۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'مولوي' به 'مولوی') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
#شرح مطالب و ابيات مشكل: اين قسمت، اختصاص به بيتهاى مشكل دارد و ابياتى كه در متن مثنوى داراى ستارهاند، ابياتى هستند كه در بخش شرح، توضيحاتى دارند. | #شرح مطالب و ابيات مشكل: اين قسمت، اختصاص به بيتهاى مشكل دارد و ابياتى كه در متن مثنوى داراى ستارهاند، ابياتى هستند كه در بخش شرح، توضيحاتى دارند. | ||
بنا بر نظر شارح، | بنا بر نظر شارح، «مولویّه» براى هيجده بيت آغازين مثنوى كه شخصا از طرف مولانا تحرير يافته، اهميت زيادى قايلند. به نظر آنان خلاصه تمام مثنوى در اين ابيات است. مولوى در اين بيتها مىگويد: از روزى كه مرا از نيزار بريدهاند، همه از نالههاى من به فغان آمدهاند. البته هركس از موطن خود جدا افتد، در آرزوى رسيدن به موطن اصلى مىسوزد. من در هر محفلى گريستم و ناليدم، با همه طرح دوستى ريختم، اما هركس از ديد خود با من انيس شد و اسرار درون مرا جستجو نكرد. | ||
مولانا مىگويد: آتش عشق در نى افتاده است. همدمى چون نى كه هم زهر و هم پادزهر باشد، نمىتوان يافت. نى از راههاى پرخون سخن مىگويد و حكايت عشق مجنون را برملا مىسازد و سپس مىفرمايد: خام، حال پخته را درنمىيابد، پس سخن را بايد كوتاه كرد و با اين بيت، ديباچه هيجده بيتى را به پايان مىرساند. | مولانا مىگويد: آتش عشق در نى افتاده است. همدمى چون نى كه هم زهر و هم پادزهر باشد، نمىتوان يافت. نى از راههاى پرخون سخن مىگويد و حكايت عشق مجنون را برملا مىسازد و سپس مىفرمايد: خام، حال پخته را درنمىيابد، پس سخن را بايد كوتاه كرد و با اين بيت، ديباچه هيجده بيتى را به پايان مىرساند. |
ویرایش