۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'یعليهالسلام' به 'ی عليهالسلام') |
جز (جایگزینی متن - 'مى كند' به 'مىكند') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
مؤلف ابتدا با نگاهى به موضوع خويشاوندى در قرآن به نقش خانوادههاى پيامبران پيشين در حمايت از انبياء و هم وراثت آنان مىپردازد و نتيجه مىگيرد كه بر اساس قرآن، جانشين طبيعى پيامبر(ص) نمىتواند ابوبكر باشد سپس با بررسى حوادث سقيفه و زندگى ابوبكر چنين اظهار نظر مىكند كه ابوبكر پيش از رحلت پيامبر(ص) در صدد گرفتن مسند جانشينى بوده و از اجتماع انصار در سقيفه بهترين بهره را برده است. | مؤلف ابتدا با نگاهى به موضوع خويشاوندى در قرآن به نقش خانوادههاى پيامبران پيشين در حمايت از انبياء و هم وراثت آنان مىپردازد و نتيجه مىگيرد كه بر اساس قرآن، جانشين طبيعى پيامبر(ص) نمىتواند ابوبكر باشد سپس با بررسى حوادث سقيفه و زندگى ابوبكر چنين اظهار نظر مىكند كه ابوبكر پيش از رحلت پيامبر(ص) در صدد گرفتن مسند جانشينى بوده و از اجتماع انصار در سقيفه بهترين بهره را برده است. | ||
وى در قسمتهاى بعدى كتاب به دو جانشين ديگر پيامبر يعنى عمر و عثمان پرداخته و مطالبى مشابه به آنچه شيعه به آن معتقد است و از منابع تاريخى اثبات | وى در قسمتهاى بعدى كتاب به دو جانشين ديگر پيامبر يعنى عمر و عثمان پرداخته و مطالبى مشابه به آنچه شيعه به آن معتقد است و از منابع تاريخى اثبات مىكند، بيان كرده است. در قسمت مربوط به خلافت علی عليهالسلام با اشاره به بيعت آن حضرت و حوادثى كه در زمان او پيش آمد، نگاهى منصفانه به تاريخ انداخته و پس از آن طى نتيجه گيرى پايانى به روابط معاويه و امام حسن(ع)پرداخته و با رد موضوعاتى چون مطلاق بودن آن حضرت به بررسى چگونگى استقرار حكومت اموى میپردازد. | ||
مادلونگ در پايان كتاب پيوستهايى را ضميمه كرده و مباحثى مرتبط با كتاب را در آنها آورده است. وى منابع خود را به شيوه تحقيقات امروزى به دقت در پاورقى ثبت كرده و در موارد متعددى نيز حواشى و توضيحاتى متناسب با متن، در پاورقى آورده است. | مادلونگ در پايان كتاب پيوستهايى را ضميمه كرده و مباحثى مرتبط با كتاب را در آنها آورده است. وى منابع خود را به شيوه تحقيقات امروزى به دقت در پاورقى ثبت كرده و در موارد متعددى نيز حواشى و توضيحاتى متناسب با متن، در پاورقى آورده است. |
ویرایش