۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جزئیترین' به 'جزئیترین') |
جز (جایگزینی متن - 'میکند' به 'میکند') |
||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
کتاب «نفثة المصدور في ما يتجدد به حزن يوم العاشور»، اثر خود نویسنده که بهمنزله تکمله اثر حاضر میباشد نیز در پایان کتاب چاپ و ضمیمه شده است. | کتاب «نفثة المصدور في ما يتجدد به حزن يوم العاشور»، اثر خود نویسنده که بهمنزله تکمله اثر حاضر میباشد نیز در پایان کتاب چاپ و ضمیمه شده است. | ||
آنچه باعث اهمیت کتاب میشود، آن است که نویسنده برای نگارش این کتاب تقریباً تمامی مقاتل و کتب تاریخی گذشته را دیده است و در جزئیترین حوادث مربوط به کربلا، آرای پیشینیان قبل از خود را با ذکر مآخذ آن میآورد و گاهی آنها را هم نقد | آنچه باعث اهمیت کتاب میشود، آن است که نویسنده برای نگارش این کتاب تقریباً تمامی مقاتل و کتب تاریخی گذشته را دیده است و در جزئیترین حوادث مربوط به کربلا، آرای پیشینیان قبل از خود را با ذکر مآخذ آن میآورد و گاهی آنها را هم نقد میکند و هرجا که بر اساس نگرش اخباری خود اشکالی میبیند، با صراحت به تبیین و رد آن میپردازد<ref>موسوی، سید ناصر، 1395</ref> | ||
اثر حاضر که با زحمات بسیار و تفحص و تتبع کمنظیر نویسنده به رشته تحریر درآمده، خلأ ناشی از فقدان کتابیجامع و بیانکننده چهره واقعی و حقیقی انقلاب اسلامی امام حسین(ع) و حادثه خونبار کربلا را تا اندازهای پر کرد<ref>ر.ک: میرشریفی، سید علی، 1365، ص62</ref> | اثر حاضر که با زحمات بسیار و تفحص و تتبع کمنظیر نویسنده به رشته تحریر درآمده، خلأ ناشی از فقدان کتابیجامع و بیانکننده چهره واقعی و حقیقی انقلاب اسلامی امام حسین(ع) و حادثه خونبار کربلا را تا اندازهای پر کرد<ref>ر.ک: میرشریفی، سید علی، 1365، ص62</ref> | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
ویژگی مهم کتاب این است که خواننده با بررسی و مطالعه دقیق آن میتواند حداقل با مهمترین مقاتلی که از قرن دوم هجری تا پایان قاجاریه نگارش یافتهاند، آشنا شود و نمونه آرای هرکدام از این مقاتل را در یک موضوع مشخص ببیند<ref>ر.ک: همان</ref> | ویژگی مهم کتاب این است که خواننده با بررسی و مطالعه دقیق آن میتواند حداقل با مهمترین مقاتلی که از قرن دوم هجری تا پایان قاجاریه نگارش یافتهاند، آشنا شود و نمونه آرای هرکدام از این مقاتل را در یک موضوع مشخص ببیند<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
نویسنده هرگاه لازم دیده با صراحت به نقد نظرات علمای گذشته پرداخته است. وی در آغاز کتاب در بخش معرفی منابع، «مقتل الحسین» منسوب به ابومخنف را بررسی و رد کرده است. دقت وی در نقد منابع بهحدی است که گاهی در جزئیات یک حادثه اظهار نظر | نویسنده هرگاه لازم دیده با صراحت به نقد نظرات علمای گذشته پرداخته است. وی در آغاز کتاب در بخش معرفی منابع، «مقتل الحسین» منسوب به ابومخنف را بررسی و رد کرده است. دقت وی در نقد منابع بهحدی است که گاهی در جزئیات یک حادثه اظهار نظر میکند؛ مثلا در جایی مینویسد: «سوار شدن مسلم بن عقیل را بر اسب قبل از شهادتش در کوفه، فقط [[ابن طاووس، علی بن موسی|سید بن طاووس]] و ابن نما حلی ذکر کردهاند و من سیمی بر آن نیافتم». در داستان دو طفل مسلم، نویسنده پس از نقل خبر، با صراحت مینویسد: «من این داستان را فقط به اعتماد [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] نقل کردم و الا چنین قصهای با این کیفیت و تفصیل از نظر من بعید است»<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
موضع نویسنده در مورد کتاب «روضة الشهداء» نیز مشخص است. وی در این خصوص به استادش [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نوری]] اقتدا | موضع نویسنده در مورد کتاب «روضة الشهداء» نیز مشخص است. وی در این خصوص به استادش [[نوری، حسین بن محمدتقی|محدث نوری]] اقتدا میکند و واعظ کاشفی نویسنده «روضة الشهداء» را متهم میکند که داستانهایی مثل عروسی حضرت قاسم، زعفر جنی و منصور ملک، ذوالجناح و برخی مطالب دیگر را از پیش خود ساخته و پرداخته است<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش