سهروردی، عمر بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

گروه زيادى از مشايخ بزرگ، از سهروردى استماع حديث كرده‌اند؛ از آن جمله‌اند: ابوالعباس احمد بن ابراهيم واسطى (متوفى 694ق)، ابن ميمون القيس التوزرى (متوفى 686ق)، محمد بن على بن الحسين الخلاطى (متوفى 675ق) و ابوالمحامد زنجانى فقيه صوفى و زاهد (متوفى 675ق)، سعد بن مظفر بن المطهر صوفى يزدى (متوفى 637ق) نزد شيخ فقه فراگرفت و به طريق زهد ارشاد شد. شيخ عزالدين، مفتى مصر، از او خرقه تصوف گرفت. اميرحسينى هروى، نويسنده و شاعر و عارف معروف، از تربيت‌يافتگان مكتب سهروردى است و در مقدمه مثنوى «كنز الرموز» خود، سخن را با ستايش شيخ شهاب آغاز كرده است. ابن الدبيثى (558 - 637ق)، ابن نقطه (متوفى 629ق)، الضياء، الزكى البرزالى، ابن النجار، القوصى، ابوالغنائم بن علان مصرى فقيه اصولى (متوفى 630ق)، شيخ العز الفاروثى و ابوالعباس الابرقوهى از شيخ روايت كردند. [[نجم رازی، عبدالله بن محمد|نجم‌الدين دايه]] ، مؤلف كتاب «مرصاد العباد»، در سال 618ق، به حضور شيخ رسيد؛ شيخ، كتاب او را پسنديد و وى را به علاءالدين كيقباد توصيه كرد.