسبه دقیق سود و هزینه»، «بدون برنامه‏ریزى پخته و حساب‏شده» و...، دست به کار مى‏زنیم و راهى که دیگران - ‌کورانه، یا کژاندیشانه - ‌در آن سوى آب‌ها در پیش گرفته‏اند، ما نیز افتان و خیزان تعقیب مى‏کنیم. این مشکل، به‌ویژه در عصر «غرب‌گرفتگى»، سخت گریبان‌گیر من و ما است؛ یک روز مفتون سوسیالیسمیم، دیگر روز شیفته لیبرالیسم، سوم روز افسون‏شده پلورالیسم و... هرگاه هم مشکلى پیش‏آمد، راه دیگر و در واقع، چاه دیگر...!  
صاحب عروه، امّا - ‌چنان‌که حیات سیاسی‌اش نشان مى‏دهد - ‌چنین نبود. او پیش از برداشتن هر گام، نخست نیک مى‏اندیشید که: کجاییم و چه داریم و به کجا مى‏رویم و چگونه مى‏رویم؟... از روش «آزمون - ‌خطا»، سکه رایج در عرصه اجتماع و سیاست این ملک، به‌دور بود و به‌جاى آن، «اندیشه و دانش و درایت و توفیق» را نشانده بود؛ لاجرم از «حسرت و ندامت» فرجام ‏کار، دور بود و از آنان نبود که احیاناً در پایان عمر، نه‌تنها از «سیئات» خود، بلکه ناگزیرند از برخى از به‌ظاهر «حسنات» خویش نیز «استغفار» کنند.
صاحب عروه، امّا - ‌چنان‌که حیات سیاسی‌اش نشان مى‏دهد - ‌چنین نبود. او پیش از برداشتن هر گام، نخست نیک مى‏اندیشید که: کجاییم و چه داریم و به کجا مى‏رویم و چگونه مى‏رویم؟... از روش «آزمون - ‌خطا»، سکه رایج در عرصه اجتماع و سیاست این ملک، به‌دور بود و به‌جاى آن، «اندیشه و دانش و درایت و توفیق» را نشانده بود؛ لاجرم از «حسرت و ندامت» فرجام ‏کار، دور بود و از آنان نبود که احیاناًً در پایان عمر، نه‌تنها از «سیئات» خود، بلکه ناگزیرند از برخى از به‌ظاهر «حسنات» خویش نیز «استغفار» کنند.


ابوالحسنی، سپس ابراز امیدواری کرده که اگر خواننده این دفتر، از خوانش این کتاب، تنها ضرورت همین نکته را دریابد، نویسنده بهره خویش را از رنجى که در تدوین این دفتر برده، گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص225-226</ref>.
ابوالحسنی، سپس ابراز امیدواری کرده که اگر خواننده این دفتر، از خوانش این کتاب، تنها ضرورت همین نکته را دریابد، نویسنده بهره خویش را از رنجى که در تدوین این دفتر برده، گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص225-226</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش