۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' فى ' به ' في ') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
اولين رساله، درباره نصوصى است كه در امامت ائمه(ع) وارد شده است. اين رساله در واقع جواب به سؤالى است كه از محضر مؤلف شده است. ايشان در جواب، پرداختن به همه روايات در اين زمينه را نيازمند رجوع به كتابهاى معتبرى كه در اين زمينه نوشته شدهاند، مىداند و مىفرمايد: طريقه ما در اين رساله، اين است كه فقط به چند روايت معتبر، در اين زمينه، اشاره نماييم؛ اين روايات، در بر گيرنده اسامى دوازده امام بر حق شيعيان مىباشند. ايشان، اين روايات را در جواب به شبهه كسانى كه مىگويند: تنها نام سه امام؛ يعنى [[امام على(ع)]]، امام حسن(ع) و امام حسين(ع) در روايات برده شده است، مفيد مىداند. ايشان چهار دسته روايت را در اين زمينه مطرح كردهاند كه عبارتند از: 1- رواياتى كه در صدد مشخص نمودن ائمه(ع) از اولاد امام حسين(ع) هستند. 2- رواياتى كه اسامى ائمه(ع) را از آغاز؛ يعنى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] تا امام | اولين رساله، درباره نصوصى است كه در امامت ائمه(ع) وارد شده است. اين رساله در واقع جواب به سؤالى است كه از محضر مؤلف شده است. ايشان در جواب، پرداختن به همه روايات در اين زمينه را نيازمند رجوع به كتابهاى معتبرى كه در اين زمينه نوشته شدهاند، مىداند و مىفرمايد: طريقه ما در اين رساله، اين است كه فقط به چند روايت معتبر، در اين زمينه، اشاره نماييم؛ اين روايات، در بر گيرنده اسامى دوازده امام بر حق شيعيان مىباشند. ايشان، اين روايات را در جواب به شبهه كسانى كه مىگويند: تنها نام سه امام؛ يعنى [[امام على(ع)]]، امام حسن(ع) و امام حسين(ع) در روايات برده شده است، مفيد مىداند. ايشان چهار دسته روايت را در اين زمينه مطرح كردهاند كه عبارتند از: 1- رواياتى كه در صدد مشخص نمودن ائمه(ع) از اولاد امام حسين(ع) هستند. 2- رواياتى كه اسامى ائمه(ع) را از آغاز؛ يعنى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] تا امام محمدباقر(ع) ذكر نمودهاند. 3- رواياتى كه اسامى همه ائمه(ع) را يكى پس از ديگرى برشمردهاند. 4- رواياتى كه در مورد هر امامى به طور مشخص، وارد شدهاند. اين روايات در مورد جعفر بن محمد الصادق(ع)، موسى بن جعفر(ع)، على بن موسى الرضا(ع)، محمد بن على الجواد(ع)، على بن محمد الهادى(ع)، حسن بن على العسكرى(ع) و حجة بن الحسن العسكرى(ع) به طور جداگانه وارد شدهاند. | ||
مؤلف، در خاتمه به نكته حائز اهميت ديگرى اشاره كردهاند مبنى بر اينكه اوضاع ائمه(ع) در زمانى كه زندگى مىكردهاند، نابسامان بوده است؛ خصوصاً بعد از امام حسين(ع)، فلذا موقعيت چندانى براى شناساندن ائمه(ع) وجود نداشته است. | مؤلف، در خاتمه به نكته حائز اهميت ديگرى اشاره كردهاند مبنى بر اينكه اوضاع ائمه(ع) در زمانى كه زندگى مىكردهاند، نابسامان بوده است؛ خصوصاً بعد از امام حسين(ع)، فلذا موقعيت چندانى براى شناساندن ائمه(ع) وجود نداشته است. |
ویرایش