۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ')ب' به ') ب') |
جز (جایگزینی متن - ')ا' به ') ا') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
'''جغرافياى تاريخى هجرت امام رضا عليهالسلام از مدينه تا مرو'''، اثر [[عرفانمنش، جلیل|جليل عرفانمنش]]، پژوهشى براى امر فيلمنامه سريال داستانى هجرت على بن موسى الرضا(ع)از مدينه تا مرو مىباشد<ref>مقدمه، ص8</ref> | '''جغرافياى تاريخى هجرت امام رضا عليهالسلام از مدينه تا مرو'''، اثر [[عرفانمنش، جلیل|جليل عرفانمنش]]، پژوهشى براى امر فيلمنامه سريال داستانى هجرت على بن موسى الرضا(ع) از مدينه تا مرو مىباشد<ref>مقدمه، ص8</ref> | ||
كتاب از مقدمه و شش بخش اصلى («از مدينه تا بصره»، «از بصره تا فارس»، «از فارس تا يزد»، «از يزد تا خراسان»، «خراسان» و «ولايتعهدى») و دو بخش فرعى («يادداشتها» و «منابع و مآخذ») تشكيل شده است. | كتاب از مقدمه و شش بخش اصلى («از مدينه تا بصره»، «از بصره تا فارس»، «از فارس تا يزد»، «از يزد تا خراسان»، «خراسان» و «ولايتعهدى») و دو بخش فرعى («يادداشتها» و «منابع و مآخذ») تشكيل شده است. | ||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
مسير يزد تا خراسان، داراى منازلى چون انجيره، خرانق، تل سياه و سفيد، ساغند، رباط پشت بام، رباط محمد، ريگ، مهلب و... است. | مسير يزد تا خراسان، داراى منازلى چون انجيره، خرانق، تل سياه و سفيد، ساغند، رباط پشت بام، رباط محمد، ريگ، مهلب و... است. | ||
حضرت رضا(ع)از منطقه كويرى و راه خشك بيابانى عبور كردهاند و در منابع جديد اين منطقه كويرى را شهر يزد ذكر كردهاند<ref>همان، ص104</ref>در يزد و نائين قدمگاههايى وجود دارد كه مؤلف به توضيح موقعيت آنها پرداخته است<ref>همان، ص104-115</ref> | حضرت رضا(ع) از منطقه كويرى و راه خشك بيابانى عبور كردهاند و در منابع جديد اين منطقه كويرى را شهر يزد ذكر كردهاند<ref>همان، ص104</ref>در يزد و نائين قدمگاههايى وجود دارد كه مؤلف به توضيح موقعيت آنها پرداخته است<ref>همان، ص104-115</ref> | ||
مهمترين و معتبرترين گزارشى كه از توقف حضرت رضا(ع) در نيشابور ضبط شده است، روايت ابوصلت هروى است كه حديث مشهور و معروف «سلسلة الذهب» را از [[امام رضا(ع)]] در نيشابور نقل مىكند<ref>همان، ص128</ref> | مهمترين و معتبرترين گزارشى كه از توقف حضرت رضا(ع) در نيشابور ضبط شده است، روايت ابوصلت هروى است كه حديث مشهور و معروف «سلسلة الذهب» را از [[امام رضا(ع)]] در نيشابور نقل مىكند<ref>همان، ص128</ref> |
ویرایش